Ambrien 'aan het werk'. Beeld: Justine van de Beek
Identiteit

Stoepkrijt tegen straatintimidatie

‘Domme blonde stoephoer’, ‘Ik wil je k*t likken’, en ‘Ik zou jou echt doen’. Een greep uit de kreten die Ambrien Moeniralam (16) op straat heeft gekrijt, gebaseerd op verhalen van vrouwen over straatintimidatie in Amsterdam.

Door 10 januari 2019
catcalling feminisme Seks & gender straatintimidatie
Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
De 16-jarige Moeniralam heeft een bijzondere hobby. In haar vrije tijd kalkt ze uitingen van straatintimidatie op straten en stoepen, steeds op de exacte plek van het voorval. Foto’s van de straatteksten plaatst ze op haar Instagramaccount ‘Cat Calls of Amsterdam’. Zo wil ze mensen confronteren met de ernst van catcalling ofwel straatintimidatie.

 

https://www.instagram.com/p/BoCSmgTi1fc/

Instagram-feminisme

Moeniralam rolde via sociale media in de wereld van het feminisme en activisme tegen straatintimidatie. “Ik wist een paar jaar geleden totaal niet wat feminisme betekende. Op Instagram leefde het enorm, dus vroeg ik mijn zus, die zichzelf feminist noemt, waar het voor staat. Hoe ouder ik werd, hoe meer ik dacht: er zijn wel echt problemen, en ik ben ook een feminist. Voor mij betekent feminisme gelijkheid, en jezelf kunnen zijn. Ik wilde daar wat mee doen.”

Via Instagram kwam Moeniralam terecht bij het account Catcalls of New York. Zo werd ze geïnspireerd om iets soortgelijks te doen, en vroeg aan de oprichter van het Amerikaanse account of ze het initiatief in Nederland mocht opzetten. Dat mocht, en inmiddels bestaat er een netwerk van jonge vrouwen die accounts beheren in verschillende andere steden, zoals Florence, Londen, Parijs, Antwerpen en Oxford. BBC schreef eerder over het netwerk. De precieze impact van de accounts is lastig te meten, maar de pagina over New York heeft intussen zo’n 30.000 volgers en genereert flinke media-aandacht en creëert daarmee bij veel mensen bewustwording over het probleem.

“

De helft van de Amsterdamse vrouwen heeft te maken met straatintimidatie. Bij jonge vrouwen zelfs 80%

Ambrien Moeniralam (16)Beeld: Justine van de Beek
Het account Cat Calls of Amsterdam ontvangt in de zomer, de piekperiode van straatintimidatie, elke week een paar berichten. In de winter komen er nauwelijks verhalen binnen. De meeste incidenten die Moeniralam bereiken, spelen zich af rondom dezelfde gebieden. “Meestal in de buurt van de Kalverstraat, de Nieuwendijk of de Dappermarkt.”

Uit onderzoek van OIS (Onderzoek, Informatie en Statistiek) uit 2017 blijkt dat meer dan de helft van de Amsterdamse vrouwen te maken heeft met straatintimidatie. Bij vrouwen tussen de 15 en 34 jaar ligt dat percentage zelfs rond de 80 procent. Inmiddels heeft zowel de gemeente Amsterdam als de gemeente Rotterdam straatintimidatie via een Algemene Plaatselijke Verordening strafbaar gesteld. Recent vond in Rotterdam de eerste veroordeling voor straatintimidatie plaats: een 36-jarige man die meerdere vrouwen lastig viel. Hij kreeg een voorwaardelijke geldboete van 200 euro: als hij binnen twee jaar niet nogmaals de fout in gaat, hoeft hij deze niet te betalen.

Aan kleding ligt het niet

Moeniralam heeft zelf ook ervaring met catcalling. Vanaf haar twaalfde merkte ze dat ze aandacht begon te krijgen van mannen op straat. “Rond die leeftijd was het met name vervelend staren. Ik ben zelf Surinaams-Hindoestaans en moslim, dus kleed ik me niet bloot. Ik dacht eerst dat straatintimidatie te maken had met hoe bloot vrouwen zich kleden. Maar toen ik die aandacht zelf kreeg, kwam ik erachter dat het daar helemaal niet aan ligt.”
“

Ik heb verhalen gehoord van vrouwen die douchen na straatintimidatie, gewoon om de schaamte af te spoelen

Later ervoer Moeniralam ook verbale straatintimidatie. “Na mijn eindexamen economie fietste ik naar huis. Ik voelde me goed, want ik had het examen goed gemaakt, terwijl ik normaal slecht ben in economie. Er liep een dronken man langs, die recht in mijn gezicht zei: ‘Hé meisje, laat je kutje eens zien’. Ik was bang, en fietste zo snel mogelijk weg. Toen ik thuiskwam voelde ik me vies, terwijl ik niks had gedaan. Ik heb verhalen gehoord van vrouwen die gaan douchen na heftige straatintimidatie, gewoon om de schaamte af te spoelen. Zo voelde ik me ook.”
Ambrien ‘aan het werk’. Beeld: Justine van de Beek
Hoewel ze die keer wegfietste, vindt Moeniralam het belangrijk om assertief te zijn wanneer ze wordt nageroepen of -gefloten. “Ik bevries ook wel eens, maar vaak reageer ik best agressief. Eén keer maakten jongens uit een auto kusgeluiden naar mij en een vriendin. Toen riep ik: ‘Fuck off!’. Ze stopten, en ik dacht wel even: straks gebeurt er iets met mij, omdat ik zo reageer. Dat is ook een grote zorg van mijn moeder. Het triggert gewoon iets bij mij. Toen ik daarna met die jongens in gesprek ging, kregen ze door hoe ongemakkelijk het voor ons was. Maar het vergt wel veel om zo te reageren.”

Krijten met publiek

Op een drukke plek krijten zorgt voor een nieuwsgierig publiek, heeft Moeniralam gemerkt. “De eerste keer dat ik in de Kalverstraat bezig was, was er een vriend mee, die over mijn project een korte documentaire voor school maakte. Dat was best eng, want ik wist niet wat ik moest verwachten. Misschien struikelen mensen wel over me, of reageren ze boos. Maar die vriend ging heel stoer voor me staan toen ik gehurkt aan het krijten was. Ik kreeg veel bemoedigende reacties terwijl ik bezig was, en mensen maakten foto’s. Er waren alleen wat oudere mensen die het wegwuifden, zo van: als je ouder bent houdt het wel op. Jonge vrouwen reageren vaak vol herkenning.”

Leaving a mark Bron: vimeo.com
Moeniralam schudt ook mannen wakker met haar project: “Toen ik een keer in een steegje vlakbij de Kalverstraat aan het krijten was, kwamen er vier Britten langs die ‘Oi!’ riepen. We gingen toen in gesprek, en ik raadde hen aan om Cat Calls of London te gaan volgen. Ze realiseerden zich toen hoe naar naroepen kan zijn, verontschuldigden zich voor hun gedrag, en zeiden dat ze het niet meer zouden doen. Of ze dat ook echt zullen naleven, weet ik natuurlijk niet, maar ze zijn zich er in ieder geval bewuster van nu.”

Strafbaarstelling

Naast haar studie Mediaredactie op het ROC in Amsterdam en haar anti-straatintimidatieproject doet Moeniralam ook vrijwilligerswerk bij de organisatie Women’s March Nederland, waar ze bijvoorbeeld meehelpt met de organisatie van een nieuwe mars op 9 maart. “Ik hoop dat het aantal volgers van Cat Calls of Amsterdam groeit en ik meer verhalen binnenkrijg. Ook wil ik het Instagram-account uitbreiden naar heel Nederland. Soms komen er berichten binnen uit andere steden, en dan kan ik er niks mee, dat vind ik heel jammer. En ik hoop dat de bewustwording over straatintimidatie groeit, dat vrouwen zien dat ze er niet alleen voor staan en zich uiteindelijk veiliger gaan voelen.”

De jonge Amsterdamse vindt de recente strafbaarstelling van straatintimidatie in Amsterdam en Rotterdam een goede zaak. “Ik denk dat het mensen ontmoedigt. Het is tegelijkertijd ook belangrijk om in te zetten op voorlichting, bijvoorbeeld op scholen. Alleen straffen is niet goed. Er was laatst een Argentijnse radio-dj die in zijn show feministen ‘feminazi’s’ noemde. Zijn ‘straf’ was toen dat vijf maanden lang elke week een feminist spreektijd zou krijgen in zijn show. Zoiets is een mooie oplossing.”

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —  € 8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —  € 6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
 Totaal
Subtotaal in winkelwagen € 0,00
Besteltotaal € 0,00

  • € 0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Lees en steun

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons