Achtergrond

Van straatjongen tot weldoener

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

De dertienjarige Kesz won afgelopen woensdag de Internationale Kindervredesprijs 2012. De Filippijnse jongen zet zich al sinds zijn zevende in voor de rechten van straatkinderen, daarvoor leefde hij zelf op straat.

[[{“type”:”media”,”view_mode”:”media_large”,”fid”:”16756″,”attributes”:{“style”:”width: 140px; float: right;”,”class”:”media-image media-element file-media-large”}}]]Ietwat verlegen kijkt Kesz de Haagse Ridderzaal in. Zittend tussen de Zuid-Afrikaanse Nobelprijswinnaar Desmond Tutu en winnares van de Kindervredesprijs 2008 Mayra Avellar Neves uit Brazilië verkeert de jongen in goed gezelschap. Te midden van de vele pakken en jurkjes vormen ze een opvallend groepje, met Kesz – in witte blouse met traditionale sjaal – als kleurrijk middelpunt van deze achtste uitreiking van de Internationale Kindervredesprijs.

Desmond Tutu roemt de dertienjarige jongen als een inspirerend voorbeeld voor “de sterren van onze wereld. Kesz is een nieuwe stem voor de stemlozen.” Volgens de Zuid-Afrikaanse bisschop helpt de Kinderprijs om de schijnwerpers op de jeugd te richten. Dat is goed. “Jonge mensen dromen van een wereld zonder oorlog. Wij oudjes moeten naar hen luisteren. En ernaar handelen! De wereld kan gered worden als we meer naar kinderen luisteren”, aldus Tutu.

De Kindervredesprijs wordt jaarlijks uitgereikt aan een kind dat zich op bijzondere wijze heeft ingezet voor kinderrechten. De prijs is een initiatief van de van oorsprong Nederlandse stichting KidsRights, en werd in 2005 voor het eerst gepresenteerd tijdens de wereldtop van Nobelprijswinnaars in Rome. Het prijzengeld van €100.000,- besteedt KidsRights aan projecten die verbonden zijn aan het thema van de winnaar.

Vuurdoop
Het jonge leven van Kesz is een verhaal tussen hoop en vrees. Vanaf zijn tweede moet hij gedwongen afval doorzoeken op de vuilnisbelt. Als hij vier is, besluit hij te vluchten van de agressie thuis. Hij overleeft op straat en slaapt in open graven van het plaatselijke kerkhof.

Als Kesz in een brandende afvalhoop ernstig gewond raakt, ontfermt maatschappelijk werker Harnin Manalaysay zich over hem. Hij neemt de jongen zelfs bij hem in huis. Kesz: “De dag dat ik verbrandde, was als een vuurdoop. Het deed ontzettend pijn, maar tegelijk was het de dag dat ik gered werd. Nu huil ik tranen van geluk, omdat ik sinds die dag weet dat er van me gehouden wordt.”

Gifts of Hope
[[{“type”:”media”,”view_mode”:”media_large”,”fid”:”16759″,”attributes”:{“style”:”width: 220px; height: 124px; float: right;”,”class”:”media-image media-element file-media-large”}}]]Kesz is pas zeven jaar als hij voor zijn verjaardag om cadeautjes voor zijn vroegere lotgenoten vraagt, in plaats van om presentjes voor hemzelf. Het is het begin van zijn organisatie Championing Community Children. Van teenslippers en speelgoed breiden de Gifts of Hope zich uit naar kleding en gezondheidsmiddelen. Inmiddels heeft Kesz duizenden geschenken uitgedeeld. “Meneer Harnin gaf mij liefde, zorg en aandacht. Ik wilde dat de kinderen op de straat ook voelen wat ik voelde.”

Tegenwoordig trekt Kesz er met vrienden op uit om kinderen te leren over hygiëne, voeding en gezondheid. “Veel kinderen op straat lijden aan een slechte gezondheid. Ik leer ze hun handen te wassen, tanden te poetsen en help met de verzorging van hun wonden. Ik geloof dat je nooit te jong bent om een ander te helpen.” Met Championing Community Children heeft Kesz inmiddels meer dan 10.000 kinderen in 48 verschillende gemeenten geholpen.

Op de Filippijnen leven meer dan 246.000 kinderen op straat. Het grootste deel van hen leeft in de hoofdstad Manilla. Straatkinderen zijn vaak het slachtoffer van misbruik, geweld en kinderarbeid. Velen kampen met ernstige gezondheidsklachten. Het VN-comité voor de rechten van het kind sprak in 2009 haar zorg uit over het grote aantal straatkinderen op de Filippijnen. Volgens het comité wordt er onvoldoende gedaan om de problemen op te lossen.

Remember 2015
Na zijn toespraak ontvangt Kesz de Kindervredesprijs 2012 uit handen van Desmond Tutu. De sculptuur verbeeldt een kind dat de wereld in beweging brengt. Meneer Hanin – in wijdvallende grijze jurk en met dezelfde sjaal als Kesz – klapt uitbundig. De jongen krijgt een omhelzing van Tutu, waarna deze er per ongeluk met de bloemen van de prijswinnaar van doorgaat. “Sorry, ik dacht dat ze voor mij waren”, grapt de aartsbisschop.

De ceremonie wordt afgesloten met een speciale aankondiging door de 21-jarige voormalig winnares Mayra Avellar Neves. Met een videoboodschap lanceert ze Remember 2015. De beweging is een initiatief van KidsRights om de Millenium Development Goals voor kinderen – met als einddatum 2015 – opnieuw onder de aandacht te brengen.

 

 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons