Achtergrond

Skypen in Filipijnse gevangenis

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Gevangenis_filipijnen2
Gevangenen (cc)

 

Virtueel bezoekprogrammaVoor het eerst sinds ze dertien jaar geleden in de gevangenis beviel, kan Sarah via Skype haar dochter zien. Ze werd veroordeeld voor drugshandel en wist op dat moment niet dat ze zwanger was. Nadat ze in de gevangens van Quezon bevallen was, stuurde ze haar dochter naar familieleden in Iloilo, 500 kilometer van Manila. Ze hadden alleen contact via de post en zo kreeg ze om de drie maanden nieuws van haar dochter.

Maar twee weken geleden werd een virtueel bezoekprogramma opgestart in de gevangenis. Het maakt het voor gevangenen mogelijk om met familieleden of geliefden te praten via het online videochatprogramma Skype. Sarah kon voor het eerst in meer dan een decennium haar dochter zien en met haar oudste twee kinderen praten. “Ik ben gelukkig dat mijn gebeden verhoord zijn en dat ze allemaal goed opgroeien”, zegt ze.

Sarah’s familie zou een reis van twintig uur moeten maken en een slaapplaats voor twee nachten moeten vinden, om haar fysiek te bezoeken.

Nooit bezoek
Volgens het Filipijnse gevangeniswezen krijgt tot 40 procent van de gevangenen nooit bezoek van familie. Dat is vooral het geval voor veroordeelden uit plaatsten die ver van Manila af liggen. De kosten van vervoer, logies en andere uitgaven maken een bezoek voor die familieleden onmogelijk.

 

 

 

 

 

Internettoegang
Niet alleen de gevangenen moeten over een computer en Skype beschikken, ook de familieleden hebben de nodige infrastructuur nodig. Dat is steeds minder een probleem op de Filipijnen, waar internet zelfs in de meest afgelegen gebieden is doorgedrongen en internetcafés als paddestoelen uit de grond schieten.

Illegale onderwerpen
Volgens de directie heeft het systeem alleen maar voordelen: de eenzaamheid van de gevangenen vermindert en ze worden beter voorbereid op hun vrijlating. Bovendien kan door de ‘e-bezoeken’ het aantal fysieke bezoeken verminderen, zodat beter gecontroleerd kan worden op het binnensmokkelen van  wapens of drugs. Net als bij de gewone bezoeken wordt de conversatie gevolgd om te vermijden dat illegale onderwerpen aan bod komen.

Toch moeten de digitale contacten kort gehouden worden, omdat duizenden gevangen gebruik moeten maken van een handvol computers. Aanvankelijk kregen de gevangen een half uur, maar die tijd wordt ingekort. De gevangenis van Quezon, waar het testproject gestart werd, moet het stellen met vijf computers voor drieduizend gevangenen. Oude of zieke gevangenen krijgen voorrang.

Foto boven: Filipijnse gevangennis (cc)

 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons