Een gewone zaterdagmiddag in Nairobi. Even de stad in om wat dingen te halen en te regelen toen er een circa 50 jarige Keniaanse man me groette met ‘welcome to Kenya, how do you like it here?’. Nooit te beroerd voor een praatje raakten we in gesprek en bleek dat hij behoorlijk wat Nederlandse woorden beheerste en schijnbaar een Belgische professor kende. Hij wilde dan ook meer weten van het Nederlandse educatie systeem omdat hij erover dacht om te gaan studeren daar. Voor mij was het tijd voor een flesje cola en ik kon zelf ook wel wat informatie gebruiken over Nairobi dus hebben we samen in een cafetaria een flesje fris gedronken en toen begonnen de verhalen los te komen.
Deze man was geen Keniaan maar een Zimbabweaan volgens eigen zeggen en had het een en ander op zijn kerfstok. Blijkbaar was er in Zimbabwe wat loos en werden hij en zijn familie verdacht. Vervolgens hebben ze het land verlaten naar Zambia. Daar was het ook niet veilig dus verder naar boven getrokken via Tanzania naar Kenia. Nu is het plan om naar Rwanda te reizen en vanuit daar kan zijn vriend, de Belgische professor, een ticket regelen naar europa. Al met al, hij had geld nodig om de bus naar Rwanda te pakken. Ik vond het een nogal sterk verhaal en wilde hem testen met wat informatie over Zimbabwe aangezien ik daar ook ben geweest. Hij doorstond de test maar uiteindelijk had ik weinig zin om alweer geld te geven aan iemand met een sterk verhaal en de zo vaak gehoorde problemen. Toch maakte hij iets bij me los en gaf ik hem (omgerekend) 4 euro. Hij moest weer door want hij had nog veel geld op te halen met zijn verhaal dus ik wenste hem succes. Toen ik mijn cola bijna op had en klaar was om te gaan wandelen komen er plots 2 heren op leeftijd bij mij aan de tafel zitten met het volgende ongelooflijke verhaal.
Wij zijn van de politie, de geheime dienst die onderzoek doet naar terroristen in dit land (legitimatie werd kort getoond), deze man die net wegloopt is een terrorist en we hadden hem en zijn handlangers opgepakt maar vanmorgen is hij weer ontsnapt….wat heb jij met deze man te maken……wat heeft hij je verteld…..heb je hem geld gegeven?? Ho ho…even rustig dacht ik….ik werd me hier toch ineens in een onbekende situatie gegooid met een spervuur aan vragen dat ik even niet meer wist wat er allemaal aan de hand was. Anderhalve seconde later was ik weer scherp en probeerde ik wat meer duidelijkheid te krijgen over wat er nu allemaal gaande is en wat ik ermee te maken heb. Links van me zat de aardige rustige man die het me wel even helder uit wilde leggen maar recht werden er aan de lopende band vragen gesteld, verwijten gemaakt en bedreigingen op me afgevuurd dat als ik niet mee zou werken ik in de cel zou belanden net als andere onvoorzichtige blanken.
Het verhaal was dus dat die man waarmee ik een frisje heb gedronken een terrorist is die illegaal in Kenia is en valse dollars, euro’s en keniaanse shilling bij zich draagt. Omdat ik hem wat had gegeven zou ik ook vals geld kunnen hebben en in connectie gebracht kunnen worden met deze crimineel. Er werd gevraagd hoeveel ik bij me had, 4.000 shilling (=40 euro) en geen dollars of andere valuta. Mijn paspoort en mijn geld getoond en het plan was om het geld te checken wat ik geen probleem vond alleen het details was dat ik niet mee mocht aangezien ‘de terrorist’ me dan zou kunnen beinvloeden of kunnen zeggen dat ik met hem samenwerk. Al met al zouden deze undercover politiemannen dus mijn geld gaan checken en dan 20 minuten later terugkomen en dan was alles geregeld. Datttttt……..dacht ik dus even niet. Voor een tijd heb ik behoorlijk moeilijk gedaan dat ik hiermee niet akkoord ging en we gewoon samen gaan en ik dan dat risico dan maar neem. Op dat moment kwam meneer nummero 3 binnen die zich voor deed als de regelaar die druk aan het bellen was en zei ‘werkt ie niet mee? Dan laat ik de auto komen en nemen we hem mee’. Na rekken en strekken van mijn kant om de zaak objectief te kunnen beoordelen werd er uiteindelijk gezegd dat ze ook wel de helft van mijn geld wilde checken dan. Bingo! Nu wist ik zeker dat het grote klets was wat ik hier te horen krijg en na nogmaals vragen voor de legitimatie werd de sfeer anders en uiteindelijk relaxter. Ik bleef de gehele tijd rustig en keek de heren lang in de ogen en uiteindelijk beseften ze dat er bij deze blanke niet veel te halen is.
Het laatste bod werd op tafel gegooid en de ‘bad cop’ vroeg gewoon om wat geld voor een biertje vanavond. Ik schoot bijna spontaan in de lach maar hield mijn pokerface en dacht dat ik er maar beter vanaf kon zijn op het eind. Mijn idee was om ze 7 euro te gaven met zijn 3en zodat ik kon gaan. Even ter duidelijkheid zou het in theorie nog kunnen dat deze heren iets van een politieagent zijn en in Afrika is het nog steeds zo dat als ze kwaad willen ze je kunnen naaien dus altijd oppassen in dit soort situaties. Ik wisselde wat geld bij de kassa in de cafetaria om aan die mannen te geven en zij waren inmiddels naar buiten. Toen ik ze het geld wilde geven buiten waren ze plots verdwenen. Een paar seconden nadenken resulteerde in het besluit om mar gewoon door te lopen en verder heb ik er niets meer van gezien of gehoord.
Pfoe….ondanks dat ik de hele tijd koel ben gebleven had ik daarna toch wel een verhoogde hartslag en beleefde ik de situatie nog eens na. Bij een Keniaan die ik ken vertelde ik het hele verhaal nog eens en hij kon er wel om lachen en gaf toe dat ik het goed heb aangepakt. Deze mannen zijn de zogehete ‘conmen’ van Nairobi en voeren dus hele toneelstukken op om mensen (lees blanken) van hun geld te beroven.
In mijn anderhalf jaar in Afrika ben ik toch al heel wat schooiers, bedelaars, shaggeraars, touts, flycatchers en andere malloten tegengekomen die wat van je willen maar dit was ongelooflijk. Uiteindelijk de meest negatieve ervaring in mijn tijd in Afrika tot nu toe maar wel met een mooi en spannend verhaal tot gevolg voor de OneWorld lezers en de kleinkinderen 🙂
