 |
|
Nina Tellegen: Bij |
Het fonds van de goededoelenloterijen wordt niet gesubsidieerd door de overheid, 'dus je hebt veel minder te maken met allerlei gedetailleerde voorwaarden en garanties waaraan je moet voldoen', legt Tellegen uit. 'Je kunt projecten steunen die risicovol zijn. In de discussie over duurzame brandstoffen gaat het bijvoorbeeld soms om planten die nog relatief onbekend zijn als mogelijke brandstof. DOEN kan daarin investeren. Je kunt dingen uitproberen die anderen niet aandurven.'
En dat allemaal dankzij loterijgeld. Want daardoor wordt ze ineens 'gever in plaats van bedelaar', realiseert Tellegen zich. Heerlijk toch? 'Ja, bij Wemos was ik voortdurend op zoek naar geld, bij DOEN hebben we geld om goede initiatieven te steunen. En met het geld van DOEN worden heel veel projecten gefinancierd, dus je kunt echt wat bewerkstelligen.'
En ook nog op heel veel terreinen tegelijk, want draait het bij Wemos alleen om gezondheidszorg en ontwikkelingssamenwerking, DOEN is veel breder: duurzame ontwikkeling, cultuur, welzijn en sociale cohesie. Best even wennen misschien. 'Nee,' zegt Tellegen, 'dat vind ik nu juist zo leuk. Ik heb een enorme passie voor muziek en een grote interesse in de multiculturele samenleving.'
Tellegen volgt Mechtild van den Hombergh op, die sinds 2001 directeur was van DOEN. Onder haar is DOEN gegroeid van een kleine organisatie tot 'een stevige club', vindt Tellegen. 'Mechtild laat de organisatie in goede staat achter.' Maar ze heeft natuurlijk wel plannen: 'Ik wil flink inzetten op leren. Door al die projecten te financieren, doen we veel ervaring op. Die moeten we niet verloren laten gaan. Stel, we steunen een succesvol project voor kleine boeren die soja produceren. Dan wil ik kijken wat de voorwaarden voor het succes zijn geweest en hoe je die bij andere projecten in kunt zetten. En liefst op zo'n manier dat de hele ontwikkelingssector er iets aan kan hebben, dat is mijn ambitie.'
Op 4 oktober nam Tellegen afscheid van Wemos. Met weemoed, want ze heeft er zesenhalf jaar gewerkt. 'Ik ben erg gehecht aan de organisatie.' Maar het is tijd om iets anders te doen. Bovendien laat ze Wemos ook met een gerust hart over aan haar opvolger, want Wemos is nu 'een stevige organisatie', vindt ze. 'Toen ik bij Wemos kwam, wisten medewerkers vaak niet van elkaar waar ze mee bezig waren. Nu bevragen ze elkaar, vullen ze elkaar aan en maken ze samen reizen. Na veel discussie binnen de organisatie hebben we eind 2005 een nieuwe strategie en een nieuwe structuur gekozen. Dat heeft goed uitgepakt.'
Van den Hombergh, die binnenkort naar Kenia vertrekt, is de eerste tijd 'af en toe' in de buurt. Wel zo prettig, vindt Tellegen: 'Ik kan gewoon aan de slag, maar als ik iets niet weet, kan ik bij haar te rade gaan.'
