Waarom kleine producenten een podium verdienen

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Ons eten komt steeds vaker uit de fabriek. Smaakvervlakking heeft zijn intrede gedaan, constateert de Vlaamse Barbara Serulus, medeoprichter van foodblog Alle dagen honger en het Antwerpse festival Krachtvoer. Op 15 oktober, de avond voor Wereldvoedseldag, zal ze tijdens het Eat This! evenement in Pakhuis de Zwijger toelichten dat ze daarom juist kleine producenten een podium geeft.

“Veel smaaknuances dreigen verloren te gaan. Eten wordt steeds meer een eenheidsworst”, zegt Serulus. Mocht je als Nederlander denken dat Belgen fijnproevers zijn, dan kom je volgens haar van een koude kermis thuis. “In België hebben we te lang gedacht: het zit wel goed. Maar de meeste Belgen kopen gewoon in de supermarkt hun eten, en dat is grotendeels industrieel geproduceerd.” Ze vervolgt: “Goed eten komt niet uit de fabriek, maar van kleine producenten. Dat smaakt veel beter.”

Alle dagen honger is een culinair projectbureau en foodblog van de Vlaamse Johanna Goyvaerts, Barbara Serulus en Mayken Craenen. Via recepten, verhalen en tekeningen brengen de dames hun zoektocht naar eten in kaart. Ze hebben een blog, publiceren regelmatig in De Standaard Magazine en organiseren het jaarlijks terugkerende event Krachtvoer. In 2015 verscheen hun debuut: De helden van het echte eten. 

Het begin van alledagenhonger.be
Toen oprichters in spé Serulus en Johanna Goyvaerts nog bij elkaar in huis woonden, lagen er altijd kookboeken op tafel. Ze kochten hun kaas op de boerenmarkt en haalden groenten bij de boer in de buurt. De dames uit Antwerpen merkten op dat ze meer tijd kwijt waren met het bij elkaar sprokkelen van hun boodschappen, dan met het koken zelf.

Die aandacht voor de oorsprong van ingrediënten zie je duidelijk terug in hun blog, een website gevuld met receptuur op basis van gezonde en lokale producten, eigentijdse foodfotografie, hippe prenten vergezeld van een persoonlijke anekdote. Serulus vertelt bijvoorbeeld dat ze tijdens het joggen in het park een ingeving kreeg om brandneteltoppen te plukken voor een brandnetelpesto.

mosselen met worst

“In 2012 begonnen we met een foodblog, dat klonk toen heel revolutionair.” In het begin waren het vooral recepten, later kwamen ook de producenten meer aan bod. Zo bezochten ze bakker Aldo, die broden bakt bij Domestic, een bakkerij die onderdeel is van restaurant Dôme in het Antwerpse. Ook gingen ze met de zogeheten wijnprins Wouter op pad om cider te maken en kookten ze en publique met de geoogste food waste na een rondje dumpster diven.

Krachtvoer
Geïnspireerd door het Nederlandse Food Film Festival en het Mad Food event in de Deense hoofdstad, zetten ze in 2012 Krachtvoer op de kaart in België. “Het moest een gezellige plek worden waar veel mensen op af kwamen. Maar we zagen het ook als noodzaak om dit te organiseren. Want er bestond hier nog geen festival dat gericht was op zowel lekker als duurzaam eten.” De eerste editie trok zo’n 2.000 a 2.500 bezoekers. De boerenmarkt, waar kleine producenten een plek kregen om hun spullen te verkopen, vindt nu eveneens plaats buiten het festival om. “Dat is mooi om te zien. Er beweegt wat!”

Op zondag 18 oktober vindt de derde editie plaats van Krachtvoer. Dit jaar staat in het teken van het varken. Wat de vega’s daarvan vinden? “Goede vraag. Het idee is niet enkel een lofzang te worden, ook hoe milieuvervuilend de varkensindustrie is en hoe slecht het gesteld is met dierenwelzijn, zijn aspecten die we bespreken. We willen het varken van alle kanten belichten. De Vegetarische Slager uit Nederland komt bijvoorbeeld ook langs.” Tijdens de talkshow OneWorld Radio op het Eat This event 15 oktober, zal Serulus vertellen welke rol zij als food journalist ziet weggelegd om verandering teweeg te brengen in het voedselsysteem.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons