Achtergrond

Overleven op boombladeren

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Op het eerste gezicht heeft de negen maanden oude Rihanata gewoon opvallend grote ogen. Maar zodra je beter kijkt zie je dat feitelijk de rest van haar lichaam veel te klein is. Dan te bedenken dat Rihanata en haar moeder Awa Bamogo (32) al 42 dagen verzorging krijgen in het ziekenhuis van het stadje Barsalogho in Burkina Faso.

[[{“type”:”media”,”view_mode”:”media_original”,”fid”:”16208″,”attributes”:{“style”:”width: 199px; height: 300px; float: right;”,”class”:”media-image media-element file-media-original”}}]]Hoeveel ondervoede kinderen er precies zijn in Burkina Faso weet niemand. Maar geschat wordt dat twee miljoen Burkinabé, zoals inwoners van Burkina Faso genoemd worden, momenteel honger lijden. In de hele Sahel ligt dat aantal volgens hulporganisaties op achttien miljoen. De belangrijkste oorzaken zijn de mislukte oogst van vorig jaar en de torenhoge voedselprijzen.

In Burkina Faso schiet overheidshulp ernstig tekort. Hulporganisaties doen wat ze kunnen. In een gezondheidskliniek buiten Barsalogho verleent Save the Children medische zorg en distribueert voedsel van de Verenigde Naties. “Deze ene kliniek bedient dertienduizend dorpelingen”, verzucht verpleegster Jacqueline Dendané van Save the Children. ,,Dit jaar hebben we al tweemaal zoveel ondervoede kinderen verzorgd als in heel 2011.” En dat terwijl de meeste ondervoeding nooit zichtbaar wordt. ,,Uit schaamte verbergen mensen het probleem”, verklaart Dendané. Moeders weten volgens Dendané bovendien vaak niet hoe ondervoeding te herkennen of behandelen. Weer anderen kunnen het transport naar de kliniek niet betalen.

Buiten de kliniek zit Alimata Bamogo (23, geen familie) met haar zeven maanden oude tweeling Housseini en Fatimata. Beide baby’s zijn ondervoed. Gelukkig voor hen heeft hun moeder zojuist noodvoedsel ontvangen. ,,Iedereen lijdt”, verzucht Bamogo. ,,Er is bijna geen graan meer. Meestal eten we alleen saus met boombladeren.’’ De bejaarde Talaté Bamogo (geen familie) toont takken met eetbare bladersoorten.

,,In een goed jaar oogsten we 5500 ton gierst’’, zegt Barsalogho’s burgemeester Sibiri Robert Sawadogo (48). ,,Vorig jaar was dat 900 ton.’’ Voor rijst en sorghum gelden vergelijkbare cijfers. Voorgaande jaren waren volgens Sawadogo eveneens mager. ,,Feitelijk begon de huidige voedselcrisis al in 2006”, zegt ook Mathurin Bonzi, landendirecteur van Save the Children. ,,De nood is alleen toegenomen.”

Voedselcrises, verzucht burgemeester Sawadogo, komen en gaan in Burkina Faso. ,,De grond is schraal”, verklaart Talaté Bamogo. “Onze werktuigen zijn ouderwets. Kunstmest hebben we niet.” De vraag rijst waarom overheid noch hulporganisaties de bevolking weerbaarder weten te maken. Bonzi van Save the Children: “Het probleem is dat donoren minder makkelijk geld geven voor ontwikkelingshulp op de lange termijn dan voor noodsituaties. En zelfs nu zijn er niet genoeg fondsen. Zo cynisch is het nou eenmaal.”

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons