Column

Weer die witte bubbel

Iedereen heeft een hekel aan de goeddoener. Wij kijken in hun ziel. Deze keer: Anousha Nzume dacht het gezapige, witte Amsterdam te ontvluchten in New York, waar het bewustzijn over raciale ongelijkheid zoveel verder is. Maar ook daar werd ze geruisloos deel van de elite.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Half augustus verhuisde ik met mijn gezin naar New York. Ik verheugde me op het niveau van gesprekken over racisme, seksisme, islamofobie, antisemitisme, homo- en transfobie, validisme, oh well, álle ismes.

Waar het niveau van de discussie in Nederland zelfs bij de ‘kwaliteitskranten’ meestal blijft hangen bij ‘ik (als witte, hoogopgeleide, heteroman) vind het allemaal wel meevallen’, is de redactie van bijvoorbeeld The New York Times ondertussen divers genoeg dat de geleefde ervaring veelal leidend is. Dat levert interessante analyses op en dwingt witte schrijvers ‘to up their game’.

Ik stortte me direct in het sociale en culturele leven. In een week tijd was ik bij een literaire avond geleid door activistische queer schrijvers van kleur, een aangrijpend toneelstuk van en door vluchtelingen, en een gesprek tussen schrijver Ta-Nehisi Coates en journalist Nikole Hannah-Jones, die beiden schrijven over raciale ongelijkheid. Die laatste eindigde met het thema onderwijs. Toevallig ook het onderwerp van mijn volgende boek Hoe was het vandaag? over kleur, klasse en kansenongelijkheid in het Nederlandse onderwijs.

Schoolkeuzestrijd

In Amsterdam gaat ruim 75 procent van de (middenklasse) witte kinderen naar havo of vwo, terwijl 75 procent van de kinderen van kleur naar het vmbo gaat, waarvan het grootste deel naar vmbo basis. In New York gaan alle kinderen naar de ‘high school’ en volgen ze elk vak op hun eigen niveau. Ik had verwacht dat de New Yorkse scholen daardoor veel gemengder zouden zijn dan bijvoorbeeld in Rotterdam.

Huur een adviseur in, dat is de 500 dollar per uur meer dan waard!

Toen wij op zoek gingen naar een openbare school voor onze oudste van vijftien, werden we door onze New Yorkse kennissen paniekerig gewaarschuwd. ‘Jullie kind had twee jaar geleden al moeten beginnen aan de toelatingsexamens!’ en ‘Huur een adviseur in, dat is de 500 dollar per uur meer dan waard!’ Maar tot mijn verbazing vond ik vrijwel direct een kleine school in een veilige buurt. Mooi gebouw, goede resultaten, geen hysterische toelatingseisen… en er was nog plaats?!

De kinderen waren aardig en ons kind kon niet wachten om te beginnen. Toen ik aan de adjunct-directeur vroeg hoe het mogelijk was dat deze school nog plaats had, terwijl alle ouders in de stad zo ongeveer in therapie gaan om de schoolkeuzestrijd aan te kunnen, antwoordde ze droog: “Because of racism.”

Mijn dagelijkse omgeving is nog witter dan in Amsterdam

Ik had inderdaad tijdens de rondleiding nauwelijks witte kinderen gezien. Toen realiseerde ik me dat al mijn paniekerige Amerikaanse kennissen wit zijn. Mijn dagelijkse omgeving hier – de hoogopgeleide middenklasse met kinderen – is nog witter dan in Amsterdam.

Al met al zit ik hier wéér in een bubbel. Ook in de VS wordt met ‘alle ouders’ niet ‘alle’ ouders bedoeld. Meestal gaat ‘alle’ over witte, hoogopgeleide ouders die kennelijk liever niet willen dat hun kind naar een ‘zwarte’ school gaat, hoe woke ze ook overkomen in hun New York Times-column. Hetzelfde geldt trouwens voor hoogopgeleide middenklasse-ouders van kleur, blijkt uit de cijfers. Zowel Ta-Nehisi Coates als Nikole Hannah-Jones gaven dat schuldbewust toe. Ik had gelukkig geen keuze.

Diversiteit: hype of hoop?

Haar boek beëindigde relaties tussen zwart en wit

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons