Inburgeren door tuinieren

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Wat is het doel van de Wereldtuin?
‘’Het doel is om vluchtelingen en migranten, die vaak psychische en sociale problemen hebben, een activiteit te geven waar ze zich gelukkig bij voelen. Ik denk dat deze tuin het middel is om mensen gelukkiger te maken. Ze zijn namelijk bezig met iets en ze ontmoeten daarbij allemaal verschillende mensen. Hierdoor bouwen de vluchtelingen een netwerk op. Dat is heel fijn. Want als ze hier komen, kennen ze vaak niemand. In deze tuin gebeurt dat op een heel natuurlijke manier. Er zijn hier allemaal mensen uit verschillende landen en met verschillende culturen bij elkaar en langzamerhand zie je dat ze één familie worden. Dat gebeurt op een heel respectvolle manier en dat is heel mooi om te zien.’’

Hoe zit het dan met de taalbarrière?
‘’Dat is het leuke van tuinieren; daar heb je geen taal voor nodig. Je kunt bijvoorbeeld iemand leren hoe je moet scheppen door het gewoon voor te doen. Bovendien is het een goede manier om de taal te leren. Vluchtelingen vinden het vaak lastig om dingen te ondernemen, omdat ze zich schamen voor hun gebrekkige Nederlands. In de tuin komen ze mensen tegen die de taal net zo slecht beheersen en dan is het voor hen gemakkelijker om samen de taal te oefenen. In het kantoor van VluchtelingenWerk volgen ze de inburgeringscursus en veel van de dingen die ze daar leren, kunnen ze in de tuin met elkaar oefenen.’’

Waar is het idee voor deze tuin ontstaan?
‘’Ik heb eerst gewerkt in de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ). Daar komen geregeld vluchtelingen die last hebben van de problemen die het vluchten met zich meebrengt, zoals heimwee of geldzorgen. Ze zijn dan vaak door de huisarts naar GGZ doorgestuurd. Bij GGZ praten de vluchtelingen dan over een bepaald stukje van hun leven, maar dat is vaak veel te beperkt. En daar komt nog eens bovenop dat bij de procedure van GGZ veel taal komt kijken, zoals het invullen van vragenlijsten. Dat is voor vluchtelingen die amper Nederlands spreken veel te moeilijk, en dan kan de GGZ ze ook niet goed helpen. Daarom heb ik deze tuin opgezet. Hier kunnen mensen met elkaar over hun problemen praten, ze kunnen zich met elkaar verbinden en elkaar helpen. Ik denk dat dat een veel betere oplossing is voor de vluchtelingen. Met hulp van vrijwilligers en donaties heb ik deze tuin op kunnen zetten op een braakliggend terrein naast het kantoor van VluchtelingenWerk. Via netwerken ben ik in contact gekomen met allerlei mensen die wilden helpen. Zo heeft de Vrije School hier in de buurt, waar kinderen al langer tuinieren, ons tuinspullen geschonken. En als er mensen langskomen om te kijken, brengen ze ook wel eens iets mee voor de moestuin.’’

Waarom heeft u voor een tuin gekozen?
"Het blijkt dat bewegen heel goed tegen depressies werkt. In de tuin zijn de vluchtelingen buiten en in beweging. Voor veel vluchtelingen, die bijvoorbeeld uit dorpjes in de bergen van Marokko komen, is tuinieren iets wat ze kennen. Dat is heel vertrouwd voor ze." 

Hoe zorgt u dat vluchtelingen bij de tuin terecht komen?
‘’Door mijn werk bij de GGZ heb ik al een heel netwerk opgebouwd. Ik heb daar vaker met mensen gesproken over het initiatief en wat ze voor de tuin kunnen betekenen. Ook ben ik met huisartsen in de buurt in gesprek. Het is de bedoeling dat zij de mensen die ze niet kunnen helpen, doorsturen naar de tuin. Verder ben ik gaan praten met een migrantenorganisaties en Marokkaanse mannenverenigingen. Bij die mensen heb ik mijn idee voorgesteld en gevraagd of ze het leuk vinden om een keer langs te komen.’’

Via Kickstarter bent u een crowdfunding campagne gestart. Wat wilt u met de crowdfunding bereiken?
‘’Ik heb dit jaar geleden als vrijwilliger opgezet, in mijn vrije tijd dus. En het kost me veel tijd en energie om te zorgen voor gratis materialen, ideeën te bedenken en mensen te werven. De mensen van VluchtelingenWerk hebben toen gezegd dat ze de tuin graag als onderdeel van hun programma wilden, maar dan moest er wel geld komen. Dus toen hebben we samen gezocht naar sponsoring. Eén van de sponsors is het Oranjefonds, dat steunt ons sinds kort. Daardoor ben ik per 1 januari twee dagen in de week betaald in dienst om dit verder te ontwikkelen, zodat er een duidelijke structuur ontstaat. Met de crowdfunding kunnen we er voor zorgen om dit de komende jaren ook met andere professionals voort te zetten. Op die manier kunnen we kwaliteit leveren en de mensen op een goede manier helpen.‘’

Waarom heeft u voor crowdfunding gekozen om dit te bereiken?
‘’Fondsen voor dit soort doelen zijn tijdens de crisis heel kritisch geworden en er is bij die organisaties vaak veel vraag en weinig aanbod. Dus wij zijn gaan zoeken naar andere manieren om geld te ‘creëren’. Zo zijn we terecht gekomen bij crowdfunding. Hoewel het een heel goede en makkelijke manier is om aan geld te komen, zijn er ook een aantal nadelen aan Kickstarter. Het is van oorsprong een Amerikaanse site, dat betekent dat mensen met een creditcard moeten betalen. Veel mensen die geld willen geven, hebben geen creditcard. Die mensen willen het wel, maar doen het vervolgens niet. Daarom is een Nederlandse crowdfundingwebsite misschien beter. En bovendien denk ik dat je je crowdfundingcampagne heel actief onder de aandacht moet brengen om mensen er van bewust te maken. Op social media kan dat goed, maar daar ben ik zelf niet zo actief op. Je moet eigenlijk een heel duidelijk plan hebben om mensen van je project op de hoogte te stellen en hier zit eigenlijk geen plan achter. Daar hebben we wel veel van geleerd.’’

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons