6 maanden lang Afrika doorkruisen in je uppie. Beginnend met het bezichtigen van de piramides in Cairo in Mei 2011. Couchsurfen bij een Egyptenaar en een bezoek brengen aan het Tahir plein net na de rellen daar. Vervolgens een vluchtige stop in Nairobi en een maand lang werken in Moshi, Tanzania. Na het beklimmen van de Kilimanjaro (5.895 m) begin juni is het werkelijke reizen begonnen. Van bergen beklimmen in Tanzania, duiken op Mafia eiland en in Mozambique, overnachten bij Tanzaniaanse, Malawiaanse, Mozambiquese, Zimbabweaanse, Botswaanse en Zambiaanse families, watervallen bekijken in Malawi en Zambia, kerkdiensten in Tanzania en Zimbabwe, reaggea concert in Malawi, transport via bus, fiets, brommer, boot, vrachtwagen en auto, ontmoeten van miss Botswana tot aan hitchhiken door het westen van Zambia waar alleen zand wegen zijn en een week in de bush verblijven zonder stromend water of electriciteit.
In die tijd was ‘keeping on a budget’ de werkwijze en slapen in een tent, eten in lokale restaurants, water drinken van de tap,wassen met de hand als een Afrikaanse vrouw, lopen veeeel lopen, en zelf eten koken was de rode draad. Na een interssante ontmoeting in Lusaka, Zambia is mijn leven wat veranderd. Inmiddels ben ik werkzaam in de (koper)mijn industrie en probeer samen met een handvol andere europeanen en Zambianen een winstgevend bedrijf op te zetten.
Het leven in Lusaka is nu anders: mijn huis deel ik met 2 collega’s en is schitterend met een mooie grote tuin en een zwembad. Elke morgen als ik opsta vind ik een bakkie koffie met een gebakken eitje op de tafel die bereidt is door onze persoonlijke huis butler. Vuile was….hoppa in de wasmand en het komt een dag later gestreken terug in mijn kast. Tussendoor een duik in het zwembad want de tuinman houdt deze dagelijks bij zodat het lekker schoon is. Mmm ik heb dorst, blikje cola of flesje water altijd koud en paraat in de koelkast. Dat is wel even wat anders dan een aantal maanden geleden.
Voor mij is het een grappige ervaring dat ik voorheen als de ‘schrale’ goedkope backpacker door het leven ging en nu een rijke blanke investeerder ben en iedereen dollar tekens in zijn eigen krijgt als ik vertel dat ik in de mjn industrie werk. Het is af en toe erg teleurstellend maar als je blank bent en een auto hebt dat denkt iedereen dat je wel even 10 pin (2$) kunt ophoesten want ‘boss Im hungry I don’t have food please give me business’. Echter deze backpack ervaring heeft me goed gedaan want ik weet hoe veel mensen leven hier in Zambia, ik eet het lokale voedsel en ben niet te beroerd om een koude douche te nemen etc.
Het opzetten van een nieuw bedrijf in een compleet andere wereld en cultuur brengt vele uitdagingen met zich mee en is de nieuwe uitdaging voor mij. In dit werk zie ik nog steeds veel van Zambia maar op een andere manier dan voorheen. Mis ik het backpacken? Ja zeker als ik anderen spreek en praat over wat ik allemaal meegemaakt heb maar koper is het keyword voorlopig and wie weet daarna………………
