Voorlezen op Kanaleneiland

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Onder de wachtenden bevindt zich K. Charadi uit Turkije. Zijn zoon en dochter hebben een stapeltje kinderboeken vast. "We komen een keer in de drie weken in de bibliotheek," zegt Charadi. "Zodra de boeken uit zijn, halen we nieuwe. We lazen de kinderen heel veel voor, maar nu kunnen ze zelf lezen." Charadi neemt eigenlijk nooit boeken voor zichzelf mee. "Ik heb helemaal geen tijd voor lezen. Maar voor de kinderen is het heel belangrijk."

 
Nafissa Belhadi werd vroeger niet voorgelezen. "Mijn ouders konden het niet. Hun Nederlands was nog niet goed genoeg en Arabisch konden ze niet lezen." Ze leest haar kinderen, een drieling van zes jaar, wel altijd voor. "Misschien wel omdat mij niet werd voorgelezen. Lezen en voorlezen is heel belangrijk voor hun taal." Meestal laat ze haar drie jongens zelf de boeken uitzoeken. Ze komen dan terug met boeken over de brandweer en boeken met veel plaatjes. "Daar moet ik dan maar een verhaal bij verzinnen."
 
Veel verder dan de tijdschriften en de kinderboeken komen de meeste Turkse en Marokkaanse ouders nog niet. "De voorleescultuur is niet zo groot in die landen," zegt Elza van der Lee. Ze is medewerkster in de bibliotheek. "Eerdere generaties konden hun kinderen vaak niets een voorlezen, of alleen in het Turks of Arabisch. Of ze spreken Berber en daar zijn nauwelijks boeken van." Kanaleneiland had daarom een kleine collectie Turkse en Arabische prentenboeken, maar deze wordt nog maar weinig gebruikt. "De ouders van nu lezen en spreken zelf Nederlands. Maar ze zien nog niet altijd het nut van een boek voor een kleuter."
 
De kinderen van Nafassi krijgen alleen maar Nederlands voorgelezen. "Mijn Arabisch is niet goed genoeg. En dat van mijn kinderen ook niet, toen ze eenmaal naar school gingen was het zo weg. Ze krijgen wel Arabische les, maar ik vind het voorlezen in het Nederlands belangrijker."
 
Naast de ontwikkeling van de taal, ziet Charadi nog een voordeel van de bibliotheek. "Als ze groot zijn mogen mijn kinderen zelf. Dat lijkt me een stuk beter dan dat ze op straat rondhangen."
 
 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons