Uit woestijnzand bakstenen maken of boeren in ontwikkelingslanden elkaar met drie sms’jes laten helpen bij het oplossen van problemen. Tijdens TEDxBinnenhof 2016 in de Ridderzaal pitchten twaalf ondernemers hun idee om de wereld beter te maken. OneWorld sprak er met drie.
WeFarm: ‘Met drie sms’jes helpen boeren elkaar’
WeFarm wil internetloze boeren in ontwikkelingslanden met elkaar verbinden. Aan de hand van sms’jes kunnen ze elkaar zo helpen bij het oplossen van problemen als ziek vee of droog land. Inmiddels doen 52.000 boeren mee, vertelt oprichter Kenny Ewan uit Groot-Brittannië.
“Ik heb zeven jaar gewerkt met bevolkingsgroepen die in afgelegen gebieden wonen in Zuid-Amerika en Afrika. Toen ik terugkeerde naar Groot-Brittannië om daar te werken, wilde ik dat boeren zelf op zoek gaan naar oplossing in plaats van dat wij vertellen wat ze moeten doen. Ik ben toen samen met een collega WeFarm begonnen."
In het eerste jaar hadden we zeven miljoen sms-uitwisselingen
"De toegang tot informatie is een belangrijke reden waarom iemand wel of niet in armoede leeft. Er zijn in de wereld een half miljard kleinschalige boeren die geen toegang hebben tot internet. Maar 90 procent heeft toegang tot een mobiele telefoon waarmee ze kunnen sms-en."
TedX BinnenhofSamen met TEDx organiseerden de Europese Commissie, Nederlandse ministeries en bedrijven TEDxBinnenhof. Het is de derde editie van het evenement waar sociale ondernemers hun oplossing voor een maatschappelijk probleem pitchen. 25 ondernemers uit even zoveel EU-landen deden auditie in Luxemburg. De beste twaalf ideeen werden uitgenodigd om hun idee onder de aandacht te brengen in de Ridderzaal.
"In Ethiopië sprak ik een boer, Kafa, die 52 kippen heeft, maar de helft gaat dood doordat er een ziekte uitbreekt. Hij stuurt dan een gratis sms naar WeFarm met de kenmerken van de ziekte zoals hijgen, vermoeidheid of geen eetlust. Wij zetten dat uit naar veertig andere boeren met kippen en zij sturen dan in drie sms’jes een oplossing. Zo komt de kennis uit de eigen gemeenschap en helpen de boeren elkaar."
Lokale radiostations
"In het eerste jaar hadden we zeven miljoen sms-uitwisselingen en op dit moment zijn 52.000 boeren bij ons aangesloten. We hopen in de komende twaalf maanden te groeien naar één miljoen gebruikers. Op zoek naar nieuwe deelnemers werken we samen met regionale organisaties in onder andere Kenia, Uganda en Peru. Veel mensen wonen in afgelegen gebieden, dus met de hulp van dit soort organisaties kunnen deze mensen makkelijk worden benaderd. Lokale radiostations zijn een goed middel om onze boodschap te verspreiden en om te zorgen dat boeren zich inschrijven."
"Het eerste jaar was goed met zoveel aanmeldingen, maar we hebben de hulp nodig van andere organisaties om WeFarm onder de aandacht van afgelegen boeren te krijgen. Ik begrijp dat de staatssecretaris van economische zaken en landbouw (Van Dam red.) hier is. Ook de Nederlandse overheid kan helpen door WeFarm onder de aandacht te brengen bij haar projecten. Ik ga hem straks zeker aan zijn jasje trekken."
[[{“fid”:”46528″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”De pitch van Kenny Ewan “,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”De pitch van Kenny Ewan “},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”Kenny Ewan – \”The Internet for people with no Internet\” | TEDxBinnenhof 2016″,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]De pitch van Kenny Ewan tijdens TEDxBinnenhof.
Polycare: ‘Iedereen kan huizen bouwen met lego’
Uit zand maakt Polycare binnen twintig minuten een nieuw soort baksteen. Hiermee kunnen mensen in ontwikkelingslanden zelf snel huizen bouwen. De kosten bedragen ‘slechts’ honderd euro per vierkante meter, vertelt de Duitser Gerhard Dust.
“Toen Haïti in 2010 werd getroffen door een zware aardbeving, ben ik er met mijn gezin naartoe gegaan om te helpen. Een mens kan ongeveer drie dagen zonder water en twee maanden zonder eten, maar geen onderdak kan je in de eerste nacht al fataal worden. Ik heb daarom een manier bedacht waarop mensen snel en zelf een huis kunnen bouwen."
Meer dan 1,2 miljard mensen hebben geen huis
"In een machine van drie bij drie meter wordt 87 procent woestijnzand gemengd met polyester. Dat is kunstmatige hars die hard wordt nadat het met het wordt gemengd met het zand. Na een halve minuut wordt het mengsel in een mal gegoten en twintig minuten later heb je bakstenen van dertig bij dertig centimeter. Het product is ontzettend sterk en veel sneller klaar dan beton, dat gemaakt wordt in 28 dagen. De stenen zien eruit als lego en wegen vijftien kilo per stuk. Een getrouwd stel kan hierdoor binnen twee dagen een huis bouwen."
"Meer dan 1,2 miljard mensen hebben geen huis. Van mensen die in de sloppenwijken van Mumbai wonen tot Syrische vluchtelingen op zoek naar onderdak. Dat komt omdat ze niet beschikken over het juiste bouwmateriaal."
Miljoenencontract
"We richten ons vooral op plekken waar veel zand voorhanden is zoals Noord- en Midden-Afrika en het Midden-Oosten, maar ook in Duitsland zijn we actief. We zijn nu ongeveer een jaar bezig en we zijn aan het onderhandelen om deel te nemen aan een groot huizenproject in Namibië. Als dat zou lukken slepen we een miljoenencontract in de wacht. Ook zijn we in drie Duitse deelstaten aan het kijken of we met deze huizen vluchtelingen kunnen opvangen. Het materiaal kan opnieuw gebruikt worden, dus als de vluchtelingen weg zijn, kunnen we de huizen afbreken en er bijvoorbeeld studentencomplexen van maken."
"We moeten het hebben van de hulp van regeringen of grote bouwbedrijven, want nu zijn we te klein. Als ik ergens wil bouwen dan moet ik miljoenen investeren in machines en dat geld is er niet. Het produceren van beton duurt niet alleen langer, maar is duurder en vervuilender. In Groot-Brittannië komt bij het produceren van cement een vierde deel afval vrij. Daarnaast kunnen deze producten niet opnieuw gebruikt worden. We moeten opboksen tegen deze grote bedrijven. Door meer aandacht, hoop ik dat zij inzien dat dit een goedkopere en duurzame manier is om te bouwen en dat zij met ons willen samenwerken.”
[[{“fid”:”46603″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”Gerhard Dust – \”Building from the sand up\” | TEDxBinnenhof 2016″,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”Gerhard Dust – \”Building from the sand up\” | TEDxBinnenhof 2016″},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”Gerhard Dust – \”Building from the sand up\” | TEDxBinnenhof 2016″,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]De pitch van Gerhard Dust tijdens TEDxBinnenhof.
Enevo: ‘Het gaat er om hoe we ons afval beheren’
Door efficiënter vuilnis op te halen, kunnen vuilniswagens hun CO2-uitstoot verminderen en kunnen verwerkers het afval beter recyclen. Enevo-oprichter Pirkka Palomäki vertelt over de sensor die meet of een container vol is.
“Doordat steden overal ter wereld steeds voller raken, ontstaat er veel meer afval. Veel van dat afval wordt gedumpt op vuilnisbelten. De gehele wereldbevolking produceert 1.3 miljard ton (!) afval per jaar en de verwachting is dat deze hoeveelheid in de komende vijftien jaar zal verdubbelen. In Westerse landen wordt al dat afval opgehaald aan de hand van goed ontwikkelde ophaalsystemen, waardoor de sensor dus makkelijk gebruikt kan worden. Tegelijkertijd scheiden we steeds meer afval zodat het gerecycled kan worden. Des te beter we dat doen, des te meer containers we nodig hebben. Dat betekent ook dat er meer vuilniswagens moeten rijden om deze vuilnisbakken of -zakken op te halen, waardoor er meer CO2 wordt uitgestoten."
Efficiënte route
"Op dit moment gebruiken afvalbedrijven dagschema’s en dezelfde routes. Op maandag is wijk A aan de beurt, op dinsdag wijk B enzovoorts. Hierdoor komen de wagens pas als de plasticbakken al overvol zijn. Of juist andersom: de bakken zijn nog leeg waardoor er alleen lucht wordt opgetild en er dus onnodig CO2 wordt uitgestoten."
"Om de efficiëntie van de vuilniswagenritten te verhogen, hebben we een sensor ontwikkeld die in de bakken geplaatst wordt. Deze meet wanneer een bak vol is en dus opgehaald kan worden. Aan de hand van deze informatie wordt de meest efficiënte route uitgestippeld en kan de uitstoot met wel veertig procent dalen. Na een aantal maanden ontstaan er trends en kunnen we bepalen hoeveel vrachtwagens nodig zijn voor die dag."
"Na onze start drie jaar geleden, gebruiken nu 80 bedrijven in 15 landen dit systeem. We richten ons vooral op ontwikkelde landen omdat daar betere ophaalsystemen zijn, waardoor deze uitvinding makkelijker kan worden toegepast. Daarnaast zijn de steden ingericht op het ophalen van afval. Er zal altijd afval zijn, maar er is nog veel winst te halen in de manier waarop het wordt opgehaald.”
[[{“fid”:”46604″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”Pirkka Palomäki – \”The Internet of Bins\” | TEDxBinnenhof 2016″,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”Pirkka Palomäki – \”The Internet of Bins\” | TEDxBinnenhof 2016″},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”Pirkka Palomäki – \”The Internet of Bins\” | TEDxBinnenhof 2016″,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]De pitch van Pirrka Palomäki tijdens TEDxBinnenhof.
