Burgemeester Crecencio Ruiz van de gemeente Altagracia op Ometepe was al jaren op zoek naar een grote veerboot, als oplossing voor de transportproblemen van de eilandbewoners. Drie vierde van het eiland Ometepe is grondgebied van de gemeente Altagracia, maar de huidige haven ligt in de kleinere gemeente Moyogalpa. Houten bootjes en twee kleine ferry's varen op en af naar het vasteland. Veel te weinig om aan de noden te voldoen. Landbouw is de belangrijkste economische activiteit van de meer dan 30.000 inwoners van Ometepe. Tijdens de bananenoogst van september tot maart rotten de bananen in de vrachtwagens die dagenlang op een plaats in de veerboot moeten wachten.
Toeristische troef
Ook voor het toerisme is de nieuwe veerboot een grote troef, vindt de Nederlander Hans Meeuwes die de aankoop van de Brakzand mee in goede banen heeft helpen leiden. "Veel toeristen blijven weg omdat ze bang zijn om op een gammel bootje de oversteek te maken." De Brakzand heeft naast ruimte voor acht vrachtwagens ook 600 zitplaatsen. En toeristisch potentieel heeft Ometepe wel, als paradijselijk eiland met twee vulkanen en nevelwouden met unieke fauna en flora.
Toch is niet iedereen even blij met de nieuwe ferry. De veerboten in Moyogalpa zijn eigendom van privé-ondernemer Milton Arcia. Je betaalt 60 córdoba of twee euro voor een oversteek van amper 17 kilometer. Door het monopolie te doorbreken hoopt de gemeente Altagracia de prijzen te kunnen drukken. De gemeente zal zelf de veerdienst uitbaten, vertelt Alberto Flores, secretaris van de gemeenteraad. "We willen geen winst te maken, maar de veerdienst moet wel uit de kosten komen."
In 2005 al kwam de pas verkozen burgemeester Ruiz op het idee een veerboot te kopen. Via de Nationale Ingenieursuniversiteit kwam hij bij een vriend van Meeuwes terecht. Meeuwes heeft zelf een boerderij in Nicaragua en nodigde Ruiz uit om naar Nederland te komen. "Na een zoektocht tot in Litouwen en Duitsland, vonden we de Brakzand in Delfzijl, op vijftien kilometer van huis," herinnert Meeuwes zich. Met een diepgang van slechts 1,30 meter en Amerikaanse motoren waarvan de onderdelen makkelijk te vinden zijn, is de Brakzand een ideale boot voor het Nicaraguaanse zoetwatermeer.
Verzet
In 2006 had de Brakzand al in Ometepe moeten zijn, maar Altagracia stootte op hevige tegenkanting. "Milton Arcia is een heel invloedrijk persoon," zucht Flores. Een banklening die toegezegd was, werd plots ingetrokken, en dus kon de Brakzand niet vertrekken. "Spijtig dat Arcia de Brakzand als een bedreiging ziet," merkt Meeuwes op. "Het is juist een uitdaging samen te werken om het eiland beter toegankelijk te maken. Daar wordt iedereen beter van." Tegelijk weigerde de Europese Unie een subsidieaanvraag voor het transport van de veerboot naar Nicaragua. "Europa vond het zinloos een oude veerboot in een grote cargoboot naar de andere kant van de wereld te sturen."
Onverzekerd
Voor een lagere prijs kon de Brakzand zelf de oversteek maken met het Nederlandse bedrijf Shallow Shipping. Ook dat was een grote papierwinkel. "In juni dit jaar waren nog niet alle certificaten in orde, maar we wilden niet langer wachten," vertelt Meeuwes. "We waagden het erop onverzekerd de oversteek te maken, als plezierboot onder de vlag van Sierra Leone."
Met dichtgemaakte ramen, een verhoogde reling en een reserve van 12.000 liter water en 45.000 liter brandstof vertrok de veerboot op 2 juli uit Harlingen. Kapitein Henk Visser leidde de Brakzand probleemloos tot in Nicaraguaanse wateren. Daar kon hij de Río San Juan opvaren, de rivier die de Atlantische kust met het zoetwatermeer Cocibolca verbindt. De Brakzand wacht nu tot het waterpeil in de rivier stijgt om de laatste kilometers naar Ometepe af te leggen.
Flores is erg blij dat de veerboot eindelijk in Nicaragua is. "Bij de boeren zijn de verwachtingen hooggespannen," zegt hij. Na een korte revisie en wat aanpassingen om makkelijker aan te meren aan de bestaande kaaien, zal de Brakzand aan zijn tweede leven beginnen. "Zo snel mogelijk," hoopt Flores, "want de bananenoogst is al begonnen."
