Volgens Maarten de Hoog, directielid van de Milieudienst Rijnmond en projectmanager van het Rotterdam Climate Initiative, is de mogelijkheid om aan CO2 te verdienen een belangrijke reden om vaart achter het idee te zetten. Maar het is zeker niet de enige reden: het broeikasgas wordt opgeslagen en komt niet in de atmosfeer.
| Foto: RNW |
De Hoog: "De opslag kan in lege gas- en olievelden. We denken in de eerste plaats aan gasvelden in de Noordzee. Die hebben een behoorlijke capaciteit omdat de olie- en gasvelden vrijwel zijn uitgeput."
Netwerk
Ook is het de bedoeling dat een netwerk van pijpleidingen in de Noordzee wordt aangelegd dat de Nederlandse , Engelse en Noorse olie- en gasvelden met elkaar verbindt. Dat maakt de opslagcapaciteit flink groter. Voldoende om kooldioxide vanuit Nederland, België en Duitsland voor tientallen, mogelijk honderden, jaren op te slaan.
De onderzeese aardlagen zijn volgens Maarten de Hoog ideaal voor permanente opslag. "In die velden heeft miljoenen jaren aardgas gezeten, en altijd onder hoge druk. Gas blijft daar aanwijsbaar zitten. CO2 heeft andere kernmerken dan aardgas, dus voorzichtigheid is wel geboden. Daarom voeren we demonstratieprojecten uit om aan te tonen dat het veilig is." Helemaal nieuw is het idee van CO2-opslag niet. Uit praktijkproeven in Noorwegen en Algerije is gebleken dat het gas niet uit de ondergrond naar boven komt.
Winstgevend
De Hoog is een echte Hollander, misschien nog eerder een echte Rotterdammer. Daarom wil hij de winstgevendheid van het project nooit uit het oog verliezen. Dat het geld oplevert, spreekt wat hem betreft voor zich. De Europese overheid hangt een fors prijskaartje aan de uitstoot van CO2, middels de bekende emissierechten.
Als bedrijven CO2 goedkoper kunnen opslaan dan de emissierechten kosten, is het niet meer dan logisch dat ze kiezen voor opslag. Het levert kostenbesparing op en het is goed voor het imago van een bedrijf. De reclameslogan 'CO2-vrije productie' is tenslotte ook wat waard.
| Foto: RNW |
Infrastructuur
Het Rotterdam Climate Initiative blaakt van zelfvertrouwen, en ziet geen bezwaar in de aanleg van een Noord-Europese infrastructuur van pijpleidingen vanuit bijvoorbeeld het Roergebied en de Antwerpse regio naar de havenstad. Die leidingen met een doorsnee tot 1 meter, vergen in eerste instantie een investering van zo'n 400 miljoen euro. Dat roept meteen de vraag op wanneer een dergelijke mega-investering is terugverdiend.
Maarten de Hoog: "In enkele decennia. Zo'n netwerk ligt er niet voor tien jaar, maar voor tientallen jaren. Ongeveer gelijk aan de levensduur van de installaties waarop ze worden aangesloten. Om het idee betaalbaar te maken, vragen wij extra CO2 van de buurlanden. Hoe meer tonnen CO2, hoe goedkoper het wordt."
De realisatie van de Rotterdamse droom ligt vooral aan de Europese Commissie. Als de emissieplafonds voor CO2 streng genoeg zijn en als de rechten flink wat gaan kosten, zal de industrie kiezen voor opslag. Simpelweg omdat afvang in dat geval goedkoper is. In de woorden van Maarten de Hoog: "We moeten een serieus klimaatbeleid voeren, wil CO2-opslag betaalbaar zijn."
Dit artikel is, met toestemming, overgenomen van de Wereldomroep.
