Het klimaat is van oude witte mannen

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

De Klimaattop van woensdag 26 oktober naderde zijn einde toen spreekstalmeester Harm Edens riep dat “de gemiddelde leeftijd ergens in de 60 ligt”. In zijn bevlogenheid gebaarde hij een aantal jongeren op het podium te komen en vroeg iedereen in de zaal onder de 30 op te staan. Hier en daar stonden wat mensen op, maar het mocht geen naam hebben. Het moment was al snel weer voorbij, om plaats te maken voor hen die wel serieus werden genomen: de kinderen.

Kinderquotum
Parallel aan het hoofdprogramma van de Nationale Klimaattop (bring Paris home) liep het programma van de Kinderklimaattop. De jonge meisjes en jongens van 9 tot 12 jaar mochten de gehele dag in de Van Nellefabriek hun gedachtes over klimaat spuien tegenover dames van statuur als prinses Laurentien – die de Kinderklimaattop leidde – en later ook staatsecretaris Sharon Dijksma.

De bevindingen werden zelfs aan het einde van de dag gepresenteerd aan de deelnemers van de Nationale Klimaattop. Zo moesten de CEO’s en ambtenaren die de meerderheid vormden volgens de kinderen in het achterhoofd houden dat “iedereen anders is en er geen blauwdruk bestaat”. En dat begrippen als ‘transitie’ en ‘draagvlak’ voor kinderen abacadabra zijn. Een deel van de meisjes en jongens mocht op het podium komen staan met gezellige boompjes en felle shirtjes om de succesvolle en feestelijke dag af te sluiten. Kortom, voor hen werkte het kinderquotum, maar de rest van Nederland – met uitzondering van het oude, blanke en mannelijke deel –  was niet zo sterk vertegenwoordigd. Moeten we Parijs niet met z’n allen thuis brengen?

Duurzaamheid voor iedereen

Mogelijk heeft niet iedereen oog voor de gebrekkige diversiteit. Zo verkeek presentator Harm Edens zich danig toen hij in hetzelfde afsluitende praatje riep: “De verhouding man-vrouw is ongeveer gelijk”. Een misrekening, de verhouding was in mijn ogen in het positiefste geval 60% man tegenover 40% vrouw.
In een van de inhoudelijk breakoutsessies ging men dieper in op de eenzijdige bemensing van de Klimaattop – en klimaatvechters in het algemeen. De sessie besprak hoe je de energie-transitie voor iedereen toegankelijk moet maken. Isabelle Dirks (wethouder van onder andere wonen en duurzame ontwikkeling in Leeuwarden) leidde de sessie, waar vooral de sociale aspecten van energie transitie en duurzaam leven besproken werden.

Foto: Martijn Beekman/IenM: De kinderstem werd tijdens de Klimaattop wel gehoord

Het klimaatvraagstuk is niet bij iedereen een prioriteit, zeker als er urgentere zaken op de agenda staan, zoals het vervullen van de basisbehoeften en het aflossen van schulden. Dat betekent niet dat men niet open staat voor duurzaam leven, maar het mag echter moeite noch geld kosten, zo opperden de deelnemers van de sessie. Daarnaast wordt het klimaatvraagstuk nog altijd als “een blanke luxe probleem gezien, of iets activistisch”. Dat klimaat in Nederland een blanke affaire was evident deze dag, op een paar uitzonderingen na was het een witte zee van voornamelijk mannen van middelbare leeftijd of ouder. hen beviel de insteek van de sessie niet: “Men heeft juist rolmodellen nodig voor een breder draagvlak om de doelstellingen te behalen”. Cor Brockhoven van netbeheerder Enexis stelde dat “diversiteit niet de prioriteit is op het moment”.

Diversiteit is niet de prioriteit op het moment

 

Het gevoel van urgentie moet bij iedereen aangewakkerd worden, niet alleen bij de oude bebrilde mannen en kinderen op het schoolplein (natuurlijk een belangrijke groep). Door de aanwezigheid van zowel de VVD-premier als de PvdA-staatssecretaris op de Top wordt de klimaatzaak steeds meer over politieke verschillen heen getild, en hoort ze niet langer alleen op de linkse agenda. Door het creëren van ongekende allianties tussen verschillende sectoren en maatschappelijke organisaties ontstaat er hoop tussen de dreigende cijfers over de opwarming van de aarde. Maar de voorvechters blijven een letterlijk eenvormig gezicht houden. Nederland moet in zijn totaliteit worden aangesproken om te verduurzamen. Het draagvlak (excusez le mot) moet worden vergroot – anders blijft Parijs nog heel ver weg.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons