Als zaterdag 9 juli in Juba, de hoofdstad van het nieuwe Zuid-Soedan, het nieuwe volkslied wordt gezongen om de onafhankelijkheid te vieren, is het in de Haagse Kush-kerk ook een klein beetje feest. Een deel van de ruim duizend Zuid-Soedanezen die in Nederland wonen, komt dan bij elkaar. “We houden het bescheiden want later deze zomer komt er in Den Haag nog een echt groot feest voor Zuid-Soedanezen uit heel Europa en politici en vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties”, vertelt Florence Aate Andrew, een actief lid van de Zuid-Soedanese gemeenschap in Nederland.
Ambassade in Nederland
Dit feest wordt later gevierd omdat de zaakgelastigde voor Zuid-Soedan in Europa, Francis George Nazario, op 9 juli in Juba is. Nazario is momenteel druk om diplomatieke contacten met allerlei Europese landen te leggen en afspraken te maken over de komst van consulaten en ambassades. Zo komt er waarschijnlijk in Nederland een ambassade voor Zuid-Soedan.
Het is een van de vele klussen die op het bord van de jonge natie ligt. Maar een klus die in het niet valt bij andere taken zoals het vinden van een oplossing voor de verdeling van de olie-inkomsten tussen het noorden en het zuiden; het vastleggen van de grenzen; het ontwapenen van milities en het zien te voorkomen van conflicten tussen de verschillende etnische stammen die in het zuiden leven. Daarnaast moet de nieuwe staat ook de armoede en de gebrekkige infrastructuur te lijf.
 |
| Welkomstbord in Juba (cc) |
Is er eigenlijk wel wat te vieren, zeker nu het geweld in de grensregio’s Abyei en Zuid-Kordofan oplaait? Florence Aate Andrew vindt van wel. “Komende zaterdag zetten we even onze zorgen en verdriet opzij en gaan we feestvieren. Veel mensen hebben hun leven verloren in de strijd voor onafhankelijkheid, we zijn het aan hun verplicht om die te vieren.”
Tijd nodig
Andrew, oprichtster en jarenlang voorzitter van de Southern Sudanese Women Association in the Netherlands (SSWA), tevens voorzitter van de Support Trust for African Development, denkt ook dat het niet realistisch is om meteen wonderen van de nieuwe republiek te verwachten. “Noord- en Zuid-Soedan hebben jarenlang met elkaar gevochten. Hierdoor is de infrastructuur van het zuiden vrijwel volledig weggevaagd. Bovendien zijn er tussen zuiderlingen onderling grote verschillen. Het is niet realistisch om te denken dat je die problemen binnen een paar jaar even oplost.”
 Florence Aate Andrew komt uit de Zuid-Soedanese staat Central Equatoria. Vijftien jaar geleden kwam ze naar Nederland om haar masters te halen bij het Institute of Social Studies (ISS) in Den Haag. Nadat bij haar de ziekte van Hodgkin werd geconstateerd besloot ze in Nederland te blijven omdat behandeling van haar ziekte in eigen land moeilijk zou zijn. Ze is nog steeds niet genezen maar wel actief in de Soedanese gemeenschap. |
Heeft ze vertrouwen in de nieuwe leiders? “Ik moet wel, er is geen keuze. Maar we moeten ze wel kritisch volgen. Ik hoop dat ze lessen trekken uit wat er in Noord-Afrika gebeurt en goed naar de jonge mensen luisteren.”
Onderling begrip
Van animositeit tussen Soedanezen uit het noorden en het zuiden is volgens haar in Nederland niets te merken. “We ontmoeten elkaar regelmatig en bespreken dan de problemen in ons moederland. Veel Soedanezen die in Nederland wonen zijn slachtoffer van de politieke situatie dus er is veel onderling begrip. Bovendien werkt het zo dat als je met zijn allen in een vreemd land woont, je al snel één wordt.”
Zing mee met het nieuwe volkslied van Zuid-Soedan:
Foto boven: Vrouwen in de rij voor het stembureau in Juba, Zuid-Soedan. Op 9 januari 2011 stemden Zuid-Soedanezen in een referendum massaal voor onafhankelijkheid. Foto: UN Photo/Tim McKulka (cc).
