‘Die beach boys hier zijn schoften: ze drinken, roken, doen alles wat God verboden heeft. Ze zien er ook nog eens smerig uit, met hun dreadlocks en hemdjes en korte broeken. Er is niet één meisje op het eiland dat met ze zou willen trouwen. Uitschot, dat is het’.
Dat is wat mijn gastmoeder me zei, toen ik haar vertelde over mijn onderzoek naar de mannen van het strand. Het islamitische Zanzibar kent strikte normen en waarden als het gaat om goed gedrag. Een beetje Zanzibari man rookt of drinkt niet, bidt vijfmaal per dag, en allerbelangrijkst, is de broodwinner van zijn gezin. Een propere en integere man dus, de ideale partner, de ideale burger.
Compleet andere wereld
Helaas is dit voor sommige jongens niet zo makkelijk te bereiken. Het is lastig om een baan te vinden op het eiland, zeker zonder opleiding, en al helemaal met de komst van Tanzanianen van het vaste land die Zanzibari wegconcurreren op de arbeidsmarkt. Zo zoeken veel jongeren hun heil in de toeristische sector die dankzij de politieke agenda van Tanzania de laatse twintig jaar sterk aan het ontwikkelen is. De Westerlingen die naar het strand komen, zowel de expats als de toeristen, bieden een uitweg.
Zo trekken jonge mannen naar het strand. Ook al is het geografisch niet ver, soms maar een paar kilometers of nog niet eens, het is een volkomen andere wereld. Daar tussen de Westerse expats en toeristen heerst een compleet andere sfeer. Als het ideale Zanzibar een afspiegeling zou moeten zijn van de hemel, lijkt het strand meer op de hel.
Sex, drugs en rock ‘n roll
Veel van de inwoners van het strand zijn de elkaar afwisselende toeristen, die, gezien het feit dat ze met vakantie zijn, doen waar ze zin in hebben. Overmatig alcoholgebruik, dansen tot de zon opkomt, rondlopen in weinigverhullende kleding, en losse seks, dat is wat dit onder andere inhoudt. Vrijheid is het sleutelwoord dat het leven op het strand omschrijft. Ook zijn sommige inwoners van het strand niet vies van drugs als marihuana of cocaïne. Je leeft maar één keer, schijnt het credo.
Zo komen Zanzibari mannen in een compleet andere wereld terecht, waar ze aan de slag gaan als barman of iets dergelijks in cafés en hotels. Ze komen in aanraking met feestende westerlingen, met sex, drugs en rock ’n roll. Sommigen doen mee, natuurlijk, want dat is leuk en hier kan dat allemaal. Sterker nog, hier is dat normaal.
Van armoezaaier naar zakenman
De mannen die kiezen naar het strand te gaan hadden vaak al een vrij lage status in Zanzibar, en hun verblijf op het strand maakt het er niet beter op. Hun voornaamste doel om hier te komen is om een baan te vinden, maar dan zijn daar de Westerse vrouwen. De mannen transformeren tot hunks in de ogen van de blanke vrouwen en tot officiëel uitschot als je het vraagt aan Zanzibari.
Maar zoals het gaat, als er dan een serieuze relatie ontstaat met een Westerse vrouw, die de man kan helpen met het veiligstellen van een toekomst, dan verandert de zaak. Door hun economische succes kunnen ze van dienst zijn in de Zanzibari gemeenschap. Ze betalen de scholing van familieleden, bijvoorbeeld, of onderhouden vrienden en kennissen finianciëel. Zo zijn beach boys veranderd van armoezaaiers naar welvarende zakenmannen, van uitschot naar statushoudende burgers.
In de ogen van Westerse vrouwen echter gebeurt het tegenovergestelde: van hunks veranderen ze in uitschot, als blijkt dat ze niet monogaam zijn. Inderdaad, met al die successen vallen ze zeker in de smaak bij Zanzibari meiden!
