Het gaat om een gemiddeld bedrag van 43 euro per jaar. Hiermee is de allochtone donateur relatief de gulste gever aan kerkelijke en levensbeschouwelijke doelen. Het onderzoek maakt deel uit van de tweejaarlijkse studie 'Geven in Nederland' waarin de VU-wetenschappers het geefgedrag van Nederlanders onderzoeken.
Voor het eerst werd door het VU-team ook het specifieke geefgedrag van allochtonen nagegaan. Hiervoor werden Turken, Surinamers, Marokkanen, Antillianen, Somaliërs en Ghanezen in Nederland ondervraagd. Het blijkt dat migranten nog meer dan aan een goed doel in Nederland, geld geven aan doelen in hun land van herkomst.
Remittances
De afgelopen 12 maanden stuurden ze 152 miljoen euro in geld en goederen (zogenoemde remittances) naar het land van herkomst. Het overgrote deel van dit geld en deze goederen (95 procent) is bestemd voor familieleden, die deze vervolgens gebruiken voor primaire levensbehoeften zoals voedsel, onderwijs, onderdak en medische zorg.
Ook sociale behoeften zoals kleding of een trouwfeest worden betaald met het geld van familie in het buitenland. Bijna een vijfde van de migranten stuurt geld of goederen bedoeld voor geld genererende activiteiten en een op de tien migranten zegt geld en goederen te sturen voor het verbeteren van de infrastructuur in het land van herkomst.
Nederlanders geven minder
Uit de rest van het onderzoek blijkt dat Nederlanders gemiddeld minder zijn gaan geven. In 2005 gaf Nederland bijna 4,4 miljard euro aan liefdadigheidsdoelen. In 2003 was dat nog ruim 4,9 miljard euro. Vooral bedrijven hebben minder bijgedragen met giften of sponsoringen: in 2003 schonken zij 2,27 miljard euro, in 2005 1,51 miljard.
Het meeste geld werd gegeven aan het doel kerk en levensbeschouwing (18 procent). Internationale hulp staat met 17 procent op de tweede plek. Sport en recreatie volgt met 16 procent. Dit doel ontvangt vooral veel geld van bedrijven. Cultuur (7 procent) en onderwijs en onderzoek (6 procent) ontvingen in 2005 de minste giften.
Nieuw geefpubliek
 |
| Foto: CC |
Uit het onderzoek blijkt daarnaast dat de tsunami in 2004 een 'nieuw geefpubliek' genereerde. Van alle tsunamigiften was 40 procent afkomstig van deze nieuwe gevers. Een gedeelte van het publiek dat bij de tsunamiactie voor het eerst gaf (43 procent), geeft een jaar later nog steeds geld aan internationale hulp of maatschappelijke en sociale doelen. Van het oude geefpubliek, dat voor de tsunami al geld schonk, gaf 76 procent een schenking.
Het vertrouwen van de mensen in de besteding van tsunamigelden is echter gedaald. Begin 2005 had 70 procent van de respondenten vertrouwen in goede besteding, nu is dat bijna 50 procent. Wel is het zo dat het vertrouwen in goede doelen in het algemeen de afgelopen twee jaar van 30 naar 40 procent is gestegen.
