Achtergrond

Toppie?

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Maresa Oosterman is diplomate bij de Permanente Vertegenwoordiging van Nederland bij de Verenigde Naties in New York. Voor OneWorld blogt ze over Rio+20.

Na een nachtvlucht uit New York rol ik in Rio het vliegtuig uit en duik gelijk een raamloos hok in. Daar werken we de rest van de dag aan de standpunten van de Europese Unie voor de top over duurzaamheid die volgende week in Rio is. Laat in de avond nog gauw even de zee zien, misschien is het de laatste kans.
Even later met een caipirinha op het strand van Copacabana in Rio. Het is nacht en winter, dus er zijn alleen wat wandelaars. Een jonge collega en ik mijmeren over het nut van de VN. En vooral van grote VN conferenties. Er komen vijftigduizend mensen naar Rio om over duurzame ontwikkeling te praten. Al die CO2, tijd, energie en al dat geld. Maar ook al die urgente problemen waar we alleen samen uit kunnen komen. We hopen natuurlijk dat het gaat werken, maar we hebben twijfels. Ook omdat dit een uitzonderlijke conferentie is in veel opzichten.
Om te beginnen wilden veel Westerse landen deze conferentie niet eens. We zijn nog druk genoeg met de afspraken die we 20 jaar geleden in Rio hebben gemaakt over duurzaamheid en met het actieplan dat daar  tien jaar geleden in Johannesburg bij is gekomen. Verder gaan we in 2015 onze afspraken over de milleniumdoelen vernieuwen. En we zagen de bui wel hangen dat de VS in een verkiezingsjaar niet veel zou willen. De crisis in de EU is daar nog bijgekomen. Maar de Brazilianen en andere landen wilden het, en dan zeg je geen nee. We zijn immers niet tegen duurzamheid, we vinden alleen de timing niet zo handig.
En nu wordt het de grootste VN-conferentie ooit. Verreweg de meeste mensen zijn niet van de overheid, maar van bedrijven en non-gouvernementele organisaties. Wat bezielt al die mensen om hier naartoe te komen? Om hun dagen en soms ook nachten door te brengen in grote hallen, waar prefab zalen in zijn gezet? Waar de achterkamertjes nog gauw afgetimmerd worden? Waar de airconditioning zo staat te loeien dat je elkaar niet kan verstaan en de dames wanhopig sjaals over hun mooie jurken sjorren?
Misschien vinden mensen en bedrijven duurzaamheid toch belangrijk. Hun energie geeft deze ambtenaar in elk geval weer moed. Ik zal de komende dagen uitzoeken wat ze willen. Ik zal ook proberen te achterhalen wat ons ambtenaren eigenlijk drijft. Want gedreven zijn we wel.
We maken lange uren om de visie van Nederland via de Europese Unie goed in het slotdocument te krijgen. Zodat we misschien toch stapjes vooruit kunnen zetten op het gebied van voedselzekerheid, water, seksuele en reproductieve gezondheid en rechten van vrouwen, samenwerking met de private sector en veel andere onderwerpen.
Mijn collega en ik nemen nog een grote hap frisse lucht en gaan dan met de bus naar het hotel. De komende dagen zullen we de buitenwereld amper zien.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons