‘Raak nóóit iets aan’

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

UNDEFINEDZe zijn al geïntimideerd en gegijzeld en ze hebben een zwaargewonde man laten doodbloeden. Vandaag mogen ze uitproberen of ze een mijnenveld kunnen overleven. De 22 deelnemers aan de Basic Safety and Security Course worden voorbereid op het ergste.

Doel van deze cursus van het Centre for Safety and Development: weten wat je moet doen in bedreigende situaties. In Kontakt der Kontinenten in Soesterberg leren de deelnemers van alles over het inschatten van hun veiligheid, communiceren met de mobilofoon, voertuigonderhoud, omgaan met agressie, EHBO midden in de bush en het herkennen van munitie. Elk onderdeel wordt afgesloten met een evaluatie: de deelnemers krijgen te horen hoe ze het hebben gedaan en kunnen hun emoties kwijt. Want ja, een hardhandige gijzeling gaat je niet in de koude kleren zitten, ook al is het een gespeelde.

 

Opleiding:

Basic Safety and Security Course

 

Instelling:

Centre for Safety and Development

 

Duur:

Drie dagen

 

Kosten:

1150 euro per persoon (575 euro voor ngo's die door de overheid worden gesubsidieerd)

 

Andere cursussen:

Advanced Safety and Security Course, Safety for Female Travellers, Security Management Course en cursussen op maat (zie: www.centreforsafety.org)

Alsjeblieft

Trainer Henk Schreuder, voorheen actief als mijnenspecialist voor het Nederlandse leger, legt vandaag alles uit over mijnen. 'Een mijn kan ergens al dertig jaar liggen en dan alsnog ontploffen, zelfs als er al veel mensen overheen gelopen zijn', vertelt hij. En: 'Als je in gevaarlijk gebied bent, raak nóóit iets aan. Een verlaten huis, een videoband, het lijken vanzelfsprekende dingen, maar het kunnen boobytraps zijn.'

Cursiste Annelies vertelt over hoe ze een keer met een team onderweg was in Afghanistan: 'Overal langs de weg stond aangegeven waar de mijnen ontmanteld waren. Maar toen we stilhielden voor een sanitaire stop, moest ik wat verder weg lopen, omdat ik nu eenmaal een vrouw ben en er weinig bosjes stonden. Toen ik uiteindelijk een plekje had gevonden, zag ik om me heen ineens overal onderdelen liggen.' Schreuder: 'Nou, dan heb je geluk gehad, dat was écht een heel gevaarlijke situatie. Stuur de chauffeur de volgende keer alsjeblieft gewoon weg en ga achter de auto.' Annelies valt stil. Het dringt nu pas goed tot haar door wat er had kunnen gebeuren, bekent ze later.

 

Pistool

's Middags moeten de cursisten laten zien wat ze hebben geleerd: ze krijgen in groepen opdrachten voor simulaties in het bos. Een groep wordt een vervallen huisje in gestuurd, een 'café'. Binnen flikkeren alleen wat kaarsjes. De cursisten schrikken als een Afrikaanse man – de 'uitbater' – ineens de deur open gooit en snauwt: 'What are you doing here?' Ze zitten meteen in hun rol: ze leggen hem uit wie ze zijn en proberen hem gunstig te stemmen. Maar hij blijft opvliegend. Hij is een gefrustreerd man, zijn land heeft een dramatische burgeroorlog achter de rug. 'It's very impressive what you've been through', probeert een van de cursisten, om hem mild te stemmen. 'Impressive?' roept hij woest. 'Fifty thousand people died and you call that "impressive"? You white people have no idea!' Toch weet de groep hem rustig te krijgen. 'Mijn complimenten', zegt de acteur achteraf tijdens de evaluatie. 'Ik hoefde mijn pistool niet te trekken. Jullie bleven rustig en netjes. Ik kon zien dat jullie heel oprecht waren.'

Wat minder goed brengt een andere groep het ervan af. 'Help me!' Een gesluierde vrouw komt hysterisch roepend op de groep afgerend. Ze jammert en smeekt; haar man is gewond, ze móeten iets doen. Daar ligt hij, op het mos, met een afgerukt onderbeen. Cursiste Linda rent meteen naar hem toe, vastbesloten om zijn leven te redden. Oeps, hij ligt midden in een mijnenveld. Ze ziet het pas als ze naast hem zit.

 

Akelig

Als iedereen vier simulaties doorlopen heeft, komt de groep weer bij elkaar voor de afronding. Ze vullen een evaluatieformulier in en krijgen een oorkonde. En dan, plotsklaps, is het afgelopen.

Erg abrupt, vindt een groepje achteraf. 'Pff, mijn hoofd zit nog helemaal vol', verzucht cursist Sjoerd. Hij mist een afsluiting met de hele groep. 'We hebben elk afzonderlijk onderdeel wel geëvalueerd, maar de afgelopen dagen zijn er zó veel emoties bovengekomen, woede, angst. Dat hebben we steeds met elkaar gedeeld en nu is iedereen ineens weg. Ik voel me echt akelig nu.'

Maar de cursus vond hij 'erg leerzaam', voegt hij er meteen aan toe.

'Hij duurt wel te kort', vindt Linda. 'Daarom moesten sommige onderdelen snelsnel worden afgerond. Eigenlijk zou de cursus veel langer moeten duren.'

'Nee, alsjeblieft zeg, véél te intensief.'

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons