Dilemma: Hoe vaak kan ik mijn netwerk lastig vallen?

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
  Als bestuurslid van Stichting Catharinafonds maakt Maartje Reitsma vrienden en familie enthousiast voor projecten in Kenia. Dat lukt wonderwel. Maar het valt haar steeds zwaarder om haar eigen netwerk ‘lastig te vallen’ met vragen voor haar stichting. “Groot worden en tegelijkertijd klein blijven. Dat is in een uitdaging voor onze stichting. Tien jaar geleden…

 

Als bestuurslid van Stichting Catharinafonds maakt Maartje Reitsma vrienden en familie enthousiast voor projecten in Kenia. Dat lukt wonderwel. Maar het valt haar steeds zwaarder om haar eigen netwerk ‘lastig te vallen’ met vragen voor haar stichting.

“Groot worden en tegelijkertijd klein blijven. Dat is in een uitdaging voor onze stichting. Tien jaar geleden begon het Catharinafonds als een klein en warm familiefonds.  De oprichters, twee families uit Noord-Holland, noemden het naar hun oma’s, die allebei Catharina heetten. Het geld ontvingen ze van broers en zussen, neven en nichten. Daarmee steunden ze kleinschalige onderwijsprojecten voor Masaï-kinderen in de Keniaanse Namanga-regio, waar familie woont van één van de oprichters.

Drie jaar geleden vroeg een van de bestuursleden of ik, Maartje, mijn onderwijservaring wilde inzetten voor de stichting. Na een reis door Kenia was ik verkocht en trad ik toe tot het bestuur. De banden met het familienetwerk zijn nog steeds heel hecht en we koesteren onze kleinschaligheid. Maar de stichting is intussen flink wat professioneler en groter dan in de begindagen: we hebben een CBF-keurmerk voor kleine goede doelen en ontvangen geld van een aantal grote fondsen.

Leeslampjes
En daar begint het te wringen. Want om de projecten te steunen, blijven we mensen werven in onze eigen kring. Overal waar ik kom, vertel ik dus over de stichting. En ik krijg mensen enthousiast. Mijn partner gaat volgend jaar naar Kenia. De school van mijn neefje gaat een sponsoractie doen. En mijn moeder heeft, na een bezoek aan Kenia, bij vrienden tweeduizend euro opgehaald voor leeslampjes voor de schoolkinderen. Ik moet ’t hebben van mijn persoonlijke verhaal; mensen doneren aan het Catharinafonds omdat ik het ben.
Maar zoetjes aan gaat de rek eruit. Mijn netwerk raakt uitgeput. Vorig jaar organiseerden we een expeditie naar de Kilimanjaro, waarbij de klimmers sponsorgeld ophaalden voor projecten in Kenia. In een recordtempo meldden vrienden en bekenden zich aan. Begin volgend jaar staat weer een expeditie naar de top van de berg gepland. Maar het vinden van nieuwe deelnemers blijkt nu een stuk lastiger.

Bedelen
Ik vind het moeilijk om mijn vrienden, kennissen en familie weer lastig te vallen met een mailing van mijn stichting. Kan dat wel? Ik wil niet dat mensen denken: ‘Daar heb je Maartje weer met haar Catharinafonds’. De oproep voor de Kilimanjaro-actie heb ik dan ook alleen naar mensen gestuurd van wie ik weet dat ze klimmers zijn. Ik wil niet bedelen.
Binnen ons bestuur verschillen we van mening. Sommigen vinden dat we iedereen moeten blijven  inseinen. Ze zetten alles van het Catharinafonds op hun Facebook en mailen hun hele adresbestand over nieuwe acties. Ze hebben zo veel passie voor wat we in Kenia doen, dat ze ervan overtuigd zijn dat iederéén daarvan moet weten. We doen het immers niet voor onszelf, maar voor mensen daar.
Ik begrijp hun opstelling, maar zelf voel ik schroom. Ik wil dolgraag méér mensen bij onze stichting betrekken. Maar ik wil mijn netwerk niet continu lastig vallen met mijn uit de hand gelopen hobby. ”

www.catharinafonds.nl

Herkent u het dilemma van Maartje Reitsma? Heeft u advies of wilt u reageren? Ga naar www.myworldmagazine.nl
Heeft u zelf een dilemma? Mail het redactie@myworld.nl

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons