Egypte staat wederom op zijn kop en hoewel veel mensen zowel binnen als buiten Egypte zich zorgen maken, is de huidige politieke ophef een gunstig voorteken. Wat is er aan de hand: Moslimbroeder en gekozen president Morsi kondigde recent een nieuwe grondwet aan die was opgesteld met steun van de islamisten. Daarnaast plaatste Morsi zichzelf boven de wet door zich extra bevoegdheden en macht te geven en hij wilde bovendien vast laten leggen dat zijn beslissingen niet getoetst of aangevochten konden worden via juridische weg. Een soort Egyptische Berlusconi, dus. Over de nieuwe grondwet zou op 15 december een referendum volgen.
De tegenstanders protesteren tegen het referundum en de dictatoriale positie van Morsi. Een kleine overwinning werd zondag behaald toen Morsi onder druk afstand nam van zijn voornemen zich alle bevoegheden toe te eigenen, maar de rust is nog lang niet teruggekeerd, want de betogers willen ook af van het geplande referendum over de nieuwe grondwet. Hoe luid en actief de demonstranten ook zijn, Morsi is een gekozen president en hij heeft een grote aanhang die graag de rust in het land teruggekeerd ziet en geen bezwaar heeft tegen de aangekondigde grondwet. De tegenstanders zijn terecht bang dat een referendum in het voordeel van Morsi uitvalt en willen daarom dat die afgeblazen wordt.
Vandaag zouden de Egyptische expats alvast kunnen stemmen, maar dat is niet doorgegaan, en dat zou er wel eens op kunnen duiden dat het referendum niet doorgaat, in ieder geval niet aanstaande 15 december. Het is dus nog geen gelopen race voor Morsi, maar evenmin voor zijn opposanten. Onder hen bevinden zich niet alleen bekende politieke kopstukken zoals Mohammed el Baradei en Amr Moussa, maar ook de liberalen, seculieren, christenen, de hele entertainmentwereld en zelfs religieus instituut Al Azhar en het leger.
Al Azhar drong bij Morsi aan de dialoog aan te gaan en een nieuwe grondwet op te stellen waarin alle politieke fracties vertegenwoordigd worden en het leger maakte duidelijk dat ze het niet toe zouden staan als het land de donkere tijden in zou worden geslingerd. De komende dagen zullen misschien wel beslissend worden voor de koers van het land.
In het klein is de strijd tussen religieuzen en seculieren ook goed te volgen. Zie bijvoorbeeld de zaak tussen actrice Ilham Chahine en de salafistische geestelijke Abdallah Badr die haar onder andere van prostitutie had beticht. Een verzoeningspoging namens Badr liep uit op niets, omdat Chahine weigerde het gesprek aan te gaan: 'het heeft weinig zin als hij mij excuses aanbiedt, er zo mee weg komt en dan een volgende keer iemand anders belastert.'
Chahine is er al in geslaagd zijn programma uit de lucht te halen en wacht nu op de zitting over de smaad en laster en de gefotoshopte foto's die hij van haar verspreidde.
De Moslimbroeders en salafisten hebben de verkiezingen gewonnen en proberen met de snelheid van Speedy Gonzalez hun macht uit te breiden, maar genoeg Egyptenaren zijn niet bereid zich weer de oertijd in te laten slingeren door machtsgeile baarden. Het protest lijkt vruchten af te werpen.
Foto: (cc) Feest toen Morsi de verkiezingen won.
