'Allen die op hoog niveau betrokken konden zijn', zijn 'persoonlijk gehoord', meldt de brief. Het gaat om de toenmalige secretaris-generaal, de plaatsvervangend secretaris-generaal, de voormalige permanente vertegenwoordiger in New York en de toenmalige hoofddirecteur van de personeelsdienst. Zij hebben helaas 'geen goede herinnering' meer van de exacte toedracht en de volgorde van het besluitvormingsproces in 2002.
Ook de toenmalige bewindslieden hebben zich volgens de ministers nergens mee bemoeid. Vast staat wel dát er met Herfkens is gesproken over de vergoedingen. Maar wie er tegenover haar aan tafel zat, is dat zelf blijkbaar vergeten. Bovendien is er in de dossiers nergens iets over terug te vinden.
Herfkens raakte in opspraak toen bleek dat ze van Buitenlandse Zaken voor haar baan als coördinator van de Millennium Campagne van de Verenigde Naties een vergoeding van 280.000 dollar had ontvangen als tegemoetkoming voor de huur en voor haar verhuizing. Die vergoeding bleek volgens regels van de VN niet toegestaan. Herfkens hoeft het bedrag niet terug te betalen, omdat het bedrag nu eenmaal al was toegezegd. Terugvordering zou 'in strijd' zijn 'met het beginsel van rechtszekerheid', schreven de ministers eerder aan de Kamer.