Hugo von Meijenfeldt blogt wekelijks over zijn werkzaamheden als Coördinator Nationale Implementatie Global Goals.
Blog 16 – Vorige week organiseerde de Universiteit van Amsterdam de 3-daagse internationale conferentie Critical perspectives on governance by sustainable development goals. Er waren veel gerenommeerde sprekers en deelnemers. Ik was vereerd de keynote te mogen doen tussen langdurige collega’s en vrienden Kitty van der Heijden (directeur WRI Europe) en Joyeeta Gupta (hoogleraar environment & development). Eindelijk eens een bijeenkomst met, naast schouderklopjes, ook kritische analyses, waarbij de overheid niet gespaard bleef. Dat geeft mij de gelegenheid gratis als dank enkele hardnekkige halve waarheden over de Global Goals terug te geven.
De SDGs zijn de opvolgers van de MDGs
Deels waar. Ik snap dat OS-experts dit zeggen. Maar Rio-experts en Ruggie-experts (UN Guiding Principles on Business and Human Rights) wijzen er terecht op dat de 8 millenniumdoelen in 2015 niet voor niets gegroeid zijn naar 17.
De Panama-papers tonen aan dat er ook nog huiswerk ligt ten aanzien van de Ruggie-principles
De universaliteit van de doelen is iets nieuws
Deels waar. De rijke landen beschermen en herstellen al tientallen jaren hun milieu. Het nieuwe is inderdaad dat zij nu ook iets moeten gaan doen aan hun armoede, voeding, gezondheidszorg en onderwijs. De Panama-papers tonen aan dat er ook nog huiswerk ligt ten aanzien van de Ruggie-principles.
Landen mogen niet alleen de krenten uit de pap halen
Deels waar. De doelen moeten inderdaad integraal en coherent worden geïmplementeerd. Inmiddels heb ik speeches gehoord die armoede, voedsel, water of klimaat tot belangrijkste doel oormerken. Ik heb daar geen problemen mee, omdat de sprekers vervolgens benadrukken de andere 16 nodig te hebben om hun doel te bereiken. Landen mogen best een tijdje prioriteit geven aan een of meer doelen. In Nederland geldt dat al voor doel 7 (duurzame en betaalbare energie).
De SDGs zijn een verantwoordelijkheid van de overheid
Deels waar. Op regelgeving, belastingheffing en aanleg van infrastructuur heeft de overheid nu eenmaal het monopolie. Maar zonder een participerende – niet consulterende – rol van de andere spelers zoals het bedrijfsleven, de financiële sector, kennisinstellingen en maatschappelijke groepen gaat de implementatie niet lukken, al was het maar van doel 17 (partnerschappen voor de doelen).
De hierboven opgesomde halve waarheden vormen een oplopend probleem voor het behalen van de Global Goals. Ik ben pas 5 maanden aan de slag, maar het lijkt mij goed dit nu al te signaleren. Als we Rio- en Ruggie-experts meer aan boord brengen, als we de oude MDGs (millenniumdoelen red.) binnen Nederland weten te vertalen, als we de te kiezen prioriteiten coherent gaan oppakken en als we met z’n allen in partnerschappen optrekken, dan gaan we de doelen niet half maar helemaal halen.
Meer lezen van Hugo von Meijenfeldt? Bekijk hier zijn blogserie 'Werken met de Werelddoelen'.
