Hugo von Meijenfeldt blogt wekelijks over zijn werkzaamheden als Coördinator Nationale Implementatie Global Goals.
Blog 9 – Is het poldermodel na een periode van polarisatie bezig aan een terugkomst? Volgens velen is dat inderdaad het geval, met een belangrijk verschil: de overheid speelt een kleinere rol dan voorheen. Afgelopen week was op een bijeenkomst met de titel ‘Op weg naar een sociaal-duurzame samenleving’ – voor zover ik weet de eerste in zijn soort – om te horen dat dit wordt betreurd.
Het Poldermodel – hoe zat het ook alweer?
Het Poldermodel is synoniem geworden voor de Nederlandse overlegeconomie. Onder de Stichting van de Arbeid en de Sociaal-Economische Raad (SER) gaan werkgevers, vakbonden en overheid met elkaar om tafel om te praten over sociaal-economische onderwerpen zoals lonen en werkgelegenheid.
Werkgelegenheidsagenda
Ton Heerts, voorzitter van de FNV, trad op als een volleerd moderator. Maar hij had ook een boodschap: de werkgelegenheidsagenda blijft onveranderd belangrijk, niet als blokkade van vernieuwing, maar als noodzakelijk onderdeel van de transitie. In recente discussies over de sluiting van kolencentrales en de grootschalige import van staal uit China, zet die houding meer zoden aan de dijk. Het op zich best lastige transitietraject naar energy efficiency en het aandeel duurzame energie levert welbeschouwd meer nieuwe en hoogwaardige banen op.
Duurzaamheid biedt kansen
De belangrijkste exponent van het poldermodel was en is de Sociaal-Economische Raad (SER). Het nationale partnerschap par excellence. Voorzitter Mariëtte Hamer vond het onderwerp belangwekkend genoeg om aan te schuiven. Zij ziet duurzaamheid als een grote kans om de belangen van alle stakeholders horizontaal te verbinden, zonder politieke scherpe randjes. Dat kan leiden tot verrassende uitkomsten als emissievrij transport, zoals het Bestuursakkoord van vorige maand voor emissievrije bussen in 2030 in de Metropoolregio Rotterdam en de Stadsregio Amsterdam. Een ander perspectief is dat aardgas in de gebouwde omgeving in 2030 plaatsmaakt voor warmte.
Zij ziet duurzaamheid als een grote kans om de belangen van alle stakeholders horizontaal te verbinden, zonder politieke scherpe randjes
Een vlaggenschip voor de Global Goals?
De vakbeweging is nu aan boord van de duurzaamheid. De kennisinstellingen en maatschappelijke groepen waren al jaren aan boord van de SER. Daarmee doet de vraag zich voor of we hiermee een vlaggenschip voor de Global Goals aan de horizon zien. Het Energieakkoord is al onder zijn regie tot stand gekomen en adviezen over de Circulaire Economie en de Duurzame Veehouderij, alsook de diverse IMVO-convenanten worden intussen onder zijn vlag besproken. De vraag kan dus worden beantwoord, zonder verrekijker.
Meer lezen van Hugo von Meijenfeldt? Bekijk hier zijn blogserie 'Werken met de Werelddoelen'.
