Art Cage is gevestigd in een grote ruimte aan de Domselaerstraat. Bij binnenkomst is AnnyRose druk in gesprek met een schilder die op korte termijn de lavendelblauwe vloer zal overschilderen: de huidige verflaag geeft af. In de ruimte staat een aantal schildersezels, nog van de schilderworkshop die AnnyRose eerder gaf. Moderne werken hangen er aan de muren. Eenmaal aan de houten tafel gezeten met een kop warme thee in de hand, vertelt AnnyRose over haar Art Cage.
Wat is je achtergrond?
'Ik ben Iraanse. Toen ik zeventien wast wist ik al dat ik een kunstopleiding wilde doen. Ik ging naar Duitsland waar ik aan een Kunstschüle grafische en toegepaste kunst ging studeren. Na deze studie reisde ik nog een tijd rond, waarna ik terugkeerde naar Iran. Daar werkte ik een tijd voor de Teheran Times, de Teheran Weekly en het frisdrankmerk 7-up. Mijn familie verhuisde uiteindelijk naar de Verenigde Staten. Toen ik met mijn gezin in Amsterdam aankwam, werd ik meteen verliefd op deze stad. Hier zijn we gebleven. En hier heb ik mijn droom gerealiseerd'.
Art Cage dus.
'Ja. Deze ruimte is een waar geworden droom voor mij. Ik weet dat de hippietijd al lang voorbij is maar altijd wilde ik een plek die ik kon delen met iedereen. Een plek waar creativiteit centraal staat en waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Dat is wat Art Cage ook voor de Dapperbuurt moet doen'.
Op welke manier kan de Dapperbuurt een wijk á la Soho worden?
'Er zitten hier voldoende kunstinitiatieven en galeries. Die moeten samenwerken. Dat heb ik bijvoorbeeld al gedaan met Stichting De Rode Loper, maar ook met een docent van de Reinwardt Academie (Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten). Hij gaf een lezing over kleur en verf. Mijn doel is om een toevoeging te zijn aan alle kunstorganisaties in de buurt. Het helpt overigens ook dat het beleid van het Amsterdams Fonds voor de Kunsten is aangepast. Er wordt nu veel sneller bepaald of projecten in aanmerking komen voor subsidie'.
Was het een bewuste keuze om de galerie in deze buurt te beginnen?
'In eerste instantie heb ik ook op andere plekken gekeken, aan de Marnixstraat bijvoorbeeld. Ik ben heel blij met deze plek maar een nadeel is dat de Domselaerstraat weinig aanloop heeft. Het is niet een route die dagelijks door talloze toeristen wordt bewandeld. Maar ik merk wel dat steeds meer mensen Art Cage ontdekken en terug komen'.
Art Cage is niet zomaar een galerie. Je kunt er van alles doen van workshops tot lezingen, van poëziemiddagen tot tentoonstellingen. Waarom is het zo breed opgezet?
'Ik heb hier 120 m2 tot mijn beschikking en daarmee wil ik me juist niet op een specifiek gebied richten. Mijn bedoeling is om kunstenaars op weg te helpen en om tegelijkertijd de buurt enthousiast te maken voor kunst, mensen van iedere nationaliteit erbij te betrekken. En dat doe ik door middel van allerlei projecten. Kunst is belangrijk. De gemeenschap moet die ondersteunen, want het is een onderdeel van de cultuur'.
Wat is een voorbeeld van zo'n project?
'Momenteel is de expositie van Mahtob Shamsili in Art Cage gestart. Die heet Frozen memories in the rythem of the color. Kunstenaars hebben in Art Cage de kans om heel voordelig -namelijk vier weken voor 135 euro- hun werk te exposeren. Maar daarnaast is Art Cage ook een ruimte die mensen kunnen huren voor een bedrijfsuitje of zelfs voor een verjaardag, kunst en kunstenaars inbegrepen. Mijn wens is het dat voldoende instanties en mensen op de hoogte raken van het bestaan van Art Cage. Het is een plek waar mensen zich vrij kunnen voelen, waar kunst rust met zich meebrengt'.
