Een komische president waar niet mee te lachen valt

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Sinds gisteren heeft Guatemala een nieuwe regering onder leiding van de komiek Jimmy Morales. De voormalig acteur stal het hart van menig Guatemalteek, maar lang niet iedereen is overtuigd van zijn goede bedoelingen. 

Jimmy Morales

De komiek Jimmy Morales is de nieuwe president van Guetemala

‘Nooit nog militairen die genocide plegen aan de macht!’ Onder deze slogan trokken de Guatemalteken gisteren de straat op. Op 14 januari had Guatemala haar rol als internationaal voorbeeld moeten bestendigen. Maar wat een glorieuze dag moest zijn, eindigde in mineur. En dat droeg niet bij aan de  feestvreugde van de nieuwe president, Jimmy Morales, die gisteren zijn positie innam. In rode T-shirts verzamelden ze in het Jocotenangopark van Guatemala-Stad. ‘Rood, de kleur van verzet, maar vooral van het bloed dat in de geschiedenis van Guatemala al vloeide. De moorden. De verdwijningen. Het geweld. We hebben er genoeg van. Basta!’

Na een woelige voorgeschiedenis nam de nieuwe Guatemalteekse regering gisteren haar positie in. 2015 was het jaar van de verandering voor dit land in Centraal-Amerika. De Guatemalteken trokken massaal en vaak de straat op. Eerst om corruptie aan te klagen. Vervolgens om de vorige president, Otto Perez Molina, af te zetten. De internationale onderzoekscommissie CICIG onthulde zijn rol in het grootschalige corruptieschandaal La Linea. Het volk dwong hem op de knieën. Een historisch unicum voor Guatemala in het bijzonder en voor heel Centraal-Amerika. Otto Perez Molina stapte op. Er kwamen nieuwe verkiezingen, maar het systeem en de kieswet bleven onveranderd.

‘Noch corrupt, noch een dief’

De komiek Jimmy Morales won de presidentsverkiezingen. Maar de zogenaamde volksman brengt het huilen naderbij dan het lachen. Onder het motto 'Noch corrupt, noch een dief' stal de acteur het hart van menig Guatemalteek. Maar lang niet iedereen is overtuigd van zijn campagne. ‘Jimmy Morales is de façade. Niets meer. De mensen hebben zich nooit afgevraagd wie de persoon achter hem is. Hij kan een goede mens zijn, een goede artiest [Morales werd bekend als komiek in zijn comedyshow Moralejas], maar als politicus is het een andere zaak.'

Ook zijn campagne wordt cynisch onthaald. ‘Hoezo transparantie? Tot voor enkele dagen kenden we niet eens de ministers van de nieuwe regering. We weten niet wie er achter hem staan’, zeggen twee vrouwen (40 en 38) in koor. ‘We hebben al te veel moeten tolereren en deze president gaat gewoon door.’ Marta (30) valt hen bij: ‘Jimmy Morales brengt geen enkel constructief vooruitzicht!’  

Basta!

Het grootste struikelblok zijn de sinistere wortels van zijn politieke partij. Het Front voor Nationale Convergentie (FCN – Frente de Convergencia Nacional) werd opgericht door oud-militairen. Dezelfde militairen die verantwoordelijk zijn voor honderdduizenden doden in de Guatemalteekse burgeroorlog (1960-1996). Voor deze genocides werden ze nooit berecht of bestraft. In tegendeel, ze nemen vandaag nog steeds hun positie in in de politieke instituties. 

Er is geweld, criminaliteit en de mensenrechten worden voortdurend geschonden. We willen dat er een einde aan komt. Vanaf vandaag: cero!

Dus gaat de Guatemalteken opnieuw de straat op. ‘We hebben het vele jaren getolereerd, maar nu zijn we het beu. Basta!’ zegt Sonja (80) strijdvaardig. ‘Vanaf nu hanteren we een nultolerantie. Tegenover de corruptie. De straffeloosheid. Het geweld. Hier zijn de militairen corrupt, het zijn moordenaars en geweldplegers. We willen vrede, want wat we nu hebben is een valse vrede. Er is geweld, criminaliteit en de mensenrechten worden voortdurend geschonden. We willen dat er een einde aan komt. Vanaf vandaag: cero!’ Ook Josue (87) en Fernando (85) hebben er genoeg van. ‘Van de onrechtvaardigheid. Van de straffeloosheid. Van de generaals die nooit berecht en gestraft zijn voor hun oorlogsmisdaden, maar die vandaag nog steeds het politieke systeem sturen.’ 

Hoop en bewustzijn

De manifestanten koesteren weinig vertrouwen in het politieke systeem. De kans op verandering lijkt verkeken. Toch benadrukt Oliver (26) het belang van de pacifistische strijd én de hoop. ‘Er is wel degelijk iets veranderd in Guatemala. De mensen zijn zich nu bewust van de politieke situatie. Vroeger werd er aan tafel alleen over voetbal en televisie gesproken. Vandaag spreekt men over politiek. Wat er vandaag gebeurt, symboliseert de toekomstige strijd. Mensen gaan meer en meer protesteren, omdat er een groter bewustzijn is. Wat er het komende jaar zal gebeuren, weet ik niet, maar de mensen zullen de straat op gaan. Dat staat vast!’

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons