Met het instorten van Rana Plaza werd in een klap duidelijk en zichtbaar wat de gevolgen zijn van hoe de huidige kledingindustrie werkt. De enorme vraag naar zo goedkoop en zo veel mogelijk kleding (fast fashion) gaat samen met onveilige werksituaties, lange werkdagen, lage lonen, kinderarbeid en nauwelijks tot geen vakbondsvrijheid. Na de ramp tekenden bijna 200 internationale kledingmerken het Bangladesh Veiligheidsakkoord waarin onder meer afspraken werden gemaakt over goede bouwkundige controles. Dit met het oog op het verbeteren van de veiligheid voor arbeiders in kledingfabrieken in Bangladesh.
Beïnvloeden
Maar dit is slechts het topje van de ijsberg. Want ook in China, India en Turkije, waar ongeveer 20 miljoen mensen in de textielindustrie werken, zijn er nog regelmatig geluiden te horen rondom kinderarbeid, hongerlonen en 12-urige werkdagen. Om daar aandacht voor te vragen en verandering in te brengen bedacht de Britse Carry Somers, een pionier op het gebied van duurzame mode, samen met modeontwerpster Orsola de Castro ‘Fashion Revolution’. Een organisatie die aan mensen over de hele wereld een oproep doet om zich uit te spreken over de weinig transparante kledingindustrie.
De kaart hieronder laat zien welke acties er wereldwijd zoal worden georganiseerd rondom ‘Fashion Revolution’
Wereldwijd
In de aanloop naar 24 april worden in meer dan 80 verschillende landen evenementen georganiseerd en kun je onder de #whomademyclothes en een foto van je kledinglabel laten zien dat je geeft om betere arbeidsomstandigheden voor de mensen die je kleren maken. Sinds dit jaar kunnen producenten, boeren, fabrieken en makers ook reageren onder de #imadeyourclothes.
Vorig jaar deden ruim 700.000 mensen mee, dit jaar hoopt de organisatie de 900.000 te halen.
Wat levert het op?
Dat de organisatie er op doelt om op 24 april onder de #whomademyclothes Trending Topic te worden, is duidelijk. Je kunt jezelf afvragen in hoeverre de foto’s die onder deze hashtag worden gepost en de boodschap erachter daadwerkelijk de mensen bereikt om wie het gaat. En of het uiteindelijk verschil gaat uitmaken, blijft lastig te beantwoorden. Maar dat is met deze actie misschien ook nog niet aan de orde. Want zo zegt de organisatie zelf: ‘Transparantie is de eerste stap naar een transformatie van de industrie’. Door wereldwijd de aandacht te trekken met de vraag: ‘Who made my clothes?’, hoopt ‘Fashion Revolution’ dat mensen zich bewust worden van wat ze dragen en zich afvragen door wie hun kleding wordt gemaakt. En hoe meer mensen dat doen, hoe meer merken erbij betrokken zullen raken en des te sterker de oproep voor een meer transparante mode-industrie zal klinken.
