Birma kampt met verborgen gezondheidscrisis

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Aan gevaarlijke ziekten als hiv/aids, malaria en tuberculose sterven ieder jaar tienduizenden inwoners van Birma. Toch stellen de grote donorlanden nauwelijks internationale hulpgelden beschikbaar – slechts drie dollar per persoon per jaar – waardoor maar weinig hulporganisaties in staat zijn in Birma te werken. Er is geen excuus voor dit gebrek aan hulp. Het mag dan niet makkelijk zijn, Artsen zonder Grenzen lukt het wél om op een verantwoorde manier relevante onpartijdige hulp te bieden in het land. Helaas kiezen de meeste donorlanden ervoor afzijdig te blijven, zelfs waar het gaat om levensreddende hulp. Tot dat dit verandert, zal het dodental in Birma nog blijven toenemen, ook nadat Nargis allang weer vergeten is.

 

Laagste percentage ter wereld
Dat de internationale hulp tekortschiet, ontslaat de regering van Birma natuurlijk niet van haar plicht voor haar bevolking te zorgen. Bij die taak schiet zij ernstig tekort: de regering besteedt maar 0,3 procent van het bruto nationaal product aan gezondheidszorg. Dat is het laagste percentage ter wereld. Tegelijkertijd zorgen de autoriteiten ook niet voor een klimaat waarin hulporganisaties goed hun werk kunnen doen.

 

Birma
Foto: AzG

Eenvoudig te behandelen
Het resultaat is dat Birma de laagste levensverwachting en het hoogste sterftepercentage van kinderen onder de vijf jaar in zuidoost Azië heeft (cijfers Wereldgezondheidsorganisatie). Gevaarlijke ziekten als malaria, hiv/aids en tuberculose hebben er vrij spel.

Goede en betaalbare diagnosemethoden en medicijnen voor malaria, een ziekte die relatief eenvoudig te behandelen is, zijn nauwelijks beschikbaar. Daardoor is die ziekte een van de grootste doodsoorzaken in het land.

Gebrek aan aidsremmers
Ook hiv/aids kost jaarlijks duizenden mensen het leven, vanwege een ernstig gebrek aan aidsremmers. 76.000 mensen hebben dringend aidsremmers nodig, maar slechts 14.000 van hen krijgen die ook, meestal van Artsen zonder Grenzen. We hebben intensief gelobbyd voor een snelle uitbreiding van de behandelmogelijkheden, maar het aidsprogramma van de regering blijft klein en hulporganisaties schrikken terug voor wat er komt kijken bij het opzetten en volhouden van een programma met aidsremmers.


Birma heeft ook een van de hoogste percentages tuberculose ter wereld. In 2007 rapporteerde de regering 134.000 geregistreerde gevallen van de ziekte. Het nationale tuberculoseprogramma krijgt niet genoeg geld, terwijl de ongereguleerde privésector nog slechter functioneert en duur is. Het resultaat is een groot aantal onvolledige behandelingen, waardoor de resistentie van de tuberkelbacil tegen de medicijnen toeneemt.

 

Ironisch
De internationale reactie op Nargis leidde tot een ongekende hoeveelheid hulp voor Birmese begrippen. Op z’n zachtst gezegd was het ironisch dat tegelijkertijd tienduizenden anderen in de rest van het land het eind van het jaar niet haalden door een gebrek aan een goede behandeling voor hiv/aids, malaria of tuberculose. De regering van Birma is de eerstverantwoordelijke voor de gezondheid van haar bevolking, maar het falen van de een mag niet leiden tot het falen van anderen. De politiek van afzijdigheid van de internationale gemeenschap in Birma is levensgevaarlijk.

 

De auteurs van dit opinie-artikel, Jean-Sebastien Matte en Joe Belliveau, zijn Operationeel Managers bij Artsen zonder Grenzen

 

Wat vind jij, laat de internationale gemeenschap Birma in de steek of is het beter om geen hulp te geven aan Birma zolang de militairen daar nog aan de macht zijn? Discussieer mee in ons forum!

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons