Jeroen van Wijck beleeft als stedeling het boerenleven. Vandaag houdt hij een pleidooi voor ouderwets dierlijk vet.
Vorige week kwam Iepke in vacuüm-voorverpakte delen terug van slachter Bob. Iepke was een lieve koe maar het lukte haar maar niet om weer zwanger te worden. En voor een melkkoe geen hormoonbehandeling of een IVF-je. Naar de slacht.
Telkens als een koe de boerderij verlaat vragen we aan slachter Bob of hij de vetdelen mee terug wil sturen. Niet dat ik denk dat Bob het weggooit, maar meer omdat ik het nog zo goed kan gebruiken.
Jeroen van Wijck beleeft als stedeling het boerenleven. Opgeleid als psycholoog, en met een carrière in de digitale creatieve industrie, is hij nu deeltijd bio-boer bij de Groene Griffioen.
Ik maak er Ossewit van. Ossewit gebruik je om de lekkerste patatten te bakken die je ooit hebt gegeten. De Belgen zweren erbij. En dat zijn toch zelfbenoemde uitvinders van de patattekes. Ossewit kun je ook gebruiken om vlees in te bakken. Ossewit kan namelijk veel beter dan olijfolie of margarine, hitte verdragen. Dus het verbrandt niet in de pan. Het heeft een hoger rookpunt. En de smaak is verukkulluk.
En de echte liefhebbers van Ossewit maken er een arretjescake van: gemalen biscuit, vet, chocola en suiker.
Is dat wel gezond?
In één van mijn eerder stukjes had ik het eens over boter en via een zuiver betoog kwam ik tot de onweerlegbare conclusie, in tegenstelling tot de publieke opinie, dat boter elke dag goed is. Mits je er bij beweegt en regelmatig buitenlucht snuift. Als een boer.
Met Ossewit is ook zoiets aan de hand. Het publiek ‘weet’ dat het slecht is maar de waarheid is anders. Naast de muffig ouderwetse klank van het woord Ossewit, gaan mensen bij het horen of zien van Ossewit in de gruwelstand. Goor man, dat dierlijke vet.
De gezond-voedsel maffia waaronder de Unilevers, overheden en gezondheidsvoorlichters hebben de consument al lang geïndoctrineerd met anti-dierlijk vetverhaaltjes. Geen dierlijke verzadigde vetten, maar plantaardige vetten is het devies. Kijk maar bij de eerste de beste cafetaria: die laat graag zien dat ze met plantaardige vet hun spullen frituren. En dan is snacken wel gezond.
Warme walmende olie
Dat verschil tussen plantaardige en dierlijke vetten is een lastige om uit te leggen. Er zijn nogal wat variabelen in het spel. Plantaardige olie an sich is supergezond, maar de meeste plantaardige oliën die je in je keuken gebruikt zijn bewerkt door de fabrikant. Een fabrikant bleekt en parfumeert een olie vaak en door verdere bewerking kunnen ze ook nog eens de houdbaarheid verlengen.
Wordt de plantaardige olie in de keuken gebruikt, dan wordt die vaak verhit, en dan wordt het pas echt ongezond. De goede onverzadigde vetten verbranden en vormen radicalen. Die zijn niet goed voor je gezondheid.
Deze twee factoren, bewerking door fabrikanten en verhitting door de gebruiker, doen het gezondheidseffect van veel soorten plantaardige olie te niet. Weinig mensen weten dit.
Wat de meesten ook niet weten is dat het dierlijk rundervet, Ossewit, een onbewerkt vet is en juist goed verhit kan worden. Wel tot 225 graden. Het is ook een heel zuiver vet. Ligt wel aan de koe, die moet het liefst bio zijn, want dan heeft ze weinig antibiotica gehad. En gezond gegeten.
En dat heeft Ypke de koe.
Wil je biologisch Ossewit proberen? Kom dan zaterdag 20 december langs op boerderij De Groene Griffioen. Tussen 10 en 16 uur is daar kerstmarkt. Ook met Ossewit.
Recept voor Arretjescake
Benodigdheden
250 gram ossewit
200 gram basterdsuiker
60 gram cacao
200 gram biscuits (maria kaakjes)
Een cake blik
Breek of stamp de koekjes in kleine brokken. Smelt de Ossewit op een laag vuur. Meng de suiker de eieren en de cacao tot een schuimig substantie. Meng hier rustig het Ossewit door heen. Meng als laatste het biscuit gruis er door heen. In een ingevet bakblik gieten en minimaal twee uur laten stijven.
Een plakje Arretjescake met een bolletje zelfgemaakt perenijs plus een hulst takje, wordt een gegarandeerd succes als toet bij het kerstdiner.
