Toen Sangan Bhai, een bescheiden man uit de regio Kutch in de Indiase staat Gujarat werd gevraagd om zitting te nemen in het bestuur van de vereniging van Kamelenfokkers, bedankte hij tot ieders verrassing voor de prestigieuze post, maar noemde hij de naam van zijn vrouw.
De reden, zegt hij, is eenvoudig. Zijn vrouw kan lezen en schrijven en heeft meer ervaring dan wie dan ook met het grootbrengen van kamelen. Meera Bhen, de enige vrouw in het gebied die naar school is geweest – al was het maar tot haar tiende jaar – nam de uitdaging graag aan. "Mijn vader vond onderwijs erg belangrijk, maar hij overleed toen ik nog jong was. Daardoor moest ik stoppen met school", vertelt ze. "Maar ik ben ook daarna blijven oefenen met lezen en schrijven."
De vrouw schrijft niet alleen plaatselijke, maar ook landelijk geschiedenis nu haar idee vrucht lijkt te gaan dragen. "Ze was de eerste die met het idee kwam om de kamelenmelk te professioneel te marketen", zegt Bhikha Bhai Rabari, de voorzitter van de associatie Kutch Unt Uchherak Maldhari Sangathan (KUUMS). "We hebben daarom een zuivelbedrijf benaderd met het idee. Zodra alles rond is, ontvangen we dubbel zoveel voor onze melk."
Voedselrantsoenen
Een liter kamelenmelk levert momenteel amper 17 tot 20 Indiase roepies (minder dan 0,25 euro) op. Die lage prijs maakt het bijna onmogelijk voor de seminomadische tribale gemeenschap – die duizend jaar geleden vanuit Balochistan in Pakistan naar India zou zijn gekomen – om financieel zelfstandig te zijn.
Omdat er weinig markten zijn voor de melk is de gemeenschap afhankelijk van voedselrantsoenen van de overheid. De fokkers, die plaatselijk bekend staan als maldharis, willen graag extra inkomsten verwerven. Tientallen jaren geleden hadden ze een goed bestaan, doordat ze kamelen aanboden voor transport, of door de mannetjes voor een hoge prijs te verkopen. Met de komst van moderne transportsystemen en de groei van het wegennetwerk in India, verdween de behoefte aan kamelen.
Gezonde melk
Als het initiatief van Meera Bhen slaagt, wordt zij het brein achter de eerste commerciële onderneming in kamelenmelk in India. De coöperatieve zuivelfabriek Amul in Gujarat heeft aangeven de melk, die minder vet en meer voedingsstoffen bevat dan koemelk, te willen verkopen.
In deze gemeenschap van kamelenfokkers, is Meera Bhen een van de vele vrouwen die veel meer respect en autonomie krijgen dan veel andere vrouwen in het land met 1,2 miljard inwoners.
Buffels
Terwijl veel gezinnen in India liever jongens dan meisjes geboren zien worden, is dat bij de fokkers in de regio Banni in Kutch anders. Zij geven elk meisje dat geboren wordt een buffel. Razia Saleem is een van deze meisjes. Ze zit in de laatste klas van het basisonderwijs en haar vermogen is al gegroeid tot ongeveer 2.500 euro – in de vorm van een kudde buffels.
"Dit is allemaal van haar", zegt Saleem Nodae, de vader van Razia, wijzend naar de grazende dieren. Zijn drie andere dochters 'bezitten' elk een deel van zijn kudde van ongeveer tachtig dieren. Tot ze oud genoeg zijn om zelf voor de dieren te zorgen, krijgen ze een deel van het maandelijkse inkomen uit de verkoop van buffelmelk. "Om dingen te kopen die ze willen", zegt Saleem.
De meisjes gaan verstandig met hun geld om. Razia heeft drie jaar gespaard voor een desktop computer. "Het is het tijdperk van de technologie", zegt ze. "Daar wil ik ook aan meedoen." Ze gebruikt haar computer voornamelijk om te oefenen met typen en voor digitale kunst. "Internet ga ik alleen gebruiken als ik dat echt nodig heb", zegt ze.
Volgens Saleem is het een waardevolle investering om een meisje een buffel te geven bij haar geboorte. "Tegen de tijd dat ze getrouwd is, heeft ze vijf of zeven dieren. Daarmee kan ze goed aankomen bij haar schoonfamilie", zegt hij. En het geeft de meisjes een zekere mate van onafhankelijkheid.
