Achtergrond

Ontwikkelingswerk is… geld inzamelen!

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Daar zat ik dan, een half jaar geleden, in gesprek met de schoolleiding samen met twee vriendinnen. Jullie willen vrijwilligerswerk gaan doen? Nou, daar gaan wij eens even over nadenken. En wat hebben we ons best gedaan, we hadden bergen aan informatie opgezocht over de organisatie waarmee we wilden gaan en we waren er helemaal klaar voor om onze teamleider en coördinator eens haarfijn te gaan vertellen waarom wij nou per se dit wilden gaan doen, onder schooltijd, met andere leerlingen. Wat bleek? Ze waren zelf bijna net zo enthousiast als wij, voor zover een teamleider en een coördinator dat mogen laten zien natuurlijk.

Het begon allemaal net iets minder dan een jaar geleden. Het was 29 april 2011 en er was een festival georganiseerd in Maastricht waar ik met een groep vriendinnen naartoe ging. Toen we de muziek kwaliteit een beetje vonden afnemen liepen we langs de verschillende standjes. Eén kraampje sprak ons in het bijzonder aan: Worldmapping. Het bleek dat dit een organisatie was die met jongeren tussen de 14 en 18 jaar naar verschillende landen in Afrika vertrok om daar ontwikkelingshulp te gaan verrichten. Wauw, dat is echt heel gaaf, was onze eerste reactie. We hebben allemaal een folder mee naar huis genomen en wat meer informatie opgezocht maar na een tijdje verdween het toch naar de achtergrond.

Toen we na de zomervakantie weer terug op school kwamen, lag de folder ergens verstopt onder andere dingen. Het was het begin van mijn vijfde jaar op TTO, Twee Talig Onderwijs. Dit is gewoon vwo-onderwijs maar dan met verzwaard Engels. In de brugklas ging de TTO naar Londen, in de tweede gingen we naar een kamp vlak bij Cambridge en in de derde hadden we een uitwisseling met Genève. Elk jaar was er dus een excursie, maar in de vierde niet meer. Hier hebben we ons toen bij neergelegd maar toen we te horen kregen dat we ook in de vijfde weer niks gingen doen wilden we graag zelf wat verzinnen. Maar ja, wat dan? Langzaam kwam Worldmapping weer boven drijven en nadat we het aan een aantal mensen hadden voorgelegd waren er veel ook enthousiast geworden. De volgende stap was om naar onze TTO-coördinator toe te gaan om ons idee voor te leggen. Hij was eerst een beetje afwachtend maar wilde toch graag met ons (twee vriendinnen en ik) en onze teamleider een gesprek aan gaan. Uit dit gesprek kwam naar voren dat ze eigenlijk erg enthousiast waren en graag iemand van Worldmapping wilden ontmoeten. Toen kwam dus het gesprek waarin de meeste zaken geregeld werden. Het was zeker, in april gingen we met elf leerlingen twee weken naar Malawi!

Toen begonnen de voorbereidingen. Als aller eerste activiteit hebben we met de hele groep op de kerstmusical van onze school gestaan om cakejes etc. te verkopen. Ook kregen we al het geld wat overbleef als alle kosten gedekt waren als we hielpen met opzetten etc. Dat was een mooi begin van alles! Vervolgens hebben we ook op de open dag van onze school gestaan waar we allerlei soorten lekkers verkochten. De meeste mensen aan wie we vroegen of ze iets wilde kopen waren erg enthousiast en vonden het echt geen probleem om een beetje extra geld te geven voor een plakje cake of een brownie. Verder heb ik ook nog een hele middag samen met een vriendin cakejes en wafels gebakken en ’s avonds hebben we die in de buurt verkocht. Wat ik ook nog gedaan heb is thuis heel veel oude boeken verzameld die mijn ouders toch gingen weggooien en die heb ik verkocht bij de Slegte. Het is verbazingwekkend hoeveel dat nog opleverde!

Dan is het ongeveer februari, dus nog twee maanden voordat we vertrekken. Langzamerhand moeten er ook andere dingen geregeld worden. Zo moet ik bijvoorbeeld inentingen halen zoals gele koorts en hepatitis A en B en moet ik malaria pillen kopen. Maar ook dingen zoals bijhouden van hoeveel geld ik heb opgehaald en natuurlijk ook informatie opzoeken over Malawi, de voorpret is al in volle gang!

Met een vriendin organiseerde ik een kienavond (zie foto) in een bejaardentehuis, dit was echt super leuk om te doen. Van te voren moesten we verschillende prijzen verzamelen en reclame maken zodat er veel mensen kwamen. We hadden 5 verschillende prijzen: een verzorgingspakket, een borrelpakket, een pakket met zoetigheid, een tijdschriftenpakket en als hoofdprijs een bloemstuk. Dit bloemstuk kregen we gesponsord door een plaatselijke bloemist! Op de avond zelf hebben we eerst kaartjes verkocht en daarna hebben we de rest van de avond bijna alles zelf gedaan. Zo heb ik bijvoorbeeld de hele avond de nummers opgelezen, dat voelde ik wel aan het eind van de avond. Samen controleerden we ook of de nummers klopten enzovoorts. Het was echt super leuk om te doen en de oude mensen hadden volgens mij ook een super leuke avond. Als laatste sponsoractie heb ik samen met iemand op een basisschool een flessenactie georganiseerd. We hebben op een morgen in elke klas een korte presentatie gehouden over Malawi en over wat we precies gingen doen. Daarna moest elk kind zo veel mogelijk petflessen verzamelen, die wij dan konden inleveren en de opbrengst daarvan kunnen gebruiken. Het is echt leuk om te zien hoe jonge kinderen gauw enthousiast te krijgen zijn over iets heel kleins. Ook krijgen we allemaal een subsidie van de organisatie Wereldsupporter. Hiervoor moeten we bepaalde acties ondernemen en als die acties voltooid zijn ontvangen we een toelage.

Dat waren wel ongeveer al mijn acties die ik ondernomen heb om geld in te zamelen. Nu begint het echte werk pas: de reis zelf. Over een week zal ik weer een blog plaatsen waarin ik alles vertel over mijn eerste week in Malawi!

 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons