Niet alleen Zanzibari mannen kunnen beach boys worden, ook Maasai mannen vallen in de smaak bij Westerse vrouwen. In het Noordoosten van het eiland bestaat een heuse groepering van Maasai mannen die in het toerisme werken, en zo in contact komen met toeristen, in het bijzonder natuurlijk met vrouwelijke toeristen. Nog specifieker is het eigenlijk, want het meest geliefd zijn Maasai bij Italiaanse vrouwen.
De charme van de Maasai
Velen onder ons hebben wel eens The White Maasai gezien of gelezen, of er van gehoord. Voor degenen die deze titel onbekend voorkomt, dit is een verhaal over een blanke vrouw die verliefd wordt op een Maasai man als ze met vakantie is met haar man naar Kenia. Ze verlaat haar man en trekt in bij de Maasai in zijn hut. Uiteindelijk blijkt het allemaal maar tegen te vallen: de hut is klein en vies, er is weinig te eten, de man is niet goed in bed, en ook krijgt de vrouw malaria. Maar waarom de vrouw dit allemaal ondergaat, lijkt de charme van de Maasai man te zijn.
Inderdaad, Maasai mannen staan bekent om hun mannelijkheid. Hun krijgers-mentaliteit, stokken en messen als wapens, lange ingevlochten haren, en hun mooie rode doeken om hun lange en gespierde lichamen laten hier en daar een mooie donkere huid zien. Als er een top 10 gemaakt zou worden van welk volk de stoerste mannen kent, dan staan de Maasai zeker ergens bovenaan.
Italianen en Maasai: een prima combi
In Zanzibar (vooral in Kiwengwa, als vrouwen nu geïnspireerd raken) wonen tegenwoordig ook veel Maasai mannen, die in hotels vaak als beveiliging werken. Inderdaad, door hun identiteit als krijgers. Er is hier een bar, Obama beach bar, waar veel Maasai een biertje komen drinken, en ‘toevallig’ dan Westerse vrouwen leren kennen. Terwijl de meeste niet-Maasai beach boys Engels spreken naast Swahili, spreken de Maasai van Kiwengwa Italiaans als tweede of derde taal, omdat er ten eerste veel Italiaanse tours naar Kiwengwa komen, en ten tweede, omdat Italiaanse vrouwen extreem opgewonden lijken te raken van de mannelijke Maasai.
Zo vertelde een Italiaanse me eens in geuren en kleuren de kwaliteit van haar Maasai vriend: hij was volgens haar sterk, knap, woest, maar allerbelangrijkst was zijn besnijdenis, die bijzondere effecten teweeg bracht. Waar of niet, meerdere vrouwen beamen dit verhaal, en raken er allen bijna niet over uitgepraat. Begrijpelijk is dan ook de nieuwsgierigheid van ieder die dit hoort om het eens uit te proberen.
Maasai houden op hun beurt ook van Italiaanse vrouwen, misschien wel omdat ze lekker gul zijn. Hoe knap of lelijk, oud of jong de vrouwen ook zijn, geld schijnen ze te hebben en graag te delen. Één vrouw heeft zo haar Maasai duizend euro gegeven voor de operatie van zijn zieke moeder, nog eens duizend voor de school van zijn broertje, toen 500 euro voor een ander geval, pas voordat ze iets in de smiezen kreeg. Hij heeft het lekker opgedronken met zijn mede-Maasai in de kroeg. Hoe mannelijk is dat.
