Na zeven jaar neemt directeur Josine Westerbeek-Huitink afscheid van Wilde Ganzen. Wilde Ganzen steunt kleinschalige projecten in ontwikkelingslanden, samen met Nederlandse particuliere initiatieven. Tijdens haar directeurschap toonde Josine Westerbeek zich een warm pleitbezorger van het particulier initiatief. Zo was ze betrokken bij de oprichting van Partin, de branchevereniging voor particuliere initiatieven, en MyWorld magazine, het kwartaalblad dat bij deze website hoort.
U heeft iets met het particulier initiatief
Ik vind het een geweldig fenomeen. Ik heb grote bewondering voor mensen die zo veel vrije tijd n hun project stoppen en die zich met niet aflatende energie inzetten voor anderen. Dat vind ik zo bijzonder.
Als directeur sta je doorgaans op enige afstand van de werkvloer. Hoeveel contact had u de afgelopen zeven jaar met particuliere initiatieven zélf?
Op Wilde Ganzendagen sprak ik hen veelvuldig en kon iedereen naar me toestappen. Hier in huis was ik regelmatig bij gesprekken met hen. Ik heb ook een aantal trainingen voor PI meegemaakt. En tijdens reizen met medewerkers heb ik veel kleinschalige projecten bezocht.
Wat was uw laatste bezoek aan een kleinschalig ontwikkelingsproject?
Dat was in januari, in Cambodja. Het was een bijzondere reis. Het land is zwaar getraumatiseerd door de oorlog en dat is nog ontzettend voelbaar. Een hele bevolkingsgroep, de intellectuele elite, is weg. In het onderwijs heerst nog altijd een gevoel van ‘waarom zou ik me inspannen wanneer het toch wordt afgestraft?’ Het was mijn eerste bezoek aan het land en ik vond het erg indrukwekkend.
Wat deden de Nederlandse particuliere initiatieven die u ontmoette?
We bezochten onder meer een fietsenproject voor weeskinderen die worden opgevangen in pleeggezinnen. Wanneer zij meer dan vijf kilometer van school wonen, dan krijgen ze via het project een fiets. We hadden een erg leuke ontmoeting met hen op school. Ze waren niet alleen op de fiets gekomen, maar hadden bovendien hun pleegouders meegenomen. Achterop de bagagedrager!
Rond uw afscheid organiseert Wilde Ganzen op 11 oktober een symposium over ‘ontwikkelingssamenwerking zonder overheidssubsidie’. Is dat waar het naartoe gaat?
Ik denk dat dat het voorland is. Een medefinancieringsstelsel, zoals in de huidige vorm, krijgen we niet meer. Ook voor particuliere initiatieven worden de fondsen minder. Dat betekent dat de fondsenwerving veel meer zal moeten gebeuren ín ontwikkelingslanden zelf. Ook pi’s zullen, met hun partners, lokaal financiële steun moeten zoeken.
Op 30 september is uw laatste werkdag. Wat gaat u hierna doen?
Dat weet ik nog niet precies. Ik wil eerst hier afscheid nemen en mijn hoofd leegmaken voordat ik me weer in iets nieuws stort. Maar ik ga zeker weer aan het werk.
