Een en een is twee, toch? Nee, want de staten waarin kolenmijnen groot waren, zijn ook de staten waar de prijs van hernieuwbare energie nog niet concurreert met die uit traditionele industrieën zoals de kolenindustrie. Dit komt deels omdat daar niet genoeg zon schijnt of wind waait. Daarbij is het beleid in deze staten ongunstig: er zijn weinig subsidies voor hernieuwbare energie. Kolenmijnwerkers zouden dus moeten verhuizen om aan een baan te komen in de florerende schone-energiesector.
Staten met veel kolenmijnen zoals Kentucky worden hard getroffen door de ineenstorting van de kolenindustrie. Juist in die staten is er namelijk maar weinig industrie die behoefte heeft aan energie en zijn er vrijwel geen subsidies om de overstap naar hernieuwbare energie aantrekkelijk te maken. Dat is nadelig, want de meeste banen in de Amerikaanse zonne-energiesector betreffen de installatie van zonnepanelen. En zonder behoefte aan zonnepanelen is er geen nieuwe werkgelegenheid voor ex-kolenmijnwerkers in de zonne-industrie.
Omscholing
De kosten voor massale omscholing van mijnwerkers kunnen hoog oplopen. De kans dat dit geld op nationaal niveau beschikbaar wordt gesteld is klein. Toch zijn er genoeg steden en staten die tegen het federale beleid van Trump in gaan. Honderden steden in de VS hebben bekend gemaakt tegen 2025 volledig afhankelijk te willen zijn van 100% hernieuwbare energie. Daarnaast zijn er steeds meer bedrijven, ook uit China, die investeren in de omscholing van ex-kolenmijnwerkers. Trump beloofde meer banen voor kolenmijnwerkers maar zit ze dus alleen maar dwars.
Lees het volledige artikel op de website Gizmodo.
