Syrië staat in brand. Grote schietpartij in de Verenigde Staten. Superelite verbergt 21 biljoen euro voor de belasting. Veerboot in Zanzibar zinkt. Zware overstromingen in China. Vredesbesprekingen in Sudan afgeblazen. Maar gelukkig is daar zaterdagmiddag dat ene ANP nieuws. Het nieuws dat schril afsteekt bij het verontrustende wereldnieuws.
‘Mooi weer of ik emigreer!’
Vol verbazing lees ik het bericht over de protestmars tegen slecht weer. Tientallen mensen verzamelden zich op een zonnig Rembrandplein met zorgvuldig voorbereide spandoeken ‘slecht weer, nooit meer’ en ‘mooi weer, of ik emigreer!’. Een ludieke actie van een gepensioneerd bollenkweker om aandacht te vragen voor de penibele situatie van het Nederlandse volk, smachtend naar streepjes zon. Een nieuwsfeitje wat voor enige frivoliteit zorgt tussen de globale malaise.
Foute mop
Maar dan zie ik een paar politiemannen op de achtergrond, en ik schrik. Deze dienders zijn in de ochtend naar hun werk getogen om de veiligheid van de hoofdstedenaren te garanderen. Een nobele taak voor een relatief kleine financiële vergoeding, gecompenseerd door de publieke waardering voor deze publieke taak. Maar zaterdag werd hun gezag compleet ondermijnd toen ze de (z)onzin mars moesten begeleiden. En dan denk ik aan de gemeentefunctionaris die het verzoek tot protest heeft toegekend. Hoe legt hij uit aan Nederland dat overheidsgeld voor deze volstrekt nutteloze actie wordt verstrekt? Het steekt en het voelt niet goed. Zoals met een foute mop. Het mag niet, maar die glimlach is niet te onderdrukken.
