Tegen de achtergrond van het Nederlandse voorzitterschap van de raad van de EU, is Reinier Vriend voor OneWorld.nl op zoek naar de Europese waarden van alledag. In de serie #ThisIsMyEurope spreekt hij Europeanen van allerlei pluimage om te ontdekken wat Europa voor ons betekent. Deze week spreekt hij de Amerikaans-Duitse Alexandra.
“Je hebt natuurlijk een naam nodig voor een continent, maar als ik aan Europa denk dan is het voor mij niet één plek. Het gaat voor mij over alle specifieke landen, die zó verschillend zijn. Ze bieden elk zo’n unieke leefervaring, dat maakt ‘Europa’ meer een categorie van plekken.”
De Amerikaans-Duitse Alexandra (30) werkt in Den Haag voor een internationale stichting. Ze woont in het provinciale Wateringen, waar ze zelf wat verbaast over lijkt. “Ik ben er bij mijn vriend ingetrokken. Ik aarzelde eerst, want ik heb verder helemaal niets te zoeken in een klein Nederlands dorp. Ik ben opgegroeid in de buurt van grote steden: Baltimore, Philly, DC. Ik krijg een geborgen gevoel van veel mensen om me heen. Wateringen is wat dat betreft het tegenovergestelde.”
Je kunt niet zomaar voor alles terugvliegen. Je zal huwelijken gaan missen. Maar er zijn veel goede redenen om te blijven
De nabijheid van Den Haag brengt respijt. “Het is ok dat het hier een beetje saai is. Tien kilometer verderop is er van alles te doen. En ik hoef maar de fiets of de bus te pakken.” Het leven als expat in Europa heeft consequenties voor Alexandra. “Het is een keuze. Je kunt niet zomaar voor alles terugvliegen. Je zal huwelijken gaan missen. Maar er zijn veel goede redenen om te blijven.”
Een van die redenen is haar Duitse familie. Als dochter van een Amerikaanse moeder en Duitse vader reisde ze als kind veel heen en weer. Toen haar ouders scheidden bleef ze bij haar moeder in de VS en zag haar vader eens per jaar. Na haar twintigste intensiveerde dat contact. “Ik bezocht hem steeds vaker en realiseerde me dat we het heel erg goed konden vinden. Toen bedacht ik me opeens: ‘Misschien vind ik jou wel leuker dan alle familie die ik tot nog heb gekend. Je bent nu bijna zeventig, misschien moet ik een reden vinden om dichterbij te komen wonen.’”
Familie op twee continenten
Een belangrijke gewaarwording. “Het heeft iets geks om familie te hebben op twee continenten. Mijn verhuizing naar Europa zorgt onbewust voor het balanceren van mijn verbintenis met beide ouders. Mijn vader leren kennen is fantastisch geweest. Ik heb nu het soort ondersteuning waarvan ik 25 jaar niet wist dat ik het mistte. Het is echt cool om de kans te krijgen om een vader-dochterrelatie te leren begrijpen."
In de VS is elke trip die je maakt lang, duur en kost je al je vrije dagen
Een andere reden voor Alexandra’s verblijf in Europa is het voordeel van de verbondenheid die het te bieden heeft. “Ik realiseerde me dat je in Nederland geen auto nodig hebt. Zelfs de kleinste plekken zijn bereikbaar. In de VS heb je zelfs in de meeste steden een auto nodig.” Die bereikbaarheid stopt niet bij de grens. “In Europa heb je een universeel gevoel van mobiliteit. Reizen zonder gedoe. Je kan kiezen tussen de bus, de trein en het vliegtuig en je kan ze alle drie betalen. In de VS is elke trip die je maakt lang, duur en kost je al je vrije dagen. Het is niet zo dat Amerikanen nergens heen willen; ze krijgen er de kans niet toe, dus waarom erover fantaseren?”
Kleinste dingen gecompliceerd
Wanneer het gaat over haar Amerikaans-Europese identiteit kiest Alexandra duidelijk partij. “Ik ben hier niet om mijn Duitse roots te onderzoeken. Ik ben heel erg Amerikaans.” Deze culturele identiteit is een dagelijkse bron van plezier. “Ik houd van de uitdagingen van alledaagse dingen. Hoewel Amerika en Europa qua levensstijlen erg overeenkomstig zijn, zijn de kleinste dingen soms onthutsend anders en gecompliceerd. Hoe werkt het postkantoor, registratie bij de gemeente, het betalen van rekeningen? In de VS weet ik precies wat te verwachten, hoe dingen werken, hoe je met mensen praat. Hier heb ik geen enkele van deze zekerheden. Ik hou ervan om telkens met deze kwesties geconfronteerd te worden. Misschien raak ik het zat, maar nu is het geweldig om op een plek te wonen waar je niet weet waar je heengaat. Elke keer moet je het zelf uitzoeken. En als je dan eenmaal iets doorhebt, dan is dat echt intens bevredigend.”
