Een voormalige begraafplaats in het centrum van de Congolese hoofdstad Kinshasa is vandaag een rendabele stadstuin. “We voeren zelfs groenten uit naar Brussel en Parijs”, zegt een van de tuinders.
Op een lap grond van 8 hectare in Kasa-Vubu, in het historische hart van Kinshasa, telen enkele inwoners verschillende soorten groenten, waaronder amarant, tomaten, kool, spinazie en veldzuring. Antoine Musho van de Nationale Zaaddienst legt uit dat er in Kinshasa twee regenseizoenen zijn. Maar omdat er het hele jaar door een grote vraag is naar groenten in de hoofdstad, hebben de mensen hier van deze teelt hun hoofdactiviteit gemaakt, ook in het droogseizoen. Om aan water te geraken hebben boeren in de omgeving putten gegraven.
Een politiebureau in dit deel van de gemeente staat in voor de veiligheid. “We hebben deze plek toegewezen aan enkele tuinders, zodat die er zorg voor kunnen dragen”, aldus kapitein Denis Ngombo van de politie. Ondanks de aanwezigheid van de politie houden de tuinders hun materiaal zoals gieters en harken thuis. Elke ochtend vroeg komen ze met bakken groenten en wachten ze op klanten. Andere inwoners brengen organische meststoffen mee naar de site die ze als compost verkopen aan de tuinders.
Maniokbladeren
Richard Biema is ingenieur bij de Nationale Dienst voor Meststoffen. Hij verklaart dat de grond in Kasa-Vubu erg zanderig is en dat gewassen er niet goed groeien zonder bemesting. Het moet natuurlijke compost zijn, geen chemische meststoffen, benadrukt hij. De tuinders hebben het gebruik van compost geleerd van Cornellie Niongo, een landbouwkundige van de Nationale Dienst voor Stedelijke Groententeelt. “Ik heb deze groep getraind sinds 2011. Ik moedig hen aan om altijd deze natuurlijke bemesting te gebruiken, omdat die geen gevaren voor de gezondheid inhoudt.”
Adolphine Misenga regelt de aankoop van organisch afval voor compost. Ze vertelt dat ze gedroogde bladeren en stengels van maniok koopt van gezinnen en restaurants, voor ongeveer 4 euro per karrenvracht. Misenga is het ermee eens dat compost de oogst aanzienlijk verbetert. “We kunnen nu in enkele weken 25 tot 30 ton amarant per hectare oogsten, terwijl we vroeger zes weken moesten wachten om 10 ton te oogsten”, getuigt ze. Een van de tuinders, Nathalie Mayato, bevestigt. “Deze site is een groene goudmijn. Ze verschaft me een aardig inkomen.”
Winkelcentrum
Philémon Mulekita, die de contacten met de politie onderhoudt, denkt er net zo over. “Ik heb geen spijt dat ik mijn vorige baan, waarbij ik voortdurend voor zaken naar het platteland reisde, heb opgegeven. Dit werk is winstgevender. We verkopen niet alleen aan de markten rond de hoofdstad, maar exporteren maandelijks ongeveer 5 ton naar Parijs en Brussel.” Toch zou het geluk wel eens van korte duur kunnen zijn. “De site is gegeerd door rijke projectontwikkelaars die er een winkelcentrum willen bouwen. Maar momenteel zijn wij hier, en we maken gebruik van de gunst die de politie ons heeft verleend om van ons werk te genieten”, besluit Mulekita.
Foto: cc
