Hoogopgeleide Ugandezen helpen Uganda zelf

In Kiboga District wonen zo’n 230.000 mensen. Veel van hen zijn afhankelijk van landbouw voor hun inkomsten, net als de rest van Uganda. Hiv/aids is er nog een groot probleem. Ook heeft het district grote problemen door vervuild water, minimaal onderwijs en onbereikbare gezondheidszorg.

Doelen

‘Muwada heeft vooral succes met het bestrijden van hiv/aids,’ vertelt Ronald Sentamu (31). Muwada test de mensen uit het district en geeft informatie over de preventie en behandeling. Afgelopen maand organiseerde Muwada zo’n bijeenkomst, in samenwerking met andere lokale NGO’s. ‘Aids is een groot taboe in Kiboga district. Oudere mensen lieten zich liever niet testen, maar er kwamen gelukkig veel jonge mensen op af. Als iemand positief test, hebben we helaas nog niet de voorzieningen om zelf hulp te bieden. Zij worden doorverwezen naar een ziekenhuis of ze krijgen advies over hoe ze met de ziekte om moeten gaan. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis is 40 kilometer lopen. Voor oude mensen is deze route te lang. In de toekomst zouden we dus graag een ziekenhuis dichterbij willen bouwen. We willen graag meer doen, maar dat kunnen we financieel nog niet.’

Voor kinderen houdt Muwada bijeenkomsten om hen kleren en voorlichting over hygiëne te geven. De stichting organiseert ook bijeenkomsten voor jongeren, om hen technische vaardigheden te leren voor het vinden van een baan en informatie te geven over succesvol ondernemen.

Gestudeerd

Ronald Sentamu en vier anderen kregen de kans om het district tijdelijk te verlaten en te studeren aan de Universiteit van Makerere. Zij werden hierbij geholpen door een Amerikaan, want geld voor onderwijs hebben de meeste mensen in het district niet. Het hoogst genoten onderwijs is meestal de basisschool. Daarna moeten ouders een opleiding voor hun kinderen zelf betalen.

Op de basisschool ontmoette Sentamu iemand die de studie voor hem en vier anderen, zijn huidige collega’s bij Muwada, wilde financieren. Daardoor kon hij naar de middelbare school en naar de universiteit. De Amerikaan kwam langs op de basisschool en hoorde Sentamu muziek spelen via de computer. Volgens Sentamu was hij onder de indruk. ‘Hij zei: stuur mij een mail als je klaar bent met de basisschool, dan zorg ik dat je verder kan studeren.’ Uiteindelijk betaalde hij zelfs voor de vier vrienden van Sentamu, zonder bijbedoelingen of verwachtingen. ‘Nu kan ik hem al jaren niet meer bereiken. Hij zat in het Amerikaanse leger en ik weet niet wat er is gebeurd. Mijn mails naar hem komen niet aan. Ik vind het verdrietig dat ik geen contact meer met hem heb.’

In 2013 werd Muwada officieel opgericht. ‘Na mijn studie kreeg ik het idee om onze gemeenschap te helpen. Ik legde het idee voor aan mijn collega’s en we besloten een stichting op te richten. We hebben het Muwada genoemd. Dit staat voor Muwanga Development Association. Wij komen zelf uit Muwanga, sub-district Kiboga, dus dat leek ons een goede naam.’

Moeilijkheden

Het werken aan zoveel verschillende doelen tegelijkertijd is ingewikkeld, maar Sentamu en zijn collega’s vinden het belangrijk overal aandacht aan te besteden. Wel lopen zij nog tegen veel obstakels aan. Een daarvan is het vinden van sponsoren. Het lukte de stichting  met behulp van een Australische vrijwilliger om een samenwerking aan te gaan met UNESCO. UNESCO is, samen met de lokale overheid, de enige bron van inkomsten geweest voor Muwada. Graag zou Sentamu in de toekomst meer financiers willen. De gekregen donaties zijn al uitgegeven, dus op dit moment betalen ze alles zelf. ‘Ik heb een betaalde baan bij Solar Now, net als een aantal collega’s van Muwada. Wat we  kunnen missen stoppen we in Muwada. We vinden het belangrijk om ons werk te kunnen doen, ook als we daar geen financiële steun voor krijgen.’ 

Ook is het soms lastig om de mensen te bereiken voor wie de hulp bedoeld is. Nu lopen de Ugandese vrijwilligers langs de bewoners om te vragen wat zij nodig hebben. Zij informeren mensen ook over de activiteiten die Muwada organiseert. Dit werkt beter dan bijvoorbeeld posters ophangen, omdat velen niet kunnen lezen. Volgens Sentamu komen de mensen zo wel opdagen, maar dit betekent niet dat alles succesvol is. ‘Voor kinderen is het aandacht opbrengen tijdens een informatiebijeenkomst soms moeilijk, vooral als ze honger hebben.’

Toekomstdromen

Sentamu denkt dat zijn stichting een verschil maakt in Kiboga, ook al hebben ze nog een lange weg te gaan. Hij raadt anderen ook aan om te blijven werken aan een betere toekomst en het niet te snel op te geven. ‘Zelfs met onze geringe inkomsten zijn we nu al van grote invloed. Als je iets wil moet je je niet laten tegenhouden omdat je weinig hebt om mee te beginnen. Langzaamaan kan je verandering brengen. Ik geloof dat iedereen dat kan.’

Meer weten over Muwada en hoe je Muwada kan steunen? Klik hier voor de website en hier voor de Facebookpagina