Indonesië bindt de strijd aan met de plastic tasjes

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Na Nederland moeten ze nu ook in Indonesië gaan betalen voor een plastic tasje. Maar goed ook: het land behoort tot de grootste ‘plastic vervuilers' van de wereld, meldt onze correspondent Wilma van der Maten vanuit het land. 

Kom bij een Indonesiër niet aan zijn plastic zak. Voor hem is er geen grotere genoegdoening te verzinnen dan tijdens het winkelen voor iedere boodschap een apart tasje te krijgen. Milieuorganisaties dringen al lange tijd aan op een totaalverbod van deze milieuvervuiling. Met tien miljard plastic zakken per jaar behoort Indonesië na China tot de grootste ‘plastic vervuiler van de wereld’. Vanaf deze week moeten de winkelende Indonesiërs voor ieder tasje betalen. Een schijntje. Het gaat voorlopig om een ‘proefproject’.

Kom bij een Indonesiër niet aan zijn plastic zak. Voor hem is er geen grotere genoegdoening te verzinnen dan tijdens het winkelen voor iedere boodschap een apart tasje te krijgen

"Noem het gemakzucht", verklaart de Indonesische onderwijzeres Sugiyarti Asmungi haar gebruik van plastic zakken. Je hoeft er niet eens om te vragen. De Tukang Sayurs, groenteverkopers, stoppen automatisch alles in tasjes. Zo gaat het al ‘eeuwen’ in Indonesië. Sugiyarti heeft milieuvriendelijke kunstoffen tassen. Maar het is vaak op de weg naar huis dat ze nog even ergens een markt binnenschiet. Vanaf nu moet ze betalen. "Ik vrees dat geen verkoper op de markt zich aan deze nieuwe regel houdt. Wij zijn gek op plastic en gaan heus niet voor het tasje dat we altijd gratis kregen nu betalen."

25 cent voor een tasje

De prijs voor plastic is slechts een proefproject. In 23 steden in de Archipel moeten verkopers vanaf deze week voor iedere tas tussen de 200 en 5000 roepia’s, minder dan gemiddeld 25 eurocent, in rekening brengen. "Indonesiërs gaan van woede uit hun dak", vertelt de zakenvrouw Miranda Gee. Zowel haar appartement als haar kantoor staan in het duurste centrum van Jakarta. Het ‘plastic misbruik’ van de elite is er niet minder om. Zij doet haar boodschappen in een luxe winkelcentrum. "De rijkeren van Jakarta zijn even zo goed gek op plastic. Ze winkelen veel en kopen telkens een beetje. De plastic zak is daarvan het bewijs. In mijn supermarkt betaal je 40 eurocent voor een plastic tas." Miranda geeft eerlijk toe dat ze vanaf nu haar eigen dozen meebrengt waarin ze haar aankopen stopt. "Ik heb minstens tien plastic zakken per keer nodig. Het wordt me anders te duur."

Beide vrouwen beschouwen zichzelf als een groot voorstander van een verbod op plastic. "Indonesiërs hebben geen benul hoe slecht het voor het milieu is", stelt Sugiyarti. "En verkopers zien het verstrekken van tasjes als zeer klantvriendelijk."

Rivier vol plastic in IndonesiëRivieren vol plastic in Indonesië.

 

 

Maar de Indonesiërs leven toch niet met oogkleppen op? Waar je je ook in de hoofdstad begeeft, overal slingert plastic. Wie een bezoekje aan de rivier brengt, ziet in één oogopslag hoe de waterwegen van Jakarta compleet zijn dichtgeslibd door de plastic zakken.

Ik schaam me rot voor buitenlandse bezoekers die werkelijk denken dat ons land een vuilnisbelt is

In het kantoor van de hoogste bestuurder van de metropool reageert gouverneur Basuki Tjahaja Purnama, Ahok in de volksmond genoemd, als een stier op de rode ‘plastic’ lap. Al die plastic zakken drijven hem tot waanzin. Hij geeft daarvan de slopbewoners langs de rivier de grootste schuld. 3,4 miljoen mensen wonen er. Ze moeten weg. "Zij gebruiken de waterwegen als hun afvalbak waardoor die verstopt raken. De pompen langs de kust die tijdens het regenseizoen de stad droog moeten houden gaan kapot omdat er plastic in komt."

Wat de gouverneur betreft mag er per direct een verbod op al het plastic in het hele land komen. "Ik schaam me rot voor buitenlandse bezoekers die werkelijk denken dat ons land een vuilnisbelt is."

Actie van kinderen op Bali

Als de gouverneur zich zo schaamt, mag hij best harder actie tegen het plastic voeren. Want met demonsteren kun je toch heel wat bereiken. Het beste voorbeeld geven Melati en Isabel, een stel tieners, op Bali. Ze zagen jarenlang tot hun grote verdriet hoe de vele plastic zakken en flessen de mooiste stranden op hun eiland vervuilden. Kinderen zwommen in zee tussen het plastic.

De volwassen bestuurders weigerden naar de kinderen te luisteren. Daarom sloegen de beide meiden hun handen ineen en begonnen met lokale kinderen de Bye Bye Plastic Bags campagne. Het kostte de meiden heel wat strijd, tot aan een hongerstaking toe, maar vanaf 2018 moet Bali plasticvrij zijn. "Strijden tegen plastic zakken was niet gemakkelijk maar het heeft ons wel de overwinning opgeleverd", zegt een van de meisjes.

In Jakarta pleit Sugiyarti ook voor een compleet verbod. Want slechts de consument voor het gebruiken van een plastic zak te laten betalen, is niet de oplossing voor de massale ‘plastic vervuiling’. Net zo min het wegjagen van mensen langs de rivieren. Op andere plekken gaan ze door met hun vervuiling. "Er moeten betere campagnes komen waarin mensen bewust worden gemaakt. Ik ben er 100 % van overtuigd dat iedere Indonesiër de plastic zak afzweert als hij weet hoe slecht zijn boodschappentasje is voor het milieu."

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons