Achtergrond

‘Weg met die stomme boerka’s’

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Aisha Pervez (54) geeft mij een rondleiding door haar westers ingerichte huis in een van de nieuwe buitenwijken van Lahore. Strakke, zwarte banken in een bijna lege ‘lounge’ met moderne kunst aan de muur. Aisha, een liberale moslim, is getrouwd met de zoon van een rijke landheer uit Multan, die ooit een vertrouweling was van president Bhutto. Hij verliet de Pakistaanse Volkspartij (PPP) toen Bhutto’s dochter Benazir haar corrupte regering aanvoerde.

Terwijl we door haar huis dwalen, vertelt ze me dat moderne moslims zoals zij zich steeds meer ergeren aan ‘die stomme boerka’s’. Ze verzieken in haar ogen het imago van haar land. “Door deze groep ultra conservatieve vrouwen zijn we in de ogen van het westen gevaarlijke mensen geworden, ondanks het gegeven dat vrouwen in boerka’s slechts een kleine minderheid zijn. Voor de aanslagen in New York zag je ze nauwelijks, zeker op het platteland. Vrouwen waren gewend er samen met hun mannen de oogst binnen te halen. Dat doe je niet in je boerka.”

Aisha geeft Pakistaanse leiders, zoals ex-president Musharraf, deels van deze zwarte dracht de schuld. Hij tartte zowel radicale als conservatieve moslims door een verbond met de VS aan te gaan. De Taliban kregen onder het bewind van deze ex-generaal de ruimte verder op te rukken tot in de steden. “Hoe meer terrorisme hoe meer dollars Musharraf ontving. Conservatieve moslims keerden zich meer in zichzelf, omdat onze leiders de banden met de Verenigde Staten aanhaalden, die met hun onbemande bombardementen boven de Afghaanse grensstreek onschuldige burgers doden. Conservatieve moslims werden radicaler. Hun vrouwen kregen de opdracht als verzet de boerka te dragen’, luidt Aisha’s betoog. Ze heeft schoon genoeg van de stinkende Pakistaanse politiek, die extremisme in de hand werkt en de economie in haar land richting de afgrond helpt. Dan moet ik me verontschuldigen.

Zwarte raven
Ik heb ook een afspraak met Zainab, een jonge vrouw die ik ooit op een markt in Lahore interviewde en bijna altijd tijdens een bezoek aan Pakistan even ontmoet. Als ik haar in een koffietent zie zitten, moet ik lachen om het contrast tussen Aisha en Zainab. Aisha in haar moderne jurk, haar gezicht vol make-up en Zainab sober van top tot teen bijna die ‘boerka-trut’. Ik vertel Zainab over mijn ontmoeting met Aisha, zonder haar naam of afkomst prijs te geven. Zainab reageert gebeten op het betoog dat boerka’s de goede naam van Pakistan zouden bezoedelen. “Boerka’s behoren in sommige delen op platteland tot de traditie. Zeker langs de grensstreken met Afghanistan. Het zijn niet altijd de mannen die hun vrouwen aansporen. De boerka biedt vrouwen ook bescherming.”

Zainab vertelt woedend dat niet alleen Aisha haar onder druk zet haar zwarte gewaad uit te doen. “Ik voel me vaker gediscrimineerd in mijn eigen land. Als ik een winkelcentrum binnenga, wordt mijn tas extra gecontroleerd. Op het vliegveld moet ik mijn koffers openen en op straat roepen jongeren soms lelijke dingen tegen me.” Zainab behoort steeds meer tot een minderheid in haar land met haar zwarte boerka-achtige jurk. Maar het is een bewuste keus. ‘Onze familie is in tweeën gedeeld. De familie van mijn vaders broer gaat modern gekleed door het leven. Zij noemen ons zwarte raven. Als we bijelkaar zitten, vormen we een bijzondere familie”, vertelt ze nu lachend. “Maar het is mijn wens zo gekleed te gaan. Ik wil niet dat mannen met hun ogen naar mijn lichaam staren, want dat doen ze. Pakistaanse jongeren worden steeds liberaler. Dat is de invloed van het westen.”

Dat ze een wijde, zwarte jurk draagt en haar hele hoofd bedekt, maakt haar nog niet tot een Taliban, vindt ze zelf. Ze steunt die beweging ook helemaal niet en wijst hun extremistische gedachten compleet af. Ze vertelt dat ze als gesluierde vrouw ook niet buiten de samenleving staat. Op de universiteit, waar ze rechten studeert, heeft ze samen met haar vrienden een NGO opgericht. De ouders van de studenten vragen ze iedere maand om een donatie. Van het geld kopen ze boeken en pennen die ze aan kinderen in de sloppenwijken schenken. Hun volgende plan is een schooltje op te zetten voor kansarme kinderen. “Nu denk je natuurlijk dat ik in de sloppenwijken vrouwen en meisjes wil bekeren, zodat ze ook in een zwarte jurk gaan lopen.” Zainab zou willen dat er in Pakistan en in de wereld meer begrip komt voor moslims zoals zij. Dat zowel Pakistanen als westerlingen het verschil begrijpen tussen een conservatieve en een radicale moslim. “Ik draag een zwarte jurk, maar ook al zou ik een boerka dragen, dat maakt me toch niet tot een slechter mens of een vrouw van een terrorist?”

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons