Cultuurshock: de Boliviaanse directeur van Chakana over zijn bezoek aan Nederland

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

De medewerkers van Chakana hadden een druk programma voor Hernán opgesteld. Zo heeft hij een lezing gegeven bij het Latijns-Amerika Centrum in Amsterdam, deelgenomen aan een debat met een aansluitend Boliviaans feest, diverse onderwijsinstellingen bezocht, Nederlandse kassen bezichtigd, en trainingen op het gebied van management en financieel beheer ontvangen. Ook was er een uitgebreid sociaal programma met onder andere het Latin American Film Festival, een dagje naar het strand en een bezoekje aan een molen.
Inmiddels is Hernán terug in Bolivia en aan het bijkomen van zijn eerste buitenlandse reis. Op de laatste dag vertelde hij over zijn ervaringen:
 
1. Je hebt veel gefotografeerd. Welke foto laat je thuis het eerste zien?
"Een foto van de kanalen in Amsterdam. Ik ben verbaasd dat het waterpeil altijd hetzelfde blijft en begrijp nog steeds niet goed hoe dit gesloten systeem werkt. Het lijkt wel of jullie alles met een sleutel beheersen. Jullie hebben de strijd met het water gewonnen. God schiep de Aarde maar de Nederlanders schiepen Nederland."
 
2. Je hebt veel ondernomen. Sprong er iets uit?
"Mijn bezoek aan de kassen in het Westland. Zoveel moderne technologie had ik niet eerder gezien. Ik was vooral onder de indruk van de enorme afzet. Het bedrijf produceert 1,6 miljoen kilo tomaten, niet alleen voor de lokale markt, maar ook voor de export."
 
3. Wat heeft je nog meer verbaasd?
"Op een zaterdag was het Molendag en heb ik molens bezocht en uitleg gekregen. Het waaide die dag heel hard. Dat had ik nog nooit meegemaakt. Als ik niet had gegeten had de wind me zo meegenomen. Ik heb gezien hoe molens het water vier meter oppompen. De wieken van de molens draaiden heel snel rond. Het was bijzonder. We hebben gewandeld in de polders en ik zag een akkerlandschap zo groot als voetbalvelden. Alles is hier zo vlak".
 
4. Hoe is Nederland je bevallen?
"Goed. Vooral de genegenheid van de mensen. Er is zoveel om thuis over te vertellen. Ik heb een weekend bij de bestuursleden Jan van Zijl en Ella Kalsbeek gelogeerd. Een prachtig huis, helemaal omgeven door water. Ik had een prachtige kamer, waar ik heerlijk kon dromen. Jan heeft die avond gekookt. Het is voor mij ongewoon dat een man kookt. Ik ben een groot voorstander van gelijkheid tussen mannen en vrouwen, maar in Bolivia zijn we nog niet zo ver."
 
5. Wat is je grappigste herinnering aan de afgelopen drie weken?
"Heel veel. De zee. Die is heel anders dan ik had gedacht. Er waren helemaal geen bergen zoals ik gewend ben bij het Titicacameer. Voor het eerst keek ik zonder een horizon te zien. Ik was met Hilvert op het strand en moest mijn spullen verplaatsen vanwege de opkomende vloed. De getijden van de zee, daar wist ik niks van.
Ik heb ook de vreemdste vervoermiddelen gezien. Ik zag voor het eerst een tandem, een kinderwagen voor een tweeling, oudere vrouwen op karretjes, een bakfiets, een auto met een caravan – ik wist echt niet wat dat was, begrijp ook niet waarom mensen met zulke mooie huizen in zo'n klein huisje op wielen willen slapen. Ik had ook verwacht dat iedereen in grote auto's rond zou rijden. Ik heb me verbaasd over die hele kleine auto's, de Smart-cars."
 
6. Wat vertel je aan je zoon als je terug bent?
"Over het gedrag van de mensen in Nederland. Hoe ze met een computer omgaan. Alles gaat zo snel. De mensen rennen rond als robots. Volgens mij hoeven jullie niks meer te doen. Nederland is af."
 
7. Zou je in Nederland kunnen wonen?
"Dat zou kunnen, maar ik zou me hier niet nuttig kunnen maken als ingenieur. Zoals ik al zei: Nederland is af."
 
8. Wat zou je willen veranderen aan Nederland?
(Lange stilte, Hernán vindt het ongepast kritisch te zijn). Dan, met een knipoog: "De koffieshops". Na lang aandringen: "De taal. Erg moeilijk".
 
9. Wat is het belang van deze reis geweest voor Chakana?
"Ik heb het Nederlandse team leren kennen. Ik heb gezien hoezeer iedereen zich wil inzetten voor de arme mensen in Bolivia. Chakana is één van de manieren om contact te leggen tussen Nederland en Bolivia. In beide landen werkt Chakana aan hetzelfde doel: brood in de hand, toegang tot voedsel. De broederschap is herbevestigd, we helpen elkaar en gaan samen vooruit. Ik heb in een aantal lezingen verteld hoe het met de projecten gaat. Ik hoop dat ik veel mensen heb kunnen motiveren door een toelichting te geven over hoe Chakana te werk gaat."
 
10. Wat ga je doen als je terug bent in Bolivia?
"Daar heb ik het gisteren met algemeen directeur Hilvert Timmer nog over gehad. Naast mijn familie is Chakana het belangrijkste in mijn leven. Ik wil graag snel aan het werk."
 
 

Over Chakana
Stichting Chakana is een Nederlands-Boliviaanse NGO die zich inzet voor de hooglandindianen in de Andes van Bolivia, door hun overlevingsstrategieën te versterken en om de mogelijkheden te verbeteren om geen nadelige effecten te ondervinden van de dominante invloed van de grotere moderne samenleving. Hierbinnen valt training, directe armoedebestrijding en het projectmatig verbeteren van de rurale levensomstandigheden. Chakana is bovendien een kenniscentrum voor wetenschappelijk onderzoek en informatieverstrekking te zijn wat betreft de problematiek en cultuur van de Boliviaanse hooglandindianen. Kijk voor meer informatie over onze projecten op onze website www.chakana.nl.

Chakana

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons