Niet-westerse allochtonen geven even gul aan goede doelen dan andere Nederlanders. Dat blijkt uit onderzoek van NCDO en de werkgroep Filantropische Studies aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Opvallende uitkomst: allochtonen die geld naar huis sturen (remittances) zijn guller voor Nederlandse goede doelen dan de gemiddelde Nederlander zelf.
Niet-westerse allochtonen zijn gulle gevers. In 2009 doneerde 88% procent van deze huishoudens aan goede doelen. Van alle Nederlandse huishoudens was dat 87%. Het gemiddelde bedrag was bij allochtone huishoudens iets lager: 329 euro tegenover 360 euro bij Nederlandse huishoudens. De helft van de allochtone huishoudens stuurde daarnaast nog aanzienlijke bedragen naar het land van herkomst. Zij maakten gemiddeld bijna 800 euro over naar het thuisland. Vooral mensen van Marokkaanse afkomst stuurden veel geld naar huis: ruim 1.100 euro.
Deze royale ‘remittances’ weerhouden allochtone gezinnen er niet van om ook goede doelen in Nederland te steunen. Zo’n 45% van hen gaf zowel in Nederland als aan het land van herkomst. Een vergelijkbaar percentage gaf alléén aan goede doelen in Nederland, en niet (meer) aan het land van herkomst. Het is dus geen kwestie van ‘of-of’, maar van ‘en-en’, concluderen de onderzoekers. Slechts 4 procent van de allochtone huishoudens gaf alleen aan het land van herkomst. Dat betrof vooral eerste generatie allochtonen.
De onderzoekers kwamen nog een opvallend resultaat op het spoor: allochtonen die zowel in Nederland als aan het land van herkomst gaven, waren guller voor Nederlandse goede doelen dan anderen. Zij gaven gemiddeld 394 euro. Dat is niet alleen meer dan de allochtonen die zich beperkten tot Nederland, dat is ook ruim boven het Nederlandse gemiddelde van 360 euro. De onderzoekers denken dat deze ‘dubbelgevers’ hogere altruïstische waarden hebben dan anderen.
