Het internationale humanitaire hulpstelsel kan de verwachte stijging van het aantal slachtoffers door de toename van het aantal rampen niet aan, zo stelt Oxfam Novib in een nieuw rapport.
In het rapport ‘Crises in a New World Order’ roept Oxfam Novib op tot meer investeringen in het voorkomen van rampen en het verminderen van risico’s.
Meer levens redden
Algemeen directeur van Oxfam Novib Farah Karimi: ‘Door de verwachte druk op het humanitaire stelsel zal de hulpverlening verschuiven van mondiaal naar lokaal niveau. We zien dat nu al gebeuren: in een aantal landen in het Zuiden nemen regeringen en maatschappelijke organisaties een grote rol op zich in hulpverlening. Het is belangrijk dat dit proces wordt versneld en dat geïnvesteerd wordt in de versterking van regeringen, maatschappelijke organisaties en lokale gemeenschappen om zelf de hulpverlening ter hand te nemen en om rampen te voorkomen. Wanneer organisaties ter plekke klaar staan, dan stijgen de snelheid en efficiëntie van noodhulp, en worden uiteindelijk meer levens gered.’
Het rapport stelt dat de respons van overheden en organisaties op noodsituaties sterk is verbeterd maar is nog steeds in veel gevallen ‘te weinig, te laat’. De respons wordt vaak ook bepaald door politieke belangen en of er wel of geen media-aandacht voor een ramp is. De behoefte aan hulp telt veel minder mee.
Effectief
Noodhulp is effectief bij rampen, maar er moet meer nadruk gelegd worden op het voorkomen van humanitaire rampen. Niet alleen worden er dan levens gered, er wordt ook geld uitgespaard. De VN schat dat het in Niger in 2005, voordat de voedselcrisis daar uitbrak, 1 dollar kostte om een ondervoed kind te redden. Toen de voedselcrisis daar op zijn top was kostte dit 80 dollar.
Slechts 0,5 procent van de totale hulpuitgaven in 2009 is uitgegeven aan de vermindering van de risico’s op rampen. Nationale overheden hebben zich gecommitteerd aan deze risicovermindering maar de uitvoering hiervan laat te wensen over. Bangladesh, dat wel geïnvesteerd heeft in maatregelen om risico’s te verminderen, toont het belang van dit werk aan. In 1991 doodde een cycloon zo’n 140.000 mensen in dat land. Een cycloon van gelijke kracht trof Bangladesh in 2007 en doodde 3406 mensen. Nog steeds veel te veel, maar flink minder dankzij beter beleid van de overheid.
Meer geld ter voorkoming van rampen en vermindering van risico’s is uitermate zinvol en efficiënt, daarvoor moet geld beschikbaar komen. Donoren moeten naast het budget voor directe en snelle noodhulp bij rampen ook middelen ter beschikking stellen voor preventie en risicovermindering.’ zegt Karimi.
Banden
Veel Westerse donoren richten zich in hun hulpbeleid op hun eigen invloedsferen en belangen, die niet altijd aansluiten bij de menselijke noden. Ook niet-westerse landen beginnen nu belangrijke donoren van humanitaire operaties te worden. Maar vaak doen ze dat vooral in landen en gebieden waar ze religieuze of politieke banden mee hebben. Zo gaven in 2011 Arabische en islamitische landen gul aan Somalië, Libië en Jemen.
Naar het rapport ‘Crises in a New World Order’
