‘Met een camera in de hand sta je sterker’

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Tekst en beeld: Dirk Wanrooij Wie Philip Rizk Waar Cairo, Egypte Werkt voor mediacollectief Mosireen Project Brood, Vrijheid en Sociale Rechtvaardigheid ‘De revolutie in Egypte is nog volop aan de gang. Ruim twee jaar na het begin van de massademonstraties tegen Mubarak vechten we nog altijd voor de drie eisen waar het allemaal mee begon:…

Philip RizkTekst en beeld: Dirk Wanrooij

Wie Philip Rizk Waar Cairo, Egypte Werkt voor mediacollectief Mosireen Project Brood, Vrijheid en Sociale Rechtvaardigheid

‘De revolutie in Egypte is nog volop aan de gang. Ruim twee jaar na het begin van de massademonstraties tegen Mubarak vechten we nog altijd voor de drie eisen waar het allemaal mee begon: Brood, Vrijheid en Sociale Rechtvaardigheid. Want hoewel we een nieuwe regering hebben, is er structureel nog weinig veranderd. Wij ondersteunen met Mosireen lokale initiatieven en campagnes van mensen in Egypte die hun eigen verhalen willen vertellen en de strijd willen voortzetten.’

‘In het begin van de revolutie begonnen we met het documenteren van de gebeurtenissen. De meesten van ons hadden, net als ik, ervaring met het maken van documentaires. We filmden dus zelf wat er om ons heen gebeurde en we zamelden beelden in die anderen met bijvoorbeeld mobiele telefoons hadden geschoten. Ondertussen zijn we een waar mediacollectief van ongeveer vijftien mensen. We filmen revolutionaire gebeurtenissen, hebben ons eigen Youtube-kanaal, geven workshops en organiseren activiteiten. En dat allemaal als collectief, dus niemand is de baas.’

‘We opereren op een aantal verschillende vlakken. Ten eerste houden we ons nog altijd bezig met documentatie. We nemen getuigenverklaringen op van mensen die zelf geen platform hebben. Dat kan gaan om de strijd van arbeiders voor een beter loon, of om slachtoffers van politiegeweld of sektarisch geweld. Als er ergens iets gaande is, gaan we ernaartoe met een aantal camera’s. Als dat niet lukt, vragen we mensen in de buurt om opnames te maken.’

‘Daarnaast verspreiden we onze vaardigheden zodat mensen zélf kunnen documenteren. Ik film al jaren, dus ik kan iets vertellen over filmen. Anderen kunnen meer zeggen over hoe een goed verhaal in elkaar zit of hoe je een slachtoffer van marteling benadert. We geven dus workshops aan mensen die hun eigen verhalen willen vertellen en die bezig zijn met hun eigen lokale project.’

‘We maken bovendien korte films die aansluiten bij bredere campagnes. In Egypte worden nog altijd mensen gemarteld in gevangenissen en staat de politie boven de wet. Vooral arme straatkinderen zijn de laatste tijd slachtoffer van dit staatsgeweld. Zij worden gestraft voor hun rol in de revolutie. Een paar weken geleden hebben we drie films hierover gemaakt. Die waren onderdeel van een campagne waar verschillende NGO’s en graffiti-artiesten aan meededen. Zodoende proberen we het publieke debat enigszins te sturen.’

‘Onze bezigheden zijn niet beperkt tot Egypte. Wat we hier doen, willen we ook doen in Soedan, in Palestina, in Tunesië en elders. Niet zo lang geleden hebben we een groep Soedanese activisten een aantal dagen lang getraind. Aanvankelijk wilden we daar naartoe gaan, maar dat bleek te onveilig. De veiligheidsdiensten houden activisten in Soedan heel scherp in de gaten. Daarom hebben we ze uitgenodigd om naar Egypte te komen.’

‘Overal waar onrecht regeert en waar mensen terugvechten, kunnen wij misschien iets bijdragen. Want met een camera in je hand sta je sterker.’

Meer informatie op de website van Mosireen.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons