Voordat een arts van buiten de EU in Nederland mag werken, moet het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) toestemming geven voor een BIG-registratie. "Die wordt vrijwel nooit gelijk afgegeven," vertelt Herfs, die onlangs aan de Universiteit Utrecht promoveerde. "Artsen die opgeleid zijn buiten de EU moeten eerst een assessmentprocedure doorlopen. Op basis van de assessment wordt bepaald hoeveel maanden of jaren de betreffende arts nog moet bijscholen."
 |
| Paul Herfs |
"Het grote probleem is dat er voorafgaand aan de medische assessment een algemene assessment moet worden gedaan," vertelt hij. "Hierin worden algemene kennis van de Nederlandse taal, Engelse leesvaardigheid en kennis van de Nederlandse volksgezondheid getest. Het percentage geslaagden is betreurenswaardig. Tussen 2006 en 2008 hebben ongeveer tachtig mensen deelgenomen aan fase 1 van de assessment, waarvan er slechts twintig mensen slaagden. En dat betreft dus alleen het algemene deel. Mensen die niet voorbij de eerste hobbel komen, kunnen niet werkzaam zijn binnen het vakgebied waarin zij zijn afgestudeerd."
Schoonmaakwerk
"De werkloze artsen zijn vooral afkomstig uit Azië en de voormalige Oostbloklanden. Bij het algemene deel van de assessment ligt de norm voor de Nederlandse taal zo hoog dat deze mensen het niet halen." Bovendien worden ze volgens Herfs voorafgaand aan de test niet goed geïnformeerd over wat hen te wachten staat. "Doordat zij slecht voorbereid op de assessment komen, worden slechte resultaten geboekt. Als wij deze mensen in Nederland een permanent verblijf toestaan, bijvoorbeeld als erkend vluchteling of als partner van een Nederlandse man of vrouw, mag het niet zo zijn dat ze alleen goed genoeg zijn voor schoonmaakwerk."
En dit ligt volgens hem niet aan gebrek aan werkgelegenheid. "Tijdens mijn onderzoek kwam ik tot de ontdekking dat de werkgelegenheid in de gezondheidszorg goed is. Helaas gebeurt er nu dus nog te weinig mee." We zijn op deze manier hard bezig human capital te vernietigen," aldus Herfs.
 |
| Foto: CC |
"Het is een pijnlijke constatering dat we nu zoveel goede mensen verliezen, terwijl dat niet nodig is," meent Herfs. "We zitten nu in een periode waarin negatieve geluiden over slecht of niet ingeburgerde mensen, overheersen. Met mijn boek heb ik laten zien dat als wij mensen een kans geven om zich aanvullend op te leiden, dit leidt tot goede resultaten. Zo blijkt ook uit onderzoek van de Stichting voor Vluchteling Studenten (UAF) dat 95 procent van ‘hun’ buitenlandse artsen nu aan het werk is als arts. Maar sinds deze assessment procedure in 2006 in werking is getreden, ziet ook deze stichting dat het spaak loopt met de artsen die de assessment moeten doorlopen.
Betere voorbereiding
De situatie voor deze buitenlandse artsen kan volgens Herfs worden verbeterd. "Een assessment is niet eens zo gek. Het is natuurlijk belangrijk dat artsen voldoende algemene en medische kennis hebben. Maar ik vind dat de buitenlandse medici vooraf voldoende gelegenheid moeten krijgen om zich gedegen te scholen of voor te bereiden. Het ministerie van VWS is van mening dat de voorbereiding van de artsen niet hun probleem is. Maar ik vind dat het ministerie van VWS of OCW (Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen) een voorbereidingstraject moeten samenstellen. Dit is dan ook een actieve oproep aan de minister van VWS en OCW om hierin te investeren."
"De Nederlandse samenleving is behoorlijk gekleurd, dat mag ook weerspiegeld worden in het Nederlandse artsenbestand. Bovendien is iemand die nog maar zes maanden een aanvullend scholingstraject hoeft te doorlopen, vele malen goedkoper dan een eerstejaars student geneeskunde."
