Update dinsdag 9/8: Graag jullie oplossingen en tips voor kindvriendelijke restaurants achterlaten in het reactieformulier onderaan dit artikel of via twitter @longenug. Dank voor het meedenken!
Kipnuggets met friet. Vissticks met friet. Bitterballen met friet. Appelmoes. Alle quinoa-, spelt- en saladehypes ten spijt ontstijgt het gemiddelde kindermenu in een Nederlands restaurant nog steeds niet het assortiment van de gemiddelde snackbar.
Voordat jullie denken dat mijn kinderen kleine snobjes zijn die louter exquise willen dineren te midden van hors-d'oeuvres binnen het spectrum van de haute cuisine: dat zijn ze niet. Sterker nog, zij raken in een staat van extase bij de aanblik van een met appelmoes bedekte kroket.
Ik ben het, hun moeder, die zich afvraagt waarom kinderen zodra ze de melk(fles) zijn ontstegen, het idee ingeprent moeten krijgen dat lekker eten bestaat uit een ondefinieerbaar mengsel van vet, zetmeel, wat dierlijke resten en zout.
Thuis kun je zo veel broccolistronken, vergeten knollen en tofu serveren als je wilt
Natuurlijk, uit eten gaan is een luxe. Niemand dwingt je om buiten de deur te eten. Thuis kun je ze zo veel broccolistronken, vergeten knollen en tofu serveren als je wilt. Maar zeker in de vakantietijd (denk lome zomeravonden, denk spontane terrasbezoeken na werk en crèche) wil je nog wel eens samen in een restaurant of eetcafé belanden.
Maar terwijl de volwassenen kunnen kiezen uit twaalf soorten vlees, vis, vega en nog eens zes groentegarnituren, is het meest avontuurlijke voor de 12-minners een spaghetti bolognese, met vooral veel spaghetti en heel weinig bolognese. Soms stuit je op een verdwaalde junior-zalmfilet, vergezeld van frites ‘uit eigen keuken’ met een klodder ‘ambachtelijke’ mayo.
De Wereldgezondheidsorganisatie noemt kinderobesitas een van de grootste gezondheidsbedreigingen van de 21e eeuw. Het is een mondiaal probleem, en treft vooral stadskinderen in zowel arme als rijke landen. De mogelijke gevolgen op latere leeftijd (diabetes, hart- en vaatziekten) zijn bekend.
Dit is geen pleidooi voor een kom adukibonen met geraspte venkel als alternatief kindermenu
Dit is geen pleidooi voor een kom adukibonen met geraspte venkel als alternatief kindermenu. Maar in een wereld met steeds meer kwantitatief overvoede en kwalitatief ondervoede kinderen, zouden restaurants zich meer bewust moeten zijn van de positieve rol die zij kunnen spelen in de eetopvoeding van kinderen.
Zo moeilijk hoeft dat niet te zijn. Hanteer voor de twaalfminners de optie van een gehalveerde portie van de gewone kaart. Voor kindermenu's is een prijs van 8 tot 12 euro heel gangbaar, afhankelijk van hoe highbrow je dineert.
Zo leren kinderen verschillende smaken kennen en zien ze ook nog eens een stuk groente voorbijkomen. Gnocci met zomerbietjes en portobello bijvoorbeeld, of roodbaars met krieltjes en lamsoor, om zomaar een weekmenu te noemen van een willekeurig Amsterdams etablissement. Mochten restaurants vrezen dat hordes onopgevoede kinderen de rest van hun klandizie komen verjagen, dan kunnen ze ook nog een kindermenu-happy hour instellen tussen 18 en 20 uur, als er nog veel tafeltjes leeg zijn.
Mocht dit idee toch te revolutionair zijn, dan zullen we deze zomer uitwijken naar, of all places, Van der Valk. Want laat nu net Van der Valk een speciaal ‘wereldetersmenu' gelanceerd hebben. Met voor de culinaire miniglobetrotters Japanse tempura van kabeljauw, geserveerd met groentesticks, noedels en sojasaus. Of Zuid-Afrikaanse bobotie met rijst en chutney. Vreemd genoeg staan er voor liefhebbers van ‘Hollandse pot’ kroket, kaassoufflé, frikandel en kipnuggets op het menu. Met appelmoes en mayonaise. En groentesticks, dat dan weer wel.
