Met het rapport willen de organisaties expliciet aandacht vragen voor het belang van beleidscoherentie voor de ontwikkelingsagenda van het kabinet. “Coherent beleid voor ontwikkeling betekent dat het beleid op álle beleidsterreinen de belangen van ontwikkelingslanden ondersteunt, of in ieder geval armoedebestrijding niet ondermijnt”, stelt het rapport.
Conflictmineralen en brievenbussen
Aan de hand van verschillende situaties wordt tegenstrijdig beleid uitgelegd. Zo draagt de Nederlandse verkoop van producten, met daarin verwerkte conflictmineralen, bij aan de gewapende strijd van rebellengroepen in Democratische Republiek Congo. De bouw van een suikerrietplantage in Sierra Leone, deels gefinancierd door Nederland en bedoeld om onder andere biobrandstoffen te produceren, verdringt lokale boeren van hun land. Zo veroorzaken investeringen in milieuvriendelijke brandstoffen voor de Europese markt voedselonzekerheid op andere plekken.
Daarnaast zorgen Nederlandse brievenbusfirma’s die multinationals helpen belasting te ontwijken dat een land als Zambia meer geld kwijtraakt dan ze via ontwikkelingssamenwerking binnenkrijgt.
Speerpunt
Coherentie is een speerpunt van het ministerie van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking. In 2012 stelde Minister Ploumen nog dat ze ‘de eerste minister in de geschiedenis [is] die dat ook echt gaat doen’.
Hoewel de inspanningen van de minister erkend worden, stelt het rapport dat het Nederlandse kabinet tekortschiet. “Integratie van beleidscoherentie voor ontwikkeling in het hele kabinetsbeleid heeft nog een behoorlijke weg te gaan”, aldus de auteurs. Ze doen daarom meerdere aanbevelingen. Zo moedigt het rapport de regering aan om meer in te zetten op bindende Europese regelgeving rondom transparantie bij de import van mineralen uit conflictgebieden, en vragen ze om meer structurele aandacht voor beleidsincoherentie in Nederland. De drie organisaties bieden het kabinet aan om daar een brede structurele dialoog over te initiëren en te faciliteren.
