Icoon van het geweldloze Palestijnse verzet

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Het was op een novemberdag in 2003, midden in de tweede intifada. Palestijns land zou afgenomen worden doordat Israëlische soldaten een afzettingsmuur dwars door een olijvenplantage bij het dorp Budrus gingen bouwen. Ayed Morrar wilde ingrijpen, maar begreep dat als de Palestijnen geweld zouden gebruiken ze bij voorbaat al verloren hadden.

Helden
In samenwerking met het Movies that Matter festival besteedt OneWorld de komende weken aandacht aan indrukwekkende activisten. Tijdens het festival zijn hun verhalen in prachtige documentaires te bewonderen. Het Movies that Matter festival vindt plaats van 24 tot en met 30 maart in Den Haag.

Geweldloze mars
Hij belde de lokale leiders van de rivaliserende partijen Fatah en Hamas op. Ook werden mensen via de luidsprekers van de moskee aangemoedigd om in actie te komen. Binnen enkele minuten was een menigte van ruim honderd mensen opgetrommeld. Terwijl ze op de bulldozers afliepen, schoten Israëlische soldaten traangas op hen. Toch liepen ze door. Morrar: "We zeiden tegen de soldaten: Jullie kunnen ons beschieten, ons doden, maar we geven ons land niet op." Uit angst voor beschadiging van de kostbare bulldozers bliezen de soldaten de aftocht.

Het kat-en-muisspel herhaalde zich in de daarop volgende weken. Vrouwen, kinderen en zelfs Israëlische vredesactivisten sloten zich bij de geweldloze demonstratie aan. Al snel stonden dagelijks 500 mensen oog in oog met de soldaten. Morrar: "ook de Israëlische vredesactivisten weten dat geweld niets oplost. Ze steunen onze acties en kunnen met de soldaten in hun eigen taal communiceren, dat helpt."

Olijfboom
Inmiddels is Morrar uitgegroeid tot een icoon van de geweldloze protesten. Er zijn al vreedzame acties geweest in Hebron, Jericho en Nalin op de Westelijke Jordaanoever. Hij geeft overal in de Palestijnse gebieden lezingen. "De demonstranten moeten ervan doordrongen zijn dat ze bij deze geweldloze acties strijden voor hun doel, en niet tegen de soldaten." Het activeren van de Palestijnse groepen blijkt nog een probleem, zo zijn veel mensen teveel bezig met hun eigen micropolitiek. "Bij mijn dorp Budrus was de timing perfect, maar op veel andere plaatsen wordt nog te veel en te lang gediscussieerd. Tegen de tijd dat men optreedt is het al te laat."

Morrar is ervan overtuigd dat de geweldloze acties uiteindelijk tot een complete bevrijding van het Palestijnse volk zullen leiden. "Palestijnen zijn moe van het geweld en het conflict met de Israëliërs, ieder mens wil toch in vrijheid leven? Denk je eens in wat er zou gebeuren als de hele Westelijke Jordaanoever voor onafhankelijkheid demonstreert! De Israëliërs hebben niet genoeg soldaten om die vreedzame demonstraties te bewaken."

Van de actie bij Budrus is een documentaire gemaakt die bij het Movies that Matterfestival te zien is:

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons