Kennelijk mag je Afrika alleen zien als een continent van armoede en hoge nood. Niet als een leuke plaats voor een vakantiehuis, in een land dat zich razendsnel ontwikkelt, en met een prachtige kust: Mozambique. We houden liever vast aan de oude vertrouwde beelden: daar de armoede, hier de luxe.
In Argentinië herhaalt alles zich weer. Weer deugt de locatie niet – waarom toch zo ver weg? Wel twee volle dagen reizen, wist de royalty-verslaggeefster van het NOS Journaal afkeurend te melden. Er deugt weer niks van. Het Argentijnse skioord is zeker niet zo exclusief als de NOS-verslaggeefster zich had gedroomd. Stel je voor, er komen zelfs gewone jongeren die lol willen trappen! En we zien een foto van het duurste restaurant in de buurt, een wat blokhutachtig uitgevallen houten ding. Moeten ze hier eten?!
Eigenaardig, die beeldvorming, die trouwens door heel politiek Den Haag lijkt te worden gedeeld. Wat maakt de afstand nou helemaal uit? Is de prins soms commandant van de vrijwillige brandweer? Ik dacht van niet. Moet hij bij nacht en ontij naar Den Haag afreizen om daar de benarde veste te verdedigen? Nee. Moet hij direct bereikbaar zijn? Ja, maar dat kan. Want, ja heus, ook in donker Afrika of het afgelegen Argentinië is draadloos internet en skype doorgedrongen.
 |
| Prins Willem-Alexander, prinses Máxima en koningin Beatrix tijdens het staatsbezoek aan Mexico, foto’s RVD |
Fraude
Ook de projectontwikkelaars konden niet deugen. Er is misschien wel fraude in het spel. Steekpenningen en handjeklap! Een van hen is ‘in opspraak’, zoals de kranten het noemden. ‘In opspraak’, dat is journalistieke taal voor: ‘er is geen spat bewijs, maar geloof ons, die man deugt niet!’ De toon is gezet: die onhandige prins toch, waarom begeeft hij zich steeds in zulke wespennesten? De regering had de prins hier goed van advies kunnen dienen. Want er is altijd wel iets aan de hand met dure bouwprojecten, vooral in ontwikkelingslanden.
Tip 1 van elke tussenpersoon: wacht af tot alles geregeld en gebouwd is, en koop dan pas je droomhuis. Verbouw het een en ander, en klaar is kees. Dan kun je ook je buren kiezen en voorkomen dat je ineens tussen de wapenhandelaren en drugsbazen blijkt te wonen. Een bestemmingsplan ontbreekt nog vaak, dus wordt er gerommeld met vergunningen, en er is veel zwart geld, natuurlijk. Dus omgekochte ambtenaren. Daar kan de prins niks aan veranderen. En wat moet hij dan doen: een dure boot kopen en daarmee een beetje rondhangen in Saint Tropez? Of een penthouse in New York aanschaffen voor veel te veel geld? Iets kopen in het Gooi, vlak naast de Toppers?
Prins Pils
Zouden ze dan wel tevreden zijn, die kritische Kamerleden van GroenLinks, Alexander Pechtold en premier Balkenende? Ik vraag het me af.
Wat moet hij dan doen: een beetje rondhangen met een dure boot in Saint Tropez?Het lijkt wel alsof de regering helemaal niet wil dat de aanstaande koning de wereld in trekt.
Vijftien jaar na Prins Pils zien we een aardige man met een groot hart voor Afrika (net als zijn vader) en met een intelligente, ambitieuze vrouw die, net als hij, internationaal is georiënteerd. Ze bemoeien zich actief met armoedebestrijding en waterbeheer, misschien wel de grootste mondiale uitdagingen van deze tijd. Daarmee hebben ze een uitstekende reputatie opgebouwd, wereldwijd.
Het prinselijk en straks koninklijk paar wil de vrije dagen niet slijten op een te duur jacht, ze hebben geen zin ergens in het levend graf van de westerse beau monde te wonen, in een saai dolce far niente waar ‘s middags om vier uur de eerste fles witte wijn van die dag uit de koeling wordt getrokken.
Ze staan liever midden in de wereld, in Mozambique bijvoorbeeld. Een land dat voorkomt op de recent uitgebrachte Human Development Index, een rapport van de Verenigde Naties, waarin is gemeten hoe landen zich de afgelopen twintig jaar hebben ontwikkeld. In die lijst staat Mozambique op nummer 1 (en zeg eens eerlijk, wist u dat?).
Werk aan de winkel
Het zou een geweldige opsteker zijn voor de Mozambikanen als het Nederlandse koningshuis er zijn zomerse domicilie zou kiezen, het zou echt een statement zijn. En voor ons is het helemaal niet zo gek om een speciale relatie te krijgen met een van de best bestuurde Afrikaanse landen, dat zich snel ontwikkelt, maar waar niettemin nog een heleboel werk aan de winkel is – iets waar de prins zich trouwens heel goed van bewust is. Het kan nog steeds.
Aangezien de regering weigert de prins fatsoenlijk te adviseren, doe ik dat hier: ik heb het perfecte vakantiehuis voor ze. In Afrika, jazeker, en, ook heel fijn: supergoed beveiligd. Midden in de natuurgebieden die Peace Parcs in Afrika exploiteert, een initiatief van de Nederlandse ondernemer Paul Fentener van Vlissingen, is een beperkt aantal eco-lodges gebouwd. Deze lodges zijn schaars en duur, zeker, maar dat geld gaat direct naar de exploitatie van de parken. Van Paul van Vlissingen weet ik dat bijvoorbeeld ook de familie Walton, de eigenaren van de Walmart, ooit zo’n lodge hebben aangeschaft. Ik weet niet of er nu nog wat te koop staat, maar daar is wel een mouw aan te passen, lijkt me.
Voor de broodnodige beveiliging zorgen de bewapende parkbeheerders, maar natuurlijk vooral de dieren zelf, de leeuwen, tijgers en nijlpaarden: zij zullen de paparazzi een warm welkom bereiden. En bovendien is het minstens twee dagen reizen naar Den Haag. Dan hoeven ze ook niet bang te zijn voor een onverhoedse visite van Balkenende of die royalty-verslaggeefster van het NOS Journaal.
John Verhoeven is hoofdredacteur van het maandblad onzeWereld. Dit opiniestuk stond eerder in de Volkskrant.
